Zwolnienie z inicjatywy pracodawcy

Nie jest tajemnicą, że związek między pracodawcą a pracownikiem nie zawsze jest bezchmurny. Pomiędzy pracodawcą a pracownikiem mogą powstać konflikty z różnych powodów i mogą się rozwijać zgodnie z najbardziej nieprzewidywalnymi scenariuszami. Co do zasady, apogeum wszelkiego konfliktu produkcyjnego lub korporacyjnego jest zwolnieniem. Ponadto nie powinniśmy rozważyć konfliktu, ponieważ główną przyczyną zwolnienia, w przeważającej większości przypadków, za nią jest zaniedbanie zawodowe i zaniedbanie.

Stosunki między pracownikiem a pracodawcą podlegają prawu pracy i są uregulowane w kodeksie pracy. Już z samego tytułu tego dokumentu jest jasne, że to on może pomóc w rozwiązywaniu konfliktów pracy i uniknąć ich rozwoju. Ale jeśli okoliczności tak rozwinąć, że nadal trzeba odwołać się do zwolnienia, a następnie warto pamiętać, że zwolnienie jest regulowane przez prawo i obejmuje wiele niuansów. Cóż, jeśli Twoja firma ma silnego lidera związków zawodowych i organizacji, która może aktywnie interweniować w stosunki pracy w zakresie ochrony praw tych ostatnich, jeśli zostaną naruszone. Niektórzy, opierając się na swojej wiedzy z zakresu prawa pracy i nieco przesadzając, są ofiarami arbitralności administracyjnej.

Prawo przewiduje, że zwolnienie z inicjatywy pracodawcy następuje z różnych powodów. Jednocześnie nie należy uważać, że zwolnienie jest czynem, które szkodzi tylko pracownikowi, a przypadki, w których jego zwolnienie stało się dobrem dla pracodawcy i całego zbioru pracy, są również częste . W związku z tym kodeks pracy RF określa podstawy, które mają zapewnić interesy pracodawcy, a w rzeczywistości chronić go przed nieostrożnymi pracownikami. Szczególne powody, dla których zwolnienie jest dozwolone z inicjatywy pracodawcy, stanowi art. 81 LC RF. Tego typu zwolnienia i dlatego otrzymane w wyniku użycia nazwy "zwolnienie z artykułu".

Zgodnie z tym artykułem umowa o pracę między pracodawcą a pracownikiem może zostać rozwiązana, jeżeli:

– likwidacja przedsiębiorstwa;

– ze względu na rozbieżność stanowiska pracownika najemnego;

– redukcja personelu;

– ze względu na niespójność w jakości pracy wykonywanej przez pracownika z powodu niskich kwalifikacji;

– zwolnienie z inicjatywy pracodawcy jest dozwolone ze zmianą właściciela przedsiębiorstwa;

– jeśli pracownik wielokrotnie naruszy dyscyplinę pracy i istniejącą kary;

– z naruszeniem jednego, ale brutalnego;

– z powodu absencji (uważa się to za brak pracownika w miejscu pracy przez ponad cztery godziny);

– gdy wynajęty pracownik występuje w stanie zatrucia;

– gdy pracownik popełnia kradzież;

– w przypadku naruszenia zasad bezpieczeństwa w wykonywaniu pracy;

– w przypadku pracownika zatrudnionego w wartościach serwisowych, winnych działaniach;

– w wykonywaniu aktu niezgodnego z normami moralności i moralności;

Ten sam artykuł przewiduje przypadki zwolnienia z pracy przez pracodawcę organizacji lub instytucji wyższego szczebla, sam przywódca:

– podejmując decyzję powodującą szkody materialne lub finansowe;

– w jednym, ale takim naruszeniu, które pociągnęło za sobą poważne konsekwencje.

Procedura odwoławcza przewidziana w ustawie przewiduje wprowadzenie szeregu czynności przymusowych ze strony pracodawcy. Przede wszystkim należy wpisać odpowiedni wpis, który zawiera odniesienie do zasad prawa w skoroszycie. Ważne jest wzięcie pod uwagę i zwrócenie uwagi na fakt, że dzień zwolnienia uznawany jest za dzień roboczy, a zatem datę tę należy wskazać jako ostatni dzień, w którym pracownik wykonywał swoje obowiązki. Procedura przewiduje także wydanie pracownikowi, na jego prośbę, kopii zamówienia, z którym musi być zapoznany z podpisem.