Gregory Amnuel: narodowość, biografia, życie osobiste i polityka reżysera

Gregory Amnuel którego obywatelstwo matki – niemiecki, niedawno wziął coraz bardziej poczesne miejsce w mediach. Jest reżyserem i politykiem, który często wyraża kontrowersyjne i niejednoznaczne oświadczenia. W tym przypadku maksymalna aktywność w życiu publicznym, to pokazuje na Łotwie.

Biografia reżysera

Gregory uznane Amnuel – narodowość nie wydał żadnych problemów. Opinia publiczna, znany jest przede wszystkim jako reżyser filmów dokumentalnych. Większość jego obrazów podjęte na tematy religijne lub rozważają sprawy państwa. Również posiada kilka publikacji i książek.

Gregory Amnuel którego narodowość był Niemcem, choć jest rodowitym Moskal. Urodził się w Moskwie w 1957 roku. Jego krewni w linii matczynej przeniesiona z Łotwy do Moskwy podczas pierwszej rewolucji, odkrywa tajemnicę swojej historii rodziny Gregory Amnuel. Narodowość je natomiast niewiele osób interesuje. W związku z tym, że mają w archiwach domowych zachowanych w nadmiarze Kaliningradu zdjęć Tallinie i Rydze tym okresie. Na zdjęciach można jeszcze zobaczyć stare nazwy niemieckie.

Pod młyński represji ścisłej Amnuel Gregory Markovich nieuwzględnione. Ale z czasem, Związek Radziecki zaczął odczuwać trudności z powodu jego pochodzenia. Na przykład, jego matka w tym czasie nie przyjął Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych z powodu jej niemieckich korzeni.

Życie osobiste Amnuel

Sam Amnuel Gregory Markovich po szkole wstąpił do Instytutu Pedagogicznego w Tobolsku. Wyższe wykształcenie otrzymał na Wydziale Historii.

Szczegóły na temat jego dzieciństwa i młodości zostały zachowane. On sam nie chciał mieszkać w tym okresie życia. Wiemy tylko, że było to w czasie jego lat studenckich w Tobolsku żonaty Gregory Amnuel. Rodzina jednak nie wyjdzie silny. Wkrótce para zerwała, nie spotykają się postacie.

Po pewnym czasie, bohater tego artykułu zawarta drugiego oficjalnego małżeństwa. Gdy miał 23, ożenił się łotewski dziewczynę. W 1981 roku mieli córkę. W tym czasie Amnuel już ukończył w Tobolsku i mieszkał w Tallinie.

jego kariera

W reżyserii Grzegorza Amnuel po raz pierwszy w środowisku twórczym sam powiedział w moskiewskich teatrów. Na scenie stolicy, zaczął pracować jako filmowiec. Pracował w teatrze komedii i dramatu na Tagance, Moskwa Satyra Teatrze na Triumph Square.

Tolerancja na etapie przeprowadzono wspólny projekt z USA pod tytułem „Zbrodnia w Laramie.” Jako producent, występował na wielu niezależnych festiwali filmowych w Europie. Na przykład, on nadzorował festiwal kina rosyjskiego i kultury, która jest co roku odbyło się we Francji i we Włoszech.

Amnuel dokumentalny

W reżyserii Grzegorza Amnuel wzięło kilkadziesiąt sportu i dokumentalne. Najbardziej charakterystyczną z nich stał się „Redlich – ludzie z drugiej strony.” Obraz opowiada o tragicznym losie Rosjan, którzy przeżyli wygnania w 1917 roku. Film jest dedykowany do rosyjskiego filozofa Roman Nikołajewicz Redlich. Jego los jest nieco podobny do losu Grigoriya Amnuelya. Biografia zaczyna się z faktem, że obaj urodzili się w rodzinie zrusyfikowanych Niemców.

Redlich wyemigrował z rodziną do Niemiec w 1933 roku. Ukończył studia na Uniwersytecie w Berlinie. W 1940 roku został członkiem Narodowo-Pracowniczy Związek Rosyjskich Solidarystów. Oni przeciwieństwie Hitler i Stalin, nazywając tylko być z ludu rosyjskiego.

W czasie II wojny światowej, promował ideę organizacji. Zaangażowani w propagandę w obozach sowieckich jeńców wojennych, stworzył Unię komórek na okupowanych terytoriach. W rezultacie, w 1944 roku niemiecka policja polityczna ogłosił go chciał na prowadzenie działalności antyniemieckiej. Do końca wojny, musiał ukryć pod pseudonimem „Captain wróbli”.

Po wojnie aktywnie zaangażowany w nauce. Rozwinął on tendencje w filozofii rosyjskiej, którą nazwał „solidarności”. Wrócił do ojczyzny w 1991 r. Kontynuując rozwijać ideę unii pracy ludowej ma we współczesnej Rosji. Zmarł w 2005 roku w Wiesbaden. Miał 94 lat.

Na tym filmie otrzymała dyplom MFF Praw Człowieka filmy „Stalker” Gregory Amnuel. Jego biografia ma wiele nagród filmowych.

uznanie Amnuel

Wiele zdjęć Amnuel, zarówno dokumentalnych i sport, często otrzymał prestiżowe nagrody i wyróżnienia.

W 1991 roku za obraz „The Awakening, Chronicle budowlana dni” otrzymał medal od prezydenta Rosji Borysa Jelcyna, jak znalazł wolnej Rosji. Gregory Amnuel, którego filmografia obejmuje kilkadziesiąt obrazów i otrzymał nagrody za hitów sportowych.

Filmy sportowe

W 1993 rezhisskr prluchil nagroda Międzynarodowy Festiwal Filmów w Moskwie sportowe na taśmie „Prawie amerykański rosyjski”, a także nagrodę dla najlepszego filmu Rosyjskiej Federacji Hokeja na Lodzie.

Dla obrazu „Fire and Ice” został uhonorowany festiwal filmowy sport w Mediolanie dla najlepszego filmu reportażu. W 1995 roku, już zauważył Komitet Olimpijski dla „Christmas dream lub portretu na tle hokeja” Grigoriya Amnuelya. Filmografia reżysera nie kończy. A praca nie ogranicza się do kina.

W tym czasie, był aktywnie robi publicystycznych programów i audycji w telewizji krajowej, w tym na głównych kanałach, a także w łotewskich mediach. W swoich projektach badawczych, dotknął na temat stosunków międzynarodowych między Rosją a krajami bałtyckimi, podniósł kontrowersyjnych i spornych kwestii historycznych.

Praca w mediach i oszczędny

W kulturze rosyjskiej na Amnuel pierwszy poważnie zwrócić uwagę, gdy stał się organizatorem trasy w Moskwie słynny radziecki-łotewski skrzypek Gidon Kremer. Jego pierwsze występy w stolicy Amnuel zorganizowanej pod koniec lat 80-tych – początku lat 90-ych. Muzyk krewni w linii matczynej w części byli pochodzenia niemieckiego. W tym były one podobne do bohatera tego artykułu.

Amnuel działał także jako aranżer z popularnych w czasie festiwalu „Muzyka Lokinhauzena”. Rosja wielokrotnie wniesiona w koncertach muzyki kameralnej orkiestry Filharmonii w Kolonii.

Z jego ostatnich inicjatyw. W 2015 roku złożył wniosek do postawienia pomnika dyrektorowi geniuszy literatury obcej Biblioteka Katarzyny w sumie pracował w bibliotece, przez ponad 40 lat. W kwietniu 2016 roku doszło do pomnik na dziedzińcu instytucji kultury. Amnuel zadbał o wszystkich kosztów finansowych montaż pomnika.

Udowodnił sam Amnuel i jako producent muzyczny. Brał udział w organizacji klipsów filmowania Anatolij Gerasimov, Lyubovi Kazarnovskoy i Victor Popov.

Aktywność społeczna i polityczna

Jako polityk Grigorij Amnuel zaczął przejawiać nawet na łamach czasopisma społeczno-polityczne „Seeding”. W nim wielokrotnie opublikował swoją dziennikarską opus. Publikacja jest bogaty w historii. To Dziennik Urzędowy Unii Pracy Ludowej, jeden z jego promotorów był tylko Redlich. Wydał nieprzerwanie od 1945 roku.

W ostatnich latach Amnuel czele klubu dyskusyjnego „Dialog Międzynarodowy”. Celem tej organizacji – prowadzenie wszelkiego rodzaju działalności związanej z kulturą, nauką i sferze społecznej. W klubie znajduje się szkoła, w której każdy może się nauczyć od krajów europejskich i ich własne uzupełnienia ich umysły na ich międzynarodowej współpracy z Rosją. Przynajmniej tak mówią inicjatorów klubu.

Amnuel posiada również funkcję zastępcy dyrektora generalnego spółki rosyjsko-amerykańskiego „Ask”, która powstała w 1987 roku w celu wspólnego partnerstwa następnie radzieckich i amerykańskich filmowców. Zarządza europejski oddział firmy.

W ostatnich latach aktywnie zaproszeni do udziału w różnych okrągłych stołów i dyskusji o problemach Bałtyku, na Kaukazie, a także wzajemnej współpracy między Rosją i NATO.