563 Shares 999 views

Pisarz i podróżnik Heinrich Harrer: biografia, praca, najlepszych książek i ciekawostki

Jego życie i jego wielu książek oceniana z perspektywy członkostwa w partii nazistowskiej, co do wniosku o mocy napędowej swoich sportowych i naukowych osiągnięć. Heinrich Harrer zawsze traktować swój pobyt w ideologicznej i wojskowej organizacji faszystowskiej jako mimowolne i nie w pełni świadomy, choć starał się tego nie okazywać. Jeśli nie przywiązują dużą wagę do poglądów politycznych Harrer, możemy podziwiać jedynie na wytrwałości i odwagi tego słynnego alpinisty i podróżnika.

wczesne lata

Urodził się w 1912 roku w małej austriackiej miejscowości Obergossene w rodzinie pracownika pocztowego Yozefa Harrera i jego żona Johanna. W 1927 roku przeniósł się do Grazu, gdzie Heinrich Harrer ukończył szkołę i wstąpił na Uniwersytet Karla Franza. Od 1933 do 1938 studiował geografię i wychowanie fizyczne w tym samym czasie aktywnie zaangażowany w alpinizmu i narciarstwa.

Był kandydatem do udziału w Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1936, które odbyły się w Niemczech. Ale Austria zbojkotowali bo instruktorzy wymagalności w narciarstwie alpejskim profesjonalistom że wykluczenie ich z olimpijskich stoków. W 1937 roku Heinrich Harrer wygrał konkurs downhill, zawarte w programie Światowych Igrzysk Studenckich, ale stała się prawdziwą pasją do wspinaczki.

North Face z Eiger

Pod koniec kursu uniwersyteckiego na koncie Harrer miał kilka Alpinizm najwyższą kategorię złożoności. W 1938 roku razem ze swoim przyjacielem i rodakiem Fritz Kasparek, Heinrich Harrer chodzi o podbój legendarnego „Ścianą Śmierci” – The North Face ogromnej wysokości granit piramidy 3970 metrów, który nosił nazwę Eiger w Alpach szwajcarskich.

Ściana ta pozostawała unclimbed przez długi czas, choć licznych prób, które pochłonęły dziesiątki istnień. Trasy generowane na północną ścianę Eiger, skomplikowanej budowie geologicznej górnej klimatu i środowiska w okolicy. Wygładzona powierzchnia liczne lawiny, prawie całkowicie pokryte lodem i ma średnią nachylenie 75 stopni, a w pewnych obszarach i ujemnej polaryzacji.

Wysoka częstotliwość rockfalls i lawinami, szybko zmieniających pogoda podjął wspinaczkę na północną ścianę Eiger zabójcze. W rezultacie władze oficjalnie zamknięte nachylenie dla alpinistów i ratowników górskich odmówił ratowania tych, którzy przychodzą na własną rękę na tej trasie.

24 lipca 1938

Już na ścianie Austriaków Kasparek i Harrer w pakiecie z dwóch niemieckich wspinaczy – Anderle Hekmayerom i Ludwiga Vorgom które miały bardziej niezawodny sprzęt do przejścia powierzchni lodu. Wspólna próba wspiąć się na sukces, pomimo pewnych zakłóceń podczas zapisywania tylko ubezpieczenia, a uzyskanie w lawinę, z którego uratował tylko niezawodny sprzęt, cierpliwości i wytrwałości. Heinrich Harrer, którego książki zazwyczaj opisują swoje różne wyprawy, powiedział później o tym wydarzeniu w powieści dokumentalnej „Biały Pająk” (1959).

Sukces austriacko-niemieckiej grupy wspinaczy, które miały miejsce zaledwie trzy miesiące po aneksji Austrii przez hitlerowskie Niemcy, propaganda nazistowska wykonany symbol niewinności agresywnej polityki faszyzmu. Harrer wraz z innymi Eiger zdobywcy otrzymał wiele wyróżnień i nagród, a także audiencję u Hitlera i innych przywódców nazistowskich.

Wyprawa w Himalaje

Wspinaczka stosowany do sportu, który w nazistowskich Niemczech, otrzymał specjalną uwagę. Podbój nowych wierzchołków i tras przechodzących niezbadanych propaganda Hitlera ten symboliczne znaczenie nadchodzącej światowej dominacji Aryan Nation. Dzięki tej ganging fascynację Hitlera z mistycznych nauk Szambali – kraju zamieszkałego przez legendarnego nadludzi, posiadanie wiedzy, które sprawiają, niezwyciężony i wszechmocny.

Według legendy, to klasztor został położony wśród szczytów Himalajów, może w Tybecie – tajemnicza kraina, której udało się odczytać przez cudzoziemców, a co do których nie było dokładnych informacji od Europejczyków. Dlatego świadomi kilku wypraw niemieckich wspinaczy organizowanych na zwiedzanie okolicy. Nie wiadomo, czy celem było przeszukanie mitycznej wyprawy Shambhala Himalaya w 1939 roku, z których część została uwzględniona Harrer, ale to często mówią naukowcy, podniecony faktem, że słynny podróżnik, długo ukrytą jego nazistowską przeszłość.

Poszukiwanie sposobów na Nanga Parbat

Długa podróż, która zakończyła się w najsłynniejszej księgi te, które pisał Heinrich Harrer – „Siedem lat w Tybecie”, miał na celu przygotowanie do zdobycia jednego z himalajskich szczytów – Tablica Nanga Parbat, który znajduje się w północno-zachodniej części Himalajów, w jakim był wówczas brytyjski kolonia – Indie.

Po nowym sposobem na górę zajmuje trzecie miejsce w liczbie ofiar, którzy próbowali go podbić, niemieccy wspinacze do góry jesienią 1939 roku były w Karaczi, czekając na statek, aby powrócić do Europy został znaleziony. Statek został zatrzymany. I wkrótce po 01 września – data rozpoczęcia II wojny światowej i po jej wejściu w Wielkiej Brytanii – 3 września – były na terytorium wroga i zostali aresztowani.

udana ucieczka

Próba ucieczki – pojedyncze iw grupach – energiczny Austriacki dokonał od początku jego zatrzymania. Po ich zespół był w obozie dla internowanych, znajduje się u podnóża Himalajów, na Harrer stało się jasne drogę ucieczki – przez przełęcze górskie Tybetu. Ruch w górzystym regionie świata, nawet dla wyszkolonych sportowców – nie jest łatwym zadaniem, które wymaga poważnego przygotowania, tak aby był udany Harrer nie jest to pierwsza próba.

Tryb w obozie, gdzie dowodził cywilizowanego Anglików oczywiście bardzo różne od tych zleceń, że Niemcy dokonali jeńca wojennego na froncie wschodnim. Dlatego Harrer i jego przyjaciele mieli dobrą okazję, aby dokładnie przygotować ucieczkę. Ale nawet wtedy, na granicy Indii i Tybetu my nie osiągnęły wszystko – wielu woli wrócić do obozu. W Lhasy – stolicy Tybetu – wraz z Harrer był tylko Piotr Aufschnaiter, który jest często wymieniany w autobiografii, który został napisany przez Heinrich Harrer.

„7 lat w Tybecie”

Książki wykonany Austriacki podróżnik sławny, że zawiera wiele informacji o kraju, gdzie dostęp do cudzoziemców zostało zakazane przez prawo. Było przewidywania jednego z mędrców, zgodnie z którym utraciła niepodległość Tybetu po to tam będą cudzoziemcy. Dlatego początkowo Harrer i jego przyjaciel czuł wrogość wszystkich Tybetańczyków – i prostych pasterzy i urzędników szlacheckich.

To zmieniło się na wiele sposobów ze względu na zmiany w samych głównych bohaterów – ledwie gehenny na pełnym szlaków zebranych z niezwykły sposób życia Tybetańczyków, znajomość ich religii, która zaprzecza przemocy wobec jakiejkolwiek żywej istoty, nie zostawili ślad w duszy człowieka, nawet początkowo oddzielone arogancki nazistowskie idee.

Czternasty Dalajlama

Tenzin Gjaco – ucieleśnieniem mieszka Buddy, duchowy przywódca Tybetu, dociekliwy chłopiec, który chce dowiedzieć się więcej o świecie, znajduje się tysiące mil od ojczyzny – kolejny bohater książki. Heinrich Harrer i Dalajlama, zapoznał się w 1940 roku poparł wprowadzenie Harrer aż do swojej śmierci w 2006 roku, wywierając silny wzajemny wpływ na siebie. Jest z Austrii, starszy o 26 lat, Dalajlama dowiedział się wiele o europejskich tradycji, osiągnięć naukowych i technicznych nowoczesności.

Doprowadziło to do oskarżeń o tybetańskich buddystów z władzami chińskimi, boleśnie istotnych kwestii Tybetu niezależności, relacji z nazistami. Z drugiej strony, wielki autorytet Dalajlamy w polityce światowej, które, pomimo zaangażowania starożytnej doktryny religijnej, jest człowiekiem nieodłączna od współczesnej cywilizacji, wywodzi się również w tej komunii dwóch młodych ludzi, którzy (zwłaszcza sądząc po filmowej 1994) stali prawdziwi przyjaciele.

Na podstawie tych wydarzeń i stworzył swój bestseller Heinrich Harrer. „Siedem lat w Tybecie” i strzał-book na jej filmu z Bradem Pittem w roli głównej – wykonany jego nazwisko znane na całym świecie. Chociaż po powrocie do ojczyzny w 1950 roku, zrobił dużo wspinaczki i wyprawy geograficznego, zaangażowanych w różne działania społeczne, opublikował ponad 20 książek. Harrer Często mówi się, że to najjaśniejsze strony jego życia, że od Tybetu zawsze utkwiła w jego sercu.