Rządy Breżniewa – stagnacja czy złoty wiek?

Zasada Breżniewa w historii radzieckiego nie powoduje taką gorącą dyskusję i diametralnie przeciwstawne oceny jak stalinowska epoka i pierestrojki Gorbaczowa, ale okres ten miał też swoje pozytywne i negatywne aspekty.

Koniec totalitaryzmu

Breżniew zaczął nawet nietypowe dla radzieckiego państwa tamtej epoki. Charyzma i niekwestionowane przywództwo w partii Lenina, a potem Stalina system totalitarny jest określona, że ci przywódcy byli na czele państwa, aż do śmierci. Co więcej, nie była i nie mogła mieć żadnych znaczących obaw zmianę rządu (może z wyjątkiem bardzo Pierwsze miesiące po śmierci Lenina, gdy prawdziwi spadkobiercy Trocki i Zinowiew rozważane). Tam była walka, a w 1953 roku, kiedy Józef Dżugaszwili zmarła. Jednakże mając dojść do władzy, Nikita Chruszczow gwałtownie zmienił kurs polityki wewnętrznej partii. XX Partia Kongresu zakończony totalitarny sposób sterowania obejmuje: atmosfery strachu wypowiedzenie unieruchomienia przeciwnym obrót i tak dalej. W dużej mierze z powodu tego kroku, stał się pierwszym władcą wyeliminowane bezkrwawy i nie doprowadzić do śmierci. Rządy Breżniewa rozpoczęła się w 1964 roku z decyzjami plenum KC KPZR uwalnianiu Chruszczowa ze stanowiska sekretarza generalnego.

Stagnacja lub złotą erę?

Nowa era, nazwa późniejszej stagnacji czasu począwszy aktywnych reform gospodarczych w celu ożywienia gospodarki. Reforma Alekseya Kosygina, rozpoczęła się w 1965 roku roku, było w pewnym stopniu mających na celu wprowadzenie gospodarki rynkowej na torze. Więc została znacznie rozszerzona niezależność ekonomiczna dużych przedsiębiorstw państwowych, wprowadził narzędzi materialnych zachęt dla pracowników zaangażowanych. I reformy było sprostać oczekiwaniom naprawdę. Już pierwszy okres rządów Breżniewa cechował najbardziej udanych pięcioletniego okresu w historii kraju.

Jednak reformatorzy nie przejść. Pozytywne zmiany wynikające z osłabienia kontroli państwowej, nie zostały uzupełnione niezbędną swobodę w innych dziedzinach życia gospodarczego. Reforma miała wystawiać i negatywne wyniki, takie jak tendencja do wzrostu cen towarów. Ponadto, na początku lat 70. zostały znalezione na Syberii pól naftowych, które doprowadziły do trwałej utraty odsetek radzieckiego kierownictwa w działaniach reformatorskich. O 70-tych zaczynają wykazywać pewne spowolnienie w gospodarce krajowej. Produkcja staje się mniej opłacalne. Broń i program kosmiczny coraz bardziej w tyle za swojego głównego konkurenta – USA (ostatnim spektakularnym sukcesem radzieckiego programu kosmicznego stał pojazd „Mars-2”, pierwsza wykonana bezpiecznie do czerwonej planety). Ponadto LGD znajduje się w branżach wysokich technologii.

Te negatywne tendencje w dużym stopniu stać się przyczyną kolejnej korekty i co skończyło – upadek państwa radzieckiego. Wymaga więcej inżynierii i innych zasobów branż strategicznych nie może wpłynąć na spowolnienie rozwoju przemysłu lekkiego że dość bolesne oddziaływania na ludność kraju. Niedobór żywności i podstawowych towarów – po pierwsze, być może, że w ogóle jest związana z szerokich mas epoki. Jednak czas rządów Breżniewa, tzw przekrwienie było tak tylko w porównaniu z poprzednim, niezwykle wysokiego tempa rozwoju przemysłu ciężkiego i lekkiego w kraju. W tym samym czasie miliony naszych rodaków, on zapamiętany jako złoty wiek. Przede wszystkim dla tych, którzy są w pełni odczuwalne spadek wydajności i utrzymania standardów ekonomicznych w 1990 roku. W tym samym czasie, naznaczonym panowania Breżniewa i innych ważnych momentów: jest to wojna w Afganistanie, a nowa runda zimnej wojny, a komplikacja stosunków z Chinami w wyniku konfliktów w chińsko-sowieckiego.