teksty filozoficzne Lermontow M.Yu.

teksty filozoficzne Lermontow przesiąknięte gorzkim smutku, pesymizmu, mroku, melancholii. Chodzi o to, że Michaił żył erę stagnacji, w czasie jego dojrzewania i dorosłości był okresem reakcji politycznej, która po nieudanym powstaniu dekabrystów. Wielu ludzi inteligentnych i utalentowanych zanurzono w siebie, przestraszony uczucia wolności zostały zakazane. Dlatego nie ma nic dziwnego w mrocznych i pesymistycznych utworów Lermontowa.

Michaił cierpiał z tego, że nie mógł mówić się otwarcie wyrażać swoje ideały, myśli i pragnienia. Cały ból i cierpienie wylał na papierze, bo chciałem usłyszeć przynajmniej ktoś. teksty filozoficzne Lermontow poświęcony wędrowca, samotny wędrowiec, który nie ma miejsca w społeczeństwie. Poeta nie widzi światło na końcu tunelu, współcześni nazywają go gorzki uśmiech, bo jego pokolenie nie jest w stanie myśleć, czuć i robić.

Michaił gardzi nie tylko społeczeństwa, ale także samego siebie, bo on musi żyć w autokratycznego państwa feudalnego, a on nie jest w stanie niczego zmienić. Cechy poezji Lermontowa leży w tym, że poeta wierzy młodzież stracił do społeczeństwa, zostały one już ur starca z jałowej duszy. Z punktu widzenia Rosji poety przedstawia ziemię panów i niewolników. Obwinia wysoką społeczeństwa i złość zamienia się w tłumie, który jest „obrazów bezdusznych ludzi.”

teksty filozoficzne Lermontow nasączone rosyjskiego ducha narodowego. Mikhail w swoich pracach dwie rosyjski: świecki i folku. Poeta wyznaje, że kocha swoją ojczyznę, ale „Strange Love”. Nie było ważne zwycięstwa militarne, small talk, jego dusza raduje się w kontemplacji rosyjskiej natury, festiwale zwykłych chłopów. W ostatnich latach swojego życia tylko rosyjska ludowa uznaje Lermontov, to jest bliżej do niego, droższy i bardziej zrozumiałe. Pisarz wśród pierwszych krytykować własnego kraju, aby mówić publicznie o swoich niedociągnięć, ale to nie był gloating, ale ból i gorycz żalu do swojego kraju, która jest warta lepszego losu.

Analiza poezji Lermontowa pokazuje, że poeta zwraca uwagi na kwestię losu poety i jego roli w społeczeństwie. Temat ten działa bardzo często staje się wrogie i agresywne nastawienie, ponieważ relacja z tłumu Michaił Yurevich nie składa się w jak najlepszy sposób. Obrazowo relacje między społeczeństwem i osobowości twórczej są opisane w poemacie „Prorok”. Pisarz opowiada, jak trudno jest dać ludziom prawdę, żyć w niezrozumienia, niedowierzanie tolerować innych.

teksty filozoficzne Lermontow przepojone ciemnym nastroju, brak wiary w najlepszych czasach, rozczarowanie w innych, pogarda dla swoich rówieśników, nienawiść do autokracji. Prawie wszystkie prace są głęboko pesymistyczny. Tematem „Poet Society” jest główną filozofię w tekstach Lermontow otworzył ją w swoim wierszu „poeta”, „Śmierć poety”, „dziennikarz, pisarz i czytelnik”.