Dzhordzho Vazari – założyciel Art

Dzhordzho Vazari (1511-1574) urodził się w małym, bardzo starożytnego miasta Arezzo w Toskanii, który nie był daleko od Florencji. Pozostał od wieków jako architekt i jako człowieka, który podwaliny dla historii sztuki.

Studia i Rozpoczęcie pracy

Urodził się w rodzinie garncarza, inteligentnego i zdolnego nastolatka 12 lat stał się uczniem artysty francuskiego, który dokonał witraże w kościele w Arezzo Guillaume de Marcilla. Przyszły wzrost artysty odbył się na tle nieustannych wojen we Włoszech. Istniała miasta-państwa i jego ziemie, którzy po prostu nie ubiegać. I Niemcy oraz hiszpański i francuski. Ale w kraju nie było tworzenie idei narodowej, tworzenie języka włoskiego z wielu dialektów, nie byli dumni z wielkiego malarza i rzeźbiarza, którzy znali wykształconej Europy. Już stworzył arcydzieła Leonarda da Vinci i Raphael. Nadal pracował Velikiy Mikelandzhelo. Już ponad dwustu lat przed narodzeniem Dzhordzho Vazari Włoszech byłem wychowany na ideałom humanizmu. Takie „bulgotanie” w kraju wpłynęły na kształtowanie się młodego człowieka, chętnie wchłania wszystkie najnowsze trendy pojawiające się w kraju i duchem wolności.

Spotkanie z Michelangelo

Zdolność trzynaście letniego nastolatka zauważył. Ze względu zawiadomienia go Michelangelo Dzhordzho Vazari wysłany do słynnego malarza Andrea del Sarto. Artysta ten wpłynęła głównie przez Leonardo, był przyjacielem Tycjana i Rafaela. Miał wspaniałe poczucie koloru i smaku, i bardzo umiejętnie pracował z światłocienia. W innych nauczycieli Giorgio zysk doświadczenie w opracowywaniu i budownictwa kompozycji i perspektywy. Vazari Dzhordzho później będzie krytykować swojego nauczyciela. Wierzył, że Andrea nie mają wystarczająco dużo inspiracji do tworzenia wielkich dzieł. Opisując swoje życie, Vasari opowiada o złym humorze żony swego pana, który zatruty dobrze życiu, a on i jego uczniowie. Mówi też, że del Sarto zmarł podczas epidemii dżumy. Jednak Vasari, mastering wzór nie będzie w stanie dostrzec od swojego nauczyciela możliwość korzystania kolor. Architektura i rzeźba Vasari będą uczyć się od pięćdziesięciu Michelangelo. Vasari będzie biograf i przyjaciel wielkiego artysty. W każdym razie, bardzo błędne i ponury artysta mówi jego młodego przyjaciela, że jego formacja jako twórca dotknięte rozrzedzonym powietrzem Toskanii i gliny, z którym rozpoczął pracę we wczesnych latach jego praktyki.

wędrowny

Młoda Vazari Dzhordzho Medici uczęszczanym, ale w 1529 roku są one wydalone z Florencji, a siedemnaście artysta powrócił do swego rodzinnego miasta. I co to czeka? Ojciec zmarł, konieczne jest, aby dbać o rodziny, młodszych braci i siostry. Tutaj otrzymuje zlecenia na malowanie murali oraz obrazów. Potrzeba pieniędzy zmusza go do opuszczenia Arezzo głowę do Pizy, a następnie wędrować przez Włoch w poszukiwaniu pracy. Fortuna uśmiechnęła się na młodego artysty – poznał Ippolito Medici, jednego ze swoich klientów w Florencja, Vasari i książę zabrał ze sobą do Rzymu.

Powrót do Florencji

Tam pracował pod auspicjami Alessandro Medichi, aw 1534 roku napisał swój portret. To właśnie w tym portret jest widoczny malarz kolorystyce słabością. Artyści z renesansu, zwykle używane trzy kolory – czerwony, niebieski, złoty (żółty). I Dzhordzho Vazari na brązowy stolec, pokryte karmazynowy draperii, siedzi rycerza w zbroi. Niebo w głębi obrazu, raczej szarawy, zamknięte ponury chmury. Tło, na którym figura równomiernie ciemne. Włosy całkowicie połączyć się z nim, za mało miękkie przejścia cienia. Najbardziej jaskrawo lśniącej zbroi. Rysunek wspaniały, wirtuoz, ale ma samowystarczalną wartość. Tak, to jest oczywiste, że jest to decydujący rycerz, spędzając swoje życie w siodle i walk, ale ogólnie portret ponury i ciemny, przesiąknięty tragedii. Ale to jest jak malarz widzi swojego patrona. Ogólnie Vasari nie powinny natura, nie szuka harmonii, a wszystko zainwestował w linii precyzyjnych, które zapewniają objętość i przesadzone wyrazistość. Techniki te stale korzysta Vazari Dzhordzho. Obrazy są popularne wśród swoich rówieśników. Ale nie mogli wytrzymać próbę czasu, a teraz nie tyle sztuka jako znaczeniu historycznym. Po śmierci Aleksander Medyceusz Vasari już w Bolonii tworzy jeden z jego najlepszych obrazów „St. posiłek. George”, który przedstawia portrety współczesnych. Zostaną one zawarte w jego „życia”.

Wielkie dzieło Vasari w Florencja

Kozimo I Medichi zlecenie Vasari wybudować pałac, który przyniesie ze sobą wiele z życia miasta z brzegiem rzeki Arno. Od 1560 roku rozpoczął budowę budynku, który jest nam znane pod nazwą Galerii Uffizi. W budynku znajduje się monumentalna kolumnada i ma konstrukcję modułową z bloków, które są oddzielone pilastrami. W czasie trwania budowy Vasari czternaście lat. Został ukończony w siedem lat po jego śmierci.

Historia sztuki

Największą wartość dla naszych potomków wykonane Vazari Dzhordzho w książce. Jest to ogromna praca pięć objętości. Jest on podzielony na części, poświęconych architektury, malarstwa, rzeźby i jest traktatem na temat metod technicznych do zastosowania w różnego rodzaju sztuki i artystów z własnej biografii. Pierwsze wydanie zostało opublikowane we Florencji w 1550 roku. Zaczyna się od rozpoczęcia wielkiego księcia Toskanii Kozimo I Medichi. W tej książce Vasari pierwszy wprowadza pojęcie „Renaissance” i „wcześnie, średniego i wysokiego Renesansu” i ich pochodzenie – „starożytności, średniowieczu”

Jak zbudowany Dzhordzho Vazari biografię

Na podstawie powieści, czytelnik jest już znane współczesnych Vasari pisał biografie artystów, reprezentujących dumę narodu włoskiego. On opowiada biografię artysty rzeźbiarza, architekta lub i zapewnia analizę i cechy jego twórczości. Pamiętaj, aby wskazać wszystkie twórcę produktu. Od Dzhordzho Vazari sam artysta, przemawia jako krytyk sztuki, on fachowo analizuje szkołę rysunku, sposób wykonywania. Każde opowiadanie pisarza starannie zebrane najdrobniejsze fakty na temat artysty. W każdym artykule znajduje się portret, czasami wykonane przez Vasariego. Biograf próbował prześledzić połączenia każdego artysty i ludzi. Jeśli on opisuje wizerunki postaci biblijnych stworzonych przez tego lub tego pana, następnie Dzhordzho Vazari zobowiązuje się skojarzyć te obrazy z codziennego życia artysty. Książkę otwiera biografii i dzieła Giotta i wykończeń – Michelangelo. Ale drugie wydanie, opublikowane osiemnaście lat później, uzupełnione zmianami, wyjaśnień i nowych biografiach. W sumie około dwustu opublikowany. Ta praca sir Vasari przez wiele wieków określona ścieżka sztuki jako nauki. Nie traci swoje znaczenie obejrzenia sztuki w naszych czasach.

Mistrz zmarł we Florencji w 1574 roku.