Pracoholizm – czy jest to dobre czy złe? pracoholików klasyfikacyjne

Pracoholizm – osoba, która podejmuje pracę jako jedynego sposobu samorealizacji. Jego miłość do tej aktywności jest zbyt wysoka, według innych ludzi. Tak że wykracza daleko poza zwykłą starannością. Wiele osób uważa tę chorobę linii. Ale to jest naprawdę?

definicja

Wcześniej, ludzie-pracoholików były postrzegane pozytywnie przez większość. Ich chęć do pracy i poprawić w swojej dziedzinie zawodowej spowodowało u innych tylko szacunek i dążenie do chwały. Ale teraz w sądzie XXI wieku – w czasie, gdy niemal każdy hobby lub jakość osoby uważanej za odejście od normy, a nawet choroby.

Fakt, że pracoholika – osoba, której praca i kariera są najważniejsze w życiu. Rodzina, rozrywka cofać się w tło. I to jest OK, bo każdy ma swój własny cel w życiu. Ale większość psychologowie doszli do wniosku, że pracoholizm jest szkodliwa dla zdrowia.

opinie

Niektórzy uważają, że jeśli ktoś ciężko pracuje, to kłopoty. I właśnie kryje się za jego pracę. W rzadkich przypadkach, tak to jest – ludzie zrobić, aby poradzić sobie ze swoimi problemami, zanurzone w przypadku głowy. Ale często nie jest to prawdą. Wiele osób po prostu lubi poprawić profesjonalnie i osiągnąć sukces w swojej karierze. To naprawdę daje radość.

A jednak psychologowie twierdzą, że zbyt pracowici ludzie nie widzą jak zranić siebie. Brak snu, chroniczne zmęczenie – wszystko to może powodować choroby fizycznej lub psychicznej. Ma to również trochę prawdy. Jeszcze sen – najważniejszą częścią naszego życia, niezbędne dla utrzymania zdrowia. Ale wielu pracoholików zapomnieć o tym, że prędzej czy później daje o sobie znać.

Psychologia osobowości

Pracoholizm – to te same osoby, jak każdy inny. Ale z jego cechami.

Na przykład, może to być trudne, aby przełączyć się na inną działalność, nawet jeśli skończył pracę. A jeśli on wciąż odpoczynku, myśląc o niej nie pozwoli mu całkowicie odpocząć. Dlatego czuje się pewnie i energiczny tylko podczas pracy. Jeśli nie jest zajęty niczym owocne i pożyteczne, a potem ma uczucie irytacji i niezadowolenia. Nieobecność przypadkach ponad pracowity osoba postrzega jako lenistwo i bezczynność. I, oczywiście, jeśli widzi kogoś, rozmowa zwykle prowadzi tylko o pracy.

inne cechy

Innymi słowy, pracoholikiem – człowiek, dla którego jego działalność zawodowa jest życie. Wielu wierzy, taka cecha nienormalne. Ale to jest całkiem dobre. Tak więc człowiek idzie do pracy w wakacje. On ją lubi, kocha ją i odbiera od niego przyjemności. Wiele osób chciałoby, aby stać się tak samo. Dlaczego? Ponieważ zdecydowana większość rzeczywiście trudno wstać rano ubrać i niechętnie iść na niekochanej pracy, gdzie będą co 10 minut, aby spojrzeć na zegar, czekając na koniec dnia. Nie podoba mi się wynagrodzenie, przykry szefa, obciążone z charakterem ich funkcji. I jest odwrotnie pracoholikiem. Jest sukces, ma cele, perspektywy. Tak, trudno jest nauczyć się zrelaksować i skoncentrować się na pracy. Ale jeśli chcesz, masz to zrobić. Ale kochać znienawidzoną pracę i nauczyć się cieszyć znacznie trudniejsze.

Znaki pracoholika

Człowiek, dla których jego praca jest sensem życia, można znaleźć na niektórych funkcji. Podał – nie wahaj się skupić na detalach i szczegółach. Czasami taka osoba zbyt przypadkowy. Charakteryzuje systemów myślenia, dobrze rozwiniętą logikę i prostoliniowości. Rozpoczęte jest inspirujące. Kiedy zaczyna działalność, staje się bardziej energiczny i energiczne.

Coraz częściej ludzie boją się możliwość pomyłki. Jeśli znajdą jakąś różnicę, zaczynają ponownie przeanalizować wszystko od początku. Często pracoholików, pracując z kimś w zespole, dziwnie zachowywać, w opinii innych. Oni dokładnie sprawdzić, co zrobili inni, starając się znaleźć ten błąd, w druku, plama. Inni mogą postrzegać to jako brak szacunku i zaufania. Ale w rzeczywistości, to jakość – tylko pragnienie, aby wszystko idealne. Jest to czasami frustrujące, ale to jest specyfika pracoholika.

Jak nauczyć się zrelaksować?

Dobrze, wyżej był krótki przegląd tego, kim jest pracoholikiem. Czy to dobrze, czy źle – być tak? Uniwersalna odpowiedź brzmi: nie, bo każdy ma swoje zdanie na ten rachunek. Ale jedno można stwierdzić z całą pewnością. Reszta nadal konieczne. Pracoholikiem, ponieważ jest to trudne do zrobienia, należy także mówić o tym, jak nauczyć się zrelaksować.

Po pierwsze, wszystko musi być zrobione z góry. Jeśli ludzie – pracownik biurowy, uświadomić sobie, że nie będzie trudne. Raporty, dokumenty, projekty – wszystko, czego potrzeba, aby przygotować z wyprzedzeniem. Na tydzień lub dwa do przodu. Więc pozbyć się natrętnych myśli, które potrzebują pracy. Wykroić kilka dni, trzeba udać się do miejsca, gdzie nic nie przypomina pracy. Ponieważ w weekendy i święta w pracoholików gromadzi się dużo, można wyjechać za granicę. Będzie działać na każdej istoty ludzkiej. Nawet na najbardziej zatwardziałego pracoholika. Po tym wszystkim, w nowym kraju nadal jest mu obca, ciekawe, i będzie go zachęcić.

Jeśli perspektywa reszty nie wydaje atrakcyjny, można uciec się do innych opcji. Mianowicie – do cesji. Można połączyć przyjemne z pożytecznym – aby wyjechać za granicę na jakiś długi warsztacie lub forum. Ta forma rekreacji dla pracoholika będzie bardziej znajome. On będzie korzystać, ale jednocześnie rozprasza i odjechał.

klasyfikacja

To ciekawe, że nawet pracoholików są podzielone na typy. Pierwszy – najczęściej w nowoczesnym społeczeństwie. Jest to znane jako pracoholika „dla siebie”. On lubi, a on nie szuka żadnej wymówki dla jego fanatyczną miłość do własnej pracy. Można powiedzieć, że na swój sposób szczęśliwym człowiekiem. Częściej niż nie, nawiasem mówiąc, jest człowiekiem-pracoholikiem. Cóż, czy rozrywkowy kobieta.

Drugi typ – pracoholikiem „dla innych”. Oni nie zaszkodzi się bardziej zrelaksowany i mieć czas na odpoczynek, jak jego pragnienia ciężko pracować, oni wytłumaczyć chęć poprawy sytuacji finansowej ich rodzin. Lub pomóc firmie.

Trzeci typ – „sukces”. Najczęściej wiąże się z pierwszym. Udane pracoholikiem idzie do pracy jako święto, a dzięki cech poszukiwanych szczyty kariery.

Czwarty typ – „przegrany”. Ludzie, którzy wykonują żadnej pracy. Cokolwiek nie popełnił. Petty, niepotrzebne, nieważne. Jednocześnie starają się je wykonać jak najlepiej, ale z powodu takich małych rzeczy, które nie mogą osiągnąć znaczący sukces.

I wreszcie piąty typ. Ukryty pracoholikiem. Osoby te są dość interesujące. Zdają sobie sprawę, że ich chęć do pracy zbyt wyraźnie wyrażone. Nie ma to być postrzegane przez innych. Bo kiedy oni pewni, że nienawidzę swojej pracy i nie chcą, aby to zrobić. Podczas gdy w rzeczywistości jest odwrotnie.

Jak stać się pracoholikiem?

Jak już wspomniano powyżej, wiele osób chciałoby pracę i uruchomić na nim z radości. Staje się pracoholikiem jest możliwe, ale wymaga ona silną motywację i pracę nad sobą.

Po pierwsze, trzeba rozbudzić ich zainteresowanie działalnością. Konieczne jest, aby zakochać się w swojej pracy, umieścić kilka bramek, nabierają niezwykłego projektu. W sercu, człowiek powinien zobaczyć poczucie tego, co jest naprawdę lubią pracować. To często pomaga tworzyć odpowiednią atmosferę. Pracownik biurowy, na przykład, można wziąć na projekt i pozostać w pracy na noc, kiedy każdy idzie do domu. Być sama z siebie i formalnej atmosferze. To może budzić właściwych myśli, konfigurację roboczą nastrój, pomaga się skoncentrować. Człowiek, mimo wszystko, będzie czuć się z właścicielem biura. Ogólnie rzecz biorąc, trzeba kochać swoją pracę i uczynić go bardziej zróżnicowane.

Efekty

Fanatyczna chęć do pracy, która wykracza poza nawet pracoholizm, jest obarczona poważnymi konsekwencjami. Nie jest łatwo być w pierwszej kolejności członkowie rodziny ludzkiej. Nie mogą być konflikty, a nawet rozwód. Można to rozumieć jako ukochanej pracoholikiem wymagają uwagi, miłości i opieki. Jeżeli nie zapewni to drugą połowę, relacje zostaną zniszczone.

Ze względu na brak snu i zmęczenie mogą rozwijać się choroby układu sercowo-naczyniowego i układu pokarmowego. Możliwe jest pojawienie się zaburzeń psychicznych, stres, bezsenność, paranoja. Jeżeli dana osoba rzeczywiście przeszedł wszelkie granice zrozumienia pracoholizmu i nadmierną miłość do pracy, powinien pomyśleć o tym. Reszta, dobry sen, dobre odżywianie i rozrywką w drugiej połowie – z których wszystkie powinny być integralną częścią jego życia. Jeśli sytuacja jest dość opłakany, leki przeciwdepresyjne mogą pomóc. Przypisuje je do odpowiedniego specjalisty.

Co zrobić blisko?

Fanatyczni pracoholików rzadko myślą o ich postaw wobec pracy. Znacznie częściej jest zaniepokojony ich bliskich. I chcą wiedzieć, jak przekonać do nich nie obojętny osoba dużo odpoczynku i dać czas do siebie.

Rozpocząć pracę na korygowaniu pracoholik będzie trudne. Pierwszą rzeczą, aby dowiedzieć się – w każdym przypadku jest to niemożliwe do rozwiązania problemu krzyki rozpaczy i tyrady o tym, co kariera nigdzie się nie wybiera. Będzie to tylko zaostrzyć sytuację. Musimy zrozumieć, że praca dla pracoholika – najważniejszą rzeczą w jego życiu. I zaakceptować. nie można wymawiać słowa, które mogą go zranić. Lepiej działać przez argumentów i dowodów. Można powiedzieć, co następuje: „Ty nie sądzę byś zrobił dobrze, aby wybrać dla siebie kilka dni na odpoczynek? To jest dobry pomysł. Można zdobyć siłę, aby zacząć pracować bardziej produktywnie i skutecznie. Niedawno swoją wydajność spada. Zaznaczyć kilka dni dla siebie, aby uciec i odpocząć. Zwiększy to szanse na produktywnej pracy. "

Takie słowa pomóc przekonać osobę, która tak naprawdę przydałby się urlop. Ponieważ będzie on ponosi żadnej odprężenie jako sposób rozładować napięcie, ale jako inwestycję w udanej pracy.

wynik

Jak można zauważyć, pracoholizm – to bardzo ciekawy i kontrowersyjny temat. Ludzie, którzy lubią swoją pracę, są obecnie coraz rzadziej. I bez względu na to, co myśli o tym, psychologów, pracoholizm – jest to raczej pozytywny jakości. Ale wszystko powinno być miarą. Bo inaczej to rzeczywiście byłaby uważana za chorobę. A osoba potrzebuje poważnej pomocy.