Co to jest contracture? Kontrola mięśni: diagnoza, leczenie

Kontrakt jest warunkiem, w którym mobilność stawu jest ograniczona. Powoduje takie zjawisko patologiczne blizny bliznowatej wokół stawu: mięśnie, skóra, tkanka podskórna.

Kontrola mięśni

Z przykurczem mięśniowym występuje ton patologiczny lub rehydratacja mięśni, więzadeł, ścięgien. Jeśli proces ten postępuje, obserwuje się zwłóknienie mięśni, tzn. Tkanka mięśniowa, zdolna do skurczu, przekształca się w tkankę włóknistą, która straciła taką funkcję. Innymi słowy, staw nie jest w stanie w pełni zgiąć lub wyprostować, ponieważ wiązki mięśniowe z nim związane nie mogą w pełni się zrelaksować i pozwolić, aby kości stawowe miały jedną z ekstremalnych pozycji fizjologicznych.

Najczęściej napad mięśni rozwija się w wyniku urazów, chorób zapalnych i operacji. Szczególnie dotyczy to przypadków, gdy przez dłuższy czas uszkodzona kończyna została ustalona w pozycji stacjonarnej. W wyniku patologicznego tonu mięśni powstają sygnały nerwowe i kontury.

W niektórych przypadkach przykurcz (zdjęcia pokazujące taki stan, są w artykule) rozwija się, gdy mięśnie są ranne, a ich odzysk nie jest kompletny, w wyniku czego mięśnie nie są w stanie pełnie wykonać swoich funkcji. Zespół intensywnego bólu dodatkowo pogłębia przebieg procesu patologicznego, ponieważ bolesne odczucia w stawach lub mięśniach zmuszają osobę do ograniczenia ruchu.

Rodzaje

Objawy i przyczyny zmian strukturalnych w stawach i przyległych tkankach są różnorodne, dlatego trudno jest sklasyfikować przykurcz. Ogólnie uznany system podziału opiera się na bezpośredniej przyczyny ich rozwoju.

• Skurcz strukturalny (pasywny). Występuje w wyniku zmian strukturalnych w tkance lokalnej (ścięgna, stawy, mięśnie, więzadła, powięzi lub skóra). Rozwija się z rażącym naruszeniem podaży krwi lub długotrwałego bezruchu stawu.
• Neurogeniczna (czynna) próchnica. Powoduje przedłużony oddech pewnych mięśni, w wyniku których zmiany kształtu i dystrofii pojawiają się w kapsułce stawu i mięśni.

Te dwa gatunki są nierozerwalnie związane i działają jako etapy tego samego procesu. Charakteryzują się zaburzeniami patologicznymi w układzie mięśniowym.

Ponadto kontrakt może mieć zarówno nabyty, jak i wrodzony charakter. Otrzymane, z kolei, dzieli się na neurogenne i pourazowe.

Ta dolegliwość najczęściej dotyka małych stawów. Na przykład, przykurcz może rozwinąć się z całkowitą utratą ruchliwości stawów palców przez kilka miesięcy. Nazywa się unieruchomieniem. Wśród czynników wpływających na duże stawy, podkreślono kontury bioder i kontur ramienia.

Palmar fibromatoza

Złamanie palców rąk lub Dupuytren jest najczęstszym i zarazem niebezpiecznym rodzajem patologii. Rozwój węzłów na dłoniach jest często mylony z powodu zwłok. Stopniowo zakłóca się normalny ruch palców. Zagęszczanie tkanki łącznej w pewnym momencie staje się tak duże, że palce nie są już w stanie wyprostować i pozostawać w takiej skręconej pozycji. Najczęściej choroba dotyka palca pierścienia i małego palca. Z jakich powodów powstaje nadgarstek, dziś nie wiadomo. Istnieją dowody, że ten stan występuje najczęściej u mężczyzn w średnim wieku i starszych. Im starsze osoby, tym większe ryzyko wystąpienia tej choroby. Ponadto złamanie ręki często rozwija się u osób cierpiących na cukrzycę, napady padaczkowe. Istnieje również predyspozycja genetyczna. Oznacza to, że jeśli jedna z krewnych miała kontrakt na rękę, prawdopodobieństwo wystąpienia choroby znacznie wzrosło.

Do leczenia zabiegu Dupuytrena stosuje się konserwatywną metodę. Na początkowym etapie dalszy rozwój patologii będzie wspomagany przez masaż i fizjoterapię. Jednak z silnym ograniczeniem mobilności palców stosuje się specjalne preparaty enzymatyczne (na przykład zastrzyki leku Lidase), które pomagają zmiękczyć tkanki. Niektóre klinice stosują metodę terapii falą uderzeniową, co pozwala osiągnąć dość dobre wyniki. Porażenie palcami w ciężkiej postaci wymaga interwencji chirurgicznej.

Przyczyny patologii

Zanieczyszczenie jest najczęstszym powikłaniem uszkodzenia stawów, takich jak zwichnięcia, siniaki, złamania, rany postrzałowe, zapalenie, choroby układu nerwowego itp.

Ryzyko to sportowcy i osoby, które angażują się w ciężką pracę fizyczną, ponieważ w tym przypadku ryzyko uszkodzenia stawów, kości, mięśni jest zwiększone. Osoby pracujące w produkcji chemicznej są predysponowane do pojawienia się kontrowersji. Dla skrzypków, pianistów i innych muzyków może narastać kontrast palców, ponieważ podczas długiego treningu palce doświadczają silnego napięcia.

Zaburzenia pasywne rozwijają się w wyniku mechanicznych przeszkód zarówno w stawie, jak w ścięgna, mięśniach, powiekach lub skórze. Osoby z czynnymi przykurczami nie mają mechanicznych przeszkód w okolicy stawów lub w okolicznych tkankach. Zamiast tego występuje naruszenie lub ograniczenie aktywności motorycznej. W tym przypadku obserwuje się długie napięcie toniczne w poszczególnych grupach mięśni. Równowaga pomiędzy mięśniami a antagonistami jest złamana, w wyniku zaciśnięcia stawów. Jest to mechanizm rozwoju aktywnych kontraktów. Na początkowym etapie ich istnienia nadal są niestabilne i nadają się do stosunkowo prostej korekty. Aktywne kontury zanikają po normalnej aktywności motorycznej. Jednak z upływem czasu stają się one bardziej odporne.

Istnieją również formy mieszane, gdy główną przyczyną ograniczenia przemieszczeń jest trudne do określenia. Tak jest w przypadku, gdy przy pierwszym badaniu pacjenta występują oznaki uszkodzenia mechanicznego i uszkodzenia układu nerwowego.

Etapy

• Neurogeniczny. Bezczynność uszkodzonej kończyny prowokuje trwałe ośrodki pobudzenia w ośrodkowym układzie nerwowym. Kieszonki te wysyłają impulsy na obwód, tworząc w ten sposób patologiczny ton. Jednocześnie rozwijają się zmiany biochemiczne w tkankach kończyn.

• Myogeniczny. Ze względu na zmiany biochemiczne i reakcję neurogenną, zmiany zachodzą w tkance mięśniowej (zwyrodnienie i zanikanie).

• Miodobójczy. Waga i wielkość kończyny gwałtownie maleją, mięśnie rozwijają zmiany zwyrodnieniowe. Występuje przerost mięśni, które postępują w stadium atrofii.

• Atrogenowy. Występuje zagęszczenie i zmarszczki stawowej kapsułki, chrząstka stawowa staje się mniej wytrzymała i elastyczna. Pojawiają się blizny, lutownice i chrząstki. Występuje zmarszczenie powięzi, wzrasta mięśnia międzykomorowe i częściowo zastępuje tkankę mięśniową. Miękkie tkanki i kości są lutowane. Trzeci punkt mocowania utrudniający ruch stawu.

Możliwe powikłania

Zanieczyszczenie jest poważną patologią, a jeśli nie jest leczone, mogą pojawić się powikłania, takie jak sztywność, a nawet zesztywnienie (całkowita nieruchoma zwyrodnienie tkanek stawowych). Często dolegliwość obejmuje również sąsiednie stawy. Tak więc, na przykład, jeśli normalne funkcjonowanie stawu skokowego zostanie przerwane, podczas procesu patologicznego biorą udział stóp, kolana, stawu biodrowego (biodra), kręgosłupa lędźwiowego, a następnie klatki piersiowej i kręgosłupa szyjnego.

Patologie kończyn górnych są nie mniej niebezpieczne. Tak więc, przykurcz łokciowy prowadzi do zmniejszenia funkcjonalności dłoni. Utrudnia to samoobsługi na poziomie gospodarstw domowych i pracy podstawowej.

Diagnostyka

Wstępna diagnoza obejmuje przesłuchanie pacjenta i jego badanie. Również lekarz dowie się, czy były przypadki tej patologii u bliskich krewnych. Po tym, jak ekspert ustali, czy kończyna jest w stanie wykonać czynności i stopień deformacji. Palpacja dotkniętego obszaru wykryje najbardziej bolesne obszary. Z reguły takie manipulacje umożliwiają dokładną diagnozę, a w dodatkowych badaniach nie zaistnieje potrzeba. W niektórych przypadkach może być wymagane badanie rentgenowskie w celu dokładnego określenia lokalizacji nieprawidłowego obszaru.

Kontraktacja: leczenie

Przed rozpoczęciem leczenia konieczna jest całkowita eliminacja przyczyny, która spowodowała rozwój tej dolegliwości. Niestety, nie zawsze jest to możliwe. Następnie porozmawiajmy o metodach, które są wykorzystywane do pozbycia się patologii.

Leczenie zachowawcze

Zazwyczaj z przykurczem wyznacza konserwatywną terapię, mającą na celu przywrócenie normalnej amplitudy ruchów kończyn. Obejmuje ona:

• Terapia lekarstwem (niesteroidowe leki przeciwzapalne, hormony, leki znieczulające, leki zwiotczające mięśnie);

• Terapia terapeutyczna – leki wstrzyknięte do stawu, które mają rozstrzygające skutki;

• Terapia ręczna i masaż;

• Mechanoterapia;

• Fizjoterapia (elektroforeza, UHF);

• Metody ortopedyczne (sprężystość trakcyjna, skręcanie, ortezje);

• Trakcja (trakcja);

• Stopnie gipsowe.

Interwencje chirurgiczne

Głównym celem powyższych środków jest wyeliminowanie objawów zapalenia, złagodzenia obrzęku, przywrócenia wspólnej mobilności. Jednak wszystkie te metody nie dotyczą pracy mięśni w tym procesie. Ale są to mięśnie, które są głównymi "motorami" stawów. Dlatego w niektórych przypadkach, jeśli stwierdzono kontrakt, operacja jest koniecznością.

Leczenie chirurgiczne obejmuje:

• Usuwanie blizny i plastyki skórnej;

• Fasciotomia;

• Tenotomia;

• Fibrobotomia;

• Capsulotomia;

• Arthrolysis;

• Artylplastyka;

• Osteotomia.

W niektórych przypadkach nie można wykonać bez operacji. Ale dla tkanek jest to traumatyczny proces. Z pomocą zabiegu można pozbyć się mechanicznej przyczyny kontury, ale patologiczny ton i ból nie znikną. W każdym przypadku konieczne jest przywrócenie normalnej aktywności mięśniowej, ponieważ po wyeliminowaniu mechanicznej przeszkody konturada zniknie tylko częściowo, a normalny ruch w stawie nie zostanie przywrócony w całości.

Naturalne metody leczenia

Kontraktacja jest patologią, którą należy traktować systematycznie. Naturalne metody pomagają zwalczać objawy, ale eliminować przyczyny rozwoju dolegliwości. W przypadku kontraktacji, leczenie obejmuje:

• Kinezyterapia siłowa;

• Terapia ręczna, mechanoterapia, fizjoterapia;

• Balneoterapia, kąpiele medyczne;

• Fizjoterapia;

• Fitoterapia;

• Zrównoważona dieta.

Wnioski

Aby zapobiec pojawieniu się przykurczu, ważne jest, aby nie dopuścić do rozwoju procesu zapalnego w organizmie, więc wszystkie choroby powinny być leczone we właściwym czasie. Zawsze konieczne jest monitorowanie położenia ciała: jeśli staw łokciowy ma być utrzymywany przez dłuższy czas w stanie wygiętym, to powinien być wygięty pod kątem prostym, najlepsza pozycja dla palców dłoni jest półogrupowana, dla nóg, najbardziej optymalna pozycja jest wyprostowana.

Jeśli istnieje taka uciążliwość jako złamanie kości lub zwichnięcie stawu, a przedłużone unieruchomienie jest konieczne, nie rozpaczaj. Ryzyko złamania mięśni można zminimalizować pod warunkiem, że aktywna praca mięśniowa jest wykonywana od pierwszego dnia. Jeśli złamanie kości kości kończy się, ćwiczenia można wykonywać zdrowym ramieniem lub nogą. Procesy regeneracyjne po aktywności mięśniowej, z wyjątkiem napiętych mięśni, wpływają na mięśnie w obszarze problemowym. I proces regeneracji będzie bardziej wyraźny, jeśli wypracujesz duże mięśnie. Zadbaj o siebie i bądź dobrze!