Oddzielenie w literaturze – jest jednym z najważniejszych elementów składu

Ekspozycja, powikłania, zwieńczenie rozwiązanie końcowy – W literaturze uważa się za składnik produktu. Wiadomo, że skład w tekście literackim – jest lokalizacja części pracy w określonej kolejności. Taki system, którego autor udaje się wyrazić swój pomysł.

Podstawowe „cegiełki” kompozycji

Fabuła narracji nazywa się punkt w dowolnej formie literackiej, gdzie wyłania fabułę i konflikt, w którym historia jest zbudowany. Climax – część, w której konflikt osiąga punkt kulminacyjny. Bezpośrednio po izolacji. W literaturze jest blok budowy kompozytu, znamienny tym, że rozwiązania konfliktu i kończy fabuły.

Istotną rolę interchange

Jeśli wyobrazimy sobie rozwój fabuły na wykresie, a następnie od punktu początkowego – bezpośrednie więzi by przenieść się na szczyt produktu – punktu kulminacyjnego, a następnie udał się do recesji, gdzie czeka na finał. W literaturze schematyczny obraz przypominający ramę zamienia się w pełnej krwi, pełna akcji i zabawy, mające na celu obudzić czytelnikowi pewne myśli i uczucia, aby skłonić go do jakiejś decyzji moralnych.

W związku z tym, izolacja może być postrzegane nie tylko jako ostateczny „akordy” historia harmonii, lecz jako narzędzia artystycznego autora, z którym podkreśla swoją pozycję w stosunku do znaków i konfliktu.

Wyodrębnianie różni się od ostatecznej

Oddzielenie w literaturze – nie jest produkt końcowy. Jest to również źle zadzwonić kres finale ostatnich wierszy i słów. Autor książki zapewnia jego intencje jako zawiłości guzków. Intryga rośnie stopniowo przenosi akcję do finału, gdzie punkt kulminacyjny i rozwiązanie. Tradycyjnie, te dwa elementy kompozycyjne i uczynić finału, dla którego narracja została przeprowadzona.

Czasami ostateczny wynik nie występuje, wówczas krytycy mówią o otwartych finału. Ten artystyczny technika charakterystyczna dla twórczości, w którym autor zachęca czytelnika do rozważenia. Otwarte finały widzieliśmy w grze Ken Kesey w „Lot nad kukułczym gniazdem” w powieści Puszkina „Eugeniusz Oniegin” w historii Michaił Saltykov-Szczedrina „The Story of miastem”.

Zdarza się również, że wynik w literaturze – jest jednocześnie zwieńczeniem. W komedii Gogola „Rewizor” słynny niemy jest najwyższym punktem rosnącego konfliktu między kłamstw inspektora, że był to ważny urzędnik z Petersburga, a prawdziwy stan rzeczy.

Podczas tej wymiany, które są przesunięte w linii inspektor przechwyciła list, władze prowincji będą znać prawdę, a na tym tle są słowa, które pochodzą z kapitału i wymaga sprawdzania burmistrza „w tej chwili” do niego.