844 Shares 1485 views

„Opowieść o medvedihe” – treść prozy

„Na medvedihe” Dzisiaj mamy opowieść o Puszkina będą rozpatrywane. Zawartość tego produktu przedstawiono poniżej. Wydał tej pracy Annenkov w połowie 1855 roku w książce „Materiały do biografii”.

spotkanie

„Opowieść o medvedihe” rozpoczyna swoją opowieść w jednym z ciepłych wiosennych dni. To właśnie w tym czasie na progu gęsty las idzie na spacer brązowego medvediha, zabierając ze sobą swój własny słodki detushek aby zbadali dzielnicy i być widzianym. Mama usiadła przy białej brzozy. Młode zaczął grać ze sobą, leżeć w trawie, i upadek walki. Nagle ujrzeli mężczyznę idącego przez las.

„Opowieść o medvedihe” kontynuuje opis człowieka. W rękach jego widelcem i nożem w pasie. Ma torbę. Medvediha widzi mężczyznę z włócznią, emituje szum. Nazywając ich małą detushek – głupi medvezhatushek. Mówi im, że przestał grać, rolki, i upadek walkę, ponieważ jest blisko do człowieka. Matka zachęca dzieci, aby ukryć ją przed niebezpieczeństwem i woła, że nie zdradzi się nie będzie.

śmierć

Dalej „The Tale of medvedihe” opowiada o tym, jak dzieci były boi i zaczął biec za pielęgniarkę. Medvediha zły i dęba. Dogadliv facet i pobiegł za nią. Zaatakował ją włócznią. Medvediha spadł na wilgotnej ziemi. Facet rozerwał jej brzuch i skórki. Małe medvezhatushek umieścić w torbie. Poszedłem do domu.

wniosek

„Opowieść o medvedihe” kontynuuje spotkania z żoną mężczyzny. Obiecuje jej płaszcz znieść pięćdziesiąt rubli i przedstawia trzy młode do 5. Wieść o tym, co stało się szybko rozprzestrzeniać przez las. Dowiedziałem się o tym niedźwiedzia chernobury. Jego dziewczyna zabiła mężczyznę i skórę usuwane, a dzieci w worku prowadzone. Zapechalilsya następnie znieść. Wisiał głową. Wyły o swoim ulubionym chernoburoy medvedihe. W ferworze vspomyanet ulubionych, nazywa się wdowcem, a jej Boyarynya. Zostawiła go, a teraz nie grają ze sobą tak dzieci nie rodzą się w przyszłości, a nie do ich huśtawka, nie uśpić.

Ponieść, wielki Boyar, w tym czasie przyjść do różnych zwierząt, zarówno dużych jak i małych. Nawet uciekają wilk szlachcica z ostrymi zębami. A oczy są zazdrośni. Przyjdź i bóbr gość zakupy. Jego gruby ogon. Przyszedł kaznacheiha Curtiss dvoryanochka, wiewiórka-knyaginechka, Fox-podyachiha. Pobiegł nawet błazen-gornostayushka. Przyjdź i opat z nierób. Uciekają bunny poddany szare i trochę bieli. Byłem na imprezie i jeża. On zjeżył.

Na tej i kończy „The Tale of medvedihu”. Aleksandr Siergiejewicz Puszkin nie miał czasu na wykonanie tej pracy. Opowieść została stworzona przez autora na jesieni 1830 roku w Boldin. Ta praca została uznana najlepszym przykładem prawdziwie rosyjskim stylu ludowym. Jest możliwe, że historia bajka jest w całości własnością Aleksandru Pushkinu. Produkt ludzie źródłowy nie został znaleziony. Według postaci wierszy i styl opowieści można przypisać lamenty i pieśni ludowej. Tutaj nie jest ciężka i dramatyczna śmierć opis medvedihi i los jej dzieci. Należy również zwrócić szczególną uwagę na prawdziwie poetycki styl popularny niedźwiedź płacz o zmarłej ukochanej.