Jaki jest sens tkwi w zestawieniu „jest rzeczą naturalną, że nie jest brzydka”

Zwykle fraza „który jest naturalny, nie jest brzydki” jest wymawiane z pewną ironią lub lekkie podrażnienie uzasadnić jakieś drobne przestępstwa, jest sprzeczny z normami etyki i moralności. W tym przypadku mamy na myśli nie słowne potyczki lub innych skandalicznych zachowań, wystawnego naturalistyczne momenty ludzkiej egzystencji, która nie powiedzieć głośno.

Uzasadnienie wykroczenia

Aby oczyścić w miejscu publicznym lub wychodzić na służbie, ledwo zakrywa intymne części, – dla jednej osoby, takie działania są uważane za szczyt bezwstydu, drugi po prostu wzruszył ramionami i uśmiechnął się: „To jest naturalne, nie jest brzydki!” Wartość wyrażenia w takich przypadkach Zrozumiałe jest dość wąsko rozumiane w tym sensie, że nie musi się wstydzić przejawów swej istocie, jako taki stworzyliśmy naturę. A ona ma, jak wiadomo, ma złej pogody, na całym obserwowanym absolutnym porządku i niepodzielnej harmonii.

Ale może człowiek, wierząc sobie koronę stworzenia, jak zwierzęta? nie ślepo następujący postulat „który jest naturalny, nie jest brzydki” do degradacji społeczeństwa i powrót do prymitywnych? Uwagi na tysiące lat stworzył tkankę moralną, że mogą łatwo zniszczyć jedno zdanie? I być może źle zrozumieć jego sens?

Nauczanie starożytnych filozofów

Mówiąc: „to jest naturalne, nie jest brzydki,” nie był urodzony dzisiaj, ale w około IV wieku przed naszą erą. Czy inwestować w niego znaczenia, że jest rozumiana teraz, nie wiadomo na pewno. Można tylko przypuszczać, że starożytni mędrcy próbowali dotrzeć do szerszego zakresu relacji człowieka z naturą niż pretekst do pokazu publicznego wyświetlania intymnych potrzeb.

Do kogo należy aksjomat „to jest naturalne, to nie jest brzydkie?” Jej autor – nikt inny niż wybitnego rzymskiego filozofa i myśliciela Lutsiy Anney Seneka (Młodszy). Jako poeta, polityk i zwolennik stoicyzmu, Seneca mocno wierzył w istotności wszystkich rzeczy, nie negując nieograniczone możliwości człowieka w poznaniu praw natury. Czy oni wyraził zasadę zdaniu filozofii naturalnej, która odbyła ciami myśliciela? A może tu brzmiało to potępienie ludzkiej słabości i przejawów nisko? Jest więcej pytań niż odpowiedzi, bo nawet z wysokości współczesnej wiedzy rozwikłać myśl filozoficzna niemal niemożliwe.

słowa pociechy i motywacji do działania

Przypomnijmy słynny Hans Christian Andersen bajkę z brzydkiego kaczątka. Jeśli pisklę niezdarny, nieśmiały z jego wyglądu, był dobrym mentorem, to on zachęcił go z frazą: „Nie martw się, kochanie! Naturalnie, nie jest brzydki! Przyjdzie czas, a zamieni się w pięknym łabędziem. W międzyczasie, cieszyć się, co natura obdarzyła! "

Skąd mam wiedzieć? Jest możliwe, że brzydkie kaczątko, Zachęcony tym przepisem, byłoby znacznie łatwiej znosić trudy, które spadły do jego partii. Tutaj wyrażenie bierze zupełnie inne znaczenie, nie brzmi jak brzydoty usprawiedliwienia i brzydoty, a to hymn prawom ziemskiej doskonałości.