Przyczyny wojny stulecia. Lata wojny stuletniej

Historia wojny stuletniej trwa bardzo długo. Uważa się, że z przerwami trwało sto i szesnaście lat. Obaj rywale nie chcieli się ze sobą spotkać, pomimo licznych nęków i ucisków, cierpienia i pozbawienia.

Bez historycznych wydarzeń z przeszłości nie ma przyszłości

Przez cały okres tej wojny ludność Francji spadła o dwie trzecie. Formalnie uważa się, że ostatnia bitwa tej wojny miała miejsce w tysiąc czterysta pięćdziesięciu trzech lat w Castiglione. Brytyjczycy stracili i musieli wycofać się z kontynentu.

Jakie są przyczyny wojny stuletniej? Przede wszystkim dynastyczne twierdzenia królów brytyjskich, które są ściśle związane z francuską dynastią Capetian, do korony Francji. Po drugie, pragnienie osiągnięcia zwierzchnictwa kontynentalnego.

Ilu osób wie o takim wydarzeniu historii jak wojna stuletnia? Na przykład szósta klasa nie tylko zatrzymuje się na szczegółach powodów konfrontacji krajów zaistniałych w konflikcie, ale również na badaniach uczestników wydarzeń wojskowych, bohaterów wojny. Ale po zakończeniu edukacji większość ludzi czasem zapominała, że historia jest integralną częścią ludzkiej przeszłości, a nie wiedząc o tym, nie znasz przyszłości.

Gdy Brytyjczycy kłócili się z Francuzami

Lata wojny stuletniej między Anglią a Francją – tysiąc trzysta trzydzieści siedem – tysiąc czterysta pięćdziesiąt trzecia. Francuzi podbili Bordeaux. W rzeczywistości nie była to jedna nieprzerwana wojna, ale kilka odrębnych kampanii.

Głównymi powodami wojny stuletniej i nieodpartymi sprzecznościami między Anglią a Francją są to, że królowie brytyjscy we Francji posiadali znaczne terytoria. Oczywiście, dla Francuzów była to sprawa podstawowego honoru, aby przywrócić te posiadłości do siebie.

Monarchowie Francji nie zmęczeni byli robieniem różnego rodzaju brudnych sztuczek swoim brytyjskim kolegom. Ostatnia porażka w angielskiej wytrzymałości to powstanie zainicjowane przez Francuzów w Szkocji.

W tysiąc trzystu dwudziestego siódmego nowego tronu został połączony nowy władca Edward trzeciego. Był utalentowanym i ambitnym młodzieńcem. Ponadto, od pierwszych dni swego panowania, napotykał na bardzo radykalne sentencje angielskiej arystokracji.

Co zrobili uczestnicy konfliktu, czy Duel między monarchami

Edward podejmuje decyzję o wysłaniu niespokojącej arystokracji angielskiej do Francji. Tam rycerze Anglii będą zaangażowani nie tylko w wojnę. Będą uczestniczyć w rabusiach, okradając opactwo. Zbieraj więźniów, za które można później otrzymać duże okup. W rzeczywistości pierwszy etap wojny francusko-francuskiej będzie drapieżny.

Początkowo nie było aktywnych operacji wojskowych. I chociaż Edward udało się zawrzeć sojusz z flamandzkimi i niderlandzkimi cesarzami, nie chcą też walczyć. Właściwie brytyjska armia uniknęła bezpośrednich starć z armią francuską, która była większa niż jej rozmiar.

Były nawet propozycje zakończenia wojny w starożytnym rycerskim stylu: pojedynek między dwoma przeciwstawnymi monarchami. Pomysł był cudowny, ale królowie się nie zgodzili.

Pierwsza wielka bitwa przeciwnych monarchów

W tysiąc trzysta czterdzieści sześć miała miejsce pierwsza największa bitwa tej wojny. Edward i jego armia zostali uwięzieni w pobliżu małego francuskiego miasteczka Crecy. Siła armii Francji była wielokrotnie wyższa niż armia Edwarda III. W tej trudnej sytuacji angielski władca wysuwał na frontowe szeregi swoich rycerzy-łuczników.

Dla średniowiecznej strategii bitewnej jest to świetna innowacja. I to odegrało pewną rolę. Potężne łuki faktycznie zniszczyły najlepsze części armii francuskiej – kawalerię. Doprowadziło to do zupełnie fenomenalnego zwycięstwa dla Brytyjczyków pod Crecy'em. Od tego momentu Eduard stał się bohaterem swego ludu i słynnego dowódcy wojskowego. Francuz nie odważył się stawić przeciwko niemu w sprawiedliwej walce.

Nowi uczestnicy wydarzeń lub podpisania traktatu pokojowego

Ta część kampanii wojskowej została przerwana przez epidemię plagi, która rozpoczęła się w Anglii i Francji, lub, jak to było wezwane w średniowieczu, "czarnej śmierci". Według ostatnich badań "mowed" około jednej trzeciej całej populacji Europy.

W rzeczywistości cała kompozycja uczestników konfrontacji została zastąpiona. Angielskie oddziały zostaną poprowadzone przez syna Edwarda, nazywającego Czarny Książę. Na czele Francji – nowego króla Jana Drugiego Rodzaju.

Francuzom nie było łatwiej. Edward czwarty jako dowódca był o wiele lepszy niż jego ojciec. Potem pokonał w Poitiers potworną klęskę, w której praktycznie stracił cały kolor francuskiej rycerskości. Nie tyle przyczyny wojny stuletniej, ile jej niepowodzeń doprowadziło do pogłębienia wewnętrznych sprzeczności we Francji.

Powstania rodzą się. Najbardziej znanym z nich jest Jacquerie. Tam został król Jan, co zmusiło go do podpisania pokoju z Anglikiem. Na tym wyspie państwo otrzymało znaczne przyrosty na kontynencie. Okupem króla było trzy miliony złotych koron. W tych czasach kwota jest absolutnie niesamowita.

Wojna stuletnia. Klasa 6 spotyka słynną pokojówkę w Orleanie

Następcą Jana był król Karol IV. Sytuacja jednak się nie zmieniła. Z powodu utraty licznych prowincji Francji. Jedyna wojna trwała. Brytyjczycy wciąż się rozwijają, ludzie umierają.

Kluczowym momentem konfrontacji obu państw było oblężenie przeciwników Orleanu. Wydaje się, że Francja umarła. Miasto upadnie i nikt nie będzie go chronił. Ale to właśnie w tym momencie coś się stało, że dzisiejsi Francuzi są nazywane cudem. Jest to słynna pokojówka w Orleanie, która wiele osób znała od czasów szkolnych. W szóstej klasie, w lekcjach historii powszechnej szczegółowo omówiono szczegóły jej udziału w tej wojnie.

Zwycięstwo prostej chłopskiej dziewczyny

Jeanne D'Arc pochodził ze zwyczajnej rodziny wsi. Ale wojna stuletnia, wydarzenia, których była świadkiem, nie mogła pozostawić obojętności. Podchodzi do francuskiego króla, aby zaoferować mu pomoc.

Na dworze początkowo była postrzegana prosta dziewczyna z uczciwą ironią. Jednak sytuacja stała się gorsza podczas konfrontacji i okazało się, że jest jedyną osobą gotową do działania w tych warunkach. Król powierza odważną i bezinteresowną dziewczynę armii. Jest coś nienaturalnego! Mnogie angielscy dowódcy zostają pokonani przez prostą kobietę chłopską. Jeanne D'Arc potrafi złamać armię Anglii pod Orleanem, a teraz francuskie oddziały są w ofensywie.

Kiedy główne zagrożenie ustąpiło, zaczęły zapominać o Jeanne. Już nie otrzymywała pomocy wojskowej i finansowej. Wkrótce została schwytana przez najgorszych wrogów. Maison Orlean została spalona, ale na zawsze pozostała dla Francji bohaterem i zbawicielem.

Koniec konfrontacji, lub długo oczekiwany wyzwolenie ziem

Wystąpienie Jeanne d'Arc było punktem zwrotnym podczas bitew. Pomimo śmierci lidera, Francuzi nadal wygrać. Wkrótce wojna, która tak pomyślnie rozpoczęła się dla brytyjskiego królestwa, zakończyła się dla nich kompletną katastrofą. Konfrontacja obu państw spowodowała, że Brytyjczycy zostali wyprowadzeni z kontynentu.

Bez względu na przyczyny wojny stuletniej zwycięstwo Francuzów oznaczało znacznie więcej niż dla Brytyjczyków. Ponieważ bronili własnej ziemi. Odtąd Anglia i Francja rozwijały się na różne sposoby.