Tematem pamięci w tekstach Twardowski. piosenki wojskowe Twardowski

Jedną z najważniejszych a zarazem kontrowersyjnych postaci w literaturze radzieckiej stał A. T. Twardowski, wiersze, które wyposażone są w pobliżu popularnego mowy i folkloru, specjalny indywidualności i oryginalności. Wartości rodzinne i Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, pamięć żołnierzy, którzy zginęli w walkach za Ojczyznę – to jest chyba najważniejsze aspekty poety. Był świadkiem wywłaszczenie, zatwierdzenie i system totalitarny zdyskredytowanie Stalina, członek fińskiej i Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Bogate doświadczenie życiowe i poleganie na ważności wykonaniem robót Aleksandra Trifonovicha niezwykle popularny wśród czytelników.

Funkcje teksty

Podczas pracy przy pracach Twardowski został oparty na najlepszych tradycji ludowej, wziął pod uwagę specyfikę rosyjskiego charakteru. Dlatego jego wiersze są proste i jasne dla każdego czytelnika. A bohater liryczny, co do zasady – pochodzi od ludzi, powodując początkowo szacunek autora i miłość. Poeta sam uważa, że kluczem do jego twórczości jest istotne w każdym czasie tematem pamięci. W tekstach Twardowski to znajduje odzwierciedlenie w myśleniu o własnej rodzinie, wywłaszczeni i wydalony kiedy przyszły poeta był jeszcze bardzo młody. Na przykład w wierszu „Bracia” słyszymy nuty cierpienia i bólu bliskich, z którymi był zmuszony do siebie żyć. Ale najwyraźniej jest zawarte temat pamięci w tekstach Twardowski wojny.

Frontline Kronika

Każdy wie, że poeta brał udział w kampanii fiński późnych 30s. Ale po rozpoczęciu Wielkiej Ojczyźnianej I poszedł do przodu jako korespondent, ale zawsze był w czołówce. Poeta, aby w pełni poznać wszystkie trudności życia żołnierskiego terenowych i rozmawiał o tym z jego czytelników.

piosenki wojskowe Twardowski zróżnicowana. Ta dziennikarska wiersz jest wezwaniem do walki przeciwko znienawidzonym wrogiem ( „Wróg Frontu Południowego”, „Partyzanci Smoleńska”). I mała działka poematu, przypominający „powieść” o bohaterskich wyczynach ( „Story Tankman”) lub codziennego żołnierskiego życia ( „szewc Army”). Wreszcie, wiersze, refleksje, przepojone bólem za losy ludzi z całego kraju ( „Dwie linie”). Ale najważniejsze, że ich łączy – świadomość autora osobistej odpowiedzialności za zachowanie pamięci o tych, którzy oddali życie za wyzwolenie kraju. Ta myśl nie opuszczała Aleksandra Trifonovicha jako osoba, i stał się głównym tematem poety-Twardowskiego.

„Zabiłem pod Rżewa”: bohater liryczny i podstawowe pojęcia

Wiersz napisany kilka miesięcy po wojnie, początkowo był nazywany „woli wojownika”. To nie przypadek, jak historia jest z twarzach żołnierzy, którzy zginęli w walce z Rżewa. Liryczny bohater – to uogólniony obraz wojownika-wyzwoliciela, który jest atrakcyjny dla wszystkich tych, którzy przeżyli, powiedział: „Musiałeś być braćmi, oprzeć …” Tak więc, nawet po śmierci zaniepokojony losem przyjaciół i kraju żołnierza rosyjskiego. I w jednej linii nie ma wyrzutów za to, że został zabity, a inni wciąż żyje. Po ta ofiara nie poszła na marne.

Taki liryczny wojskowy Twardowski. W obliczu ogromnej katastrofy erozji betonu i staje się powszechne. I takie przeciwstawne wartości, takie jak śmierć i wieczne nieśmiertelności, straty i niezapomniany wyczyn tak splecione, że nie można oddzielić od siebie.

„Książka jest o bojownika”

Najbardziej znanym produktem A. T. Tvardovskogo był wiersz „Wasilij Terkin”, utworzony w czasie wojny. Wydaje się, że obraz dzielnego żołnierza, maszerowały razem z autorem całej bitwy drogę do 42 th do 45 th lat i uosabia najlepsze cechy narodu rosyjskiego. Terkin jest zawsze w środku, dostaje się do różnych zadrapań, ale nie zniechęcaj się, nie tracić nadziei i wiary, znalezienie drogi wyjścia z najtrudniejszych sytuacji. W tym samym charakterze więcej niż raz w bólu i goryczy, może nawet cry – podkreśla Twardowski.

wiersze wiersz też coś zabawnego i elegancko, a następnie wypełniony goryczy i niewypowiedzianej poczucie straty dźwięk, jak w rozdziale „Crossing”: „Ludzie są ciepłe, salon / Went na dno …” i czerwona nitka przez cały poemat idzie temat pamięci o tych, którzy pozostali na zawsze leżąc na polu bitwy. Dlatego obowiązkiem każdego człowieka – nigdy nie zapomnę wielką cenę zapłaconą przez narodu radzieckiego dla pokojowej przyszłości.

Wiersz A.T. Tvardovskogo

Kolektywizacja i wywłaszczenie ( „Kraj Ant”), Wielkiej Wojny Ojczyźnianej i bohaterstwo ludzi ( „Wasilij Terkin”), „odwilż” pod Chruszczowa ( „Na odległej – odległość”), obalania kult osobowości i totalitaryzmu ( „ludzka pamięć”) – Główne etapy historycznego rozwoju kraju w 20-60-tych XX wieku, stała się częścią losu Twardowskiego i znalazły odbicie w jego wierszach. Autorka odtwarza stronice dzieła przeszłości, aby przypomnieć jego współczesnych, że każdy z nas jest odpowiedzialny za to, co dzieje się z ludźmi i kraju. Najwyraźniej ten pomysł został zrealizowany w ostatnim wierszu.

Pamięć „ludzki”

Produkt dawna zakazane. Jego kompozycja składająca się z 3 części wprowadza żywotność poety jego młodzieńczych sny i nadzieje. A co najważniejsze – Twardowski otwarcie mówi o tragedii, która dotknęła wioskę w latach 30. To wtedy wywłaszczona i wysłał swojego ojca pracownika. Więc tematem pamięci w tekstach Twardowski częściowo przekształcony w synowskiej skruchy nie tylko do jego rodziny, ale także dla całego rosyjskiego chłopstwa. Jak wyrok usłyszał w wierszu słowa skierowane do „przywódcy narodów” i tzw „milczących”: „… kazano zapomnieć ciszę … Ale to było oczywiste, ból / Dla tych, których wiek został przerwany.” Autor wspomina ludzi, których znał osobiście, co sprawia, że produkt niezawodny.

Wiersz poświęcony jest przede wszystkim do młodych ludzi i brzmi jak wiecznym przypomnieniem, że historia nie może być podzielony na części. Co to wszystko jest ze sobą połączone, a przeszłość może być powtórzony w teraźniejszości lub przyszłości. Dlatego już zaznaczono jako głównego tematu pamięci w tytule wiersza.

Teksty Twardowski staje się bardzo ważne, aktualne w każdym czasie problem: trzeba znać i kochać swoją rodzinę i swój kraj i mieć pewność, aby zapamiętać ich doświadczeń. Jedynym sposobem, aby przejść do przodu, unikając powtarzania tych strasznych błędów z przeszłości.