Wycofanie wojsk radzieckich z Afganistanu nastąpiło zwycięzców lub przegranych?

Piętnastego lutego 1989 – oficjalna dni od wycofania wojsk radzieckich z Afganistanu. O godzinie 10:00, ostatni żołnierz, generał-porucznik 40 Armia B. V. Gromow, opuściły terytorium Afganistanu na granicy, przejazd przez most nad rzeką Amu-darii. Od tego czasu, zajęło 24 lat, ale wydarzenia z wojny nie zostały usunięte z pamięci uczestników, wśród nich przypominają nam w książkach, filmów. Każdy pamięta rewelacyjny film „9 rota”, opisujących wydarzenia z wojny. W jednym z odcinków, na pytanie o to, co zrobi po powrocie do domu, żołnierz powiedział: „Pij, a potem jeszcze jednego drinka i pić aż zapomnieć cały koszmar, że przetrwał.” Co poszło przez żołnierzy sowieckich, w górach Afganistanu, a co najważniejsze, za co?

Przedłużająca się wojna 10-letnia

Radziecki wycofanie z Afganistanu oznaczał koniec wojny, którą w rzeczywistości, nie wiem prawie nic. Jeśli porównamy to z pierwszej i drugiej wojny światowej, informacji na temat „wycieczek górskich” zalegających na niepełne 10 lat, została zachowana tylko w pamięci uczestników. Covert wojna rozpoczęła się 25 grudnia 1979, w wyniku czego, rozmieszczenie wojsk pokazał ZSRR na arenie międzynarodowej jako agresora.

W szczególności kraje Grupy Siedmiu nie mógł zrozumieć decyzję ZSRR, a jedynie USA teshilis to jako zimnej wojny między dwoma najsilniejszymi państwami zostało przeprowadzone przez długi czas. W dniu 29 grudnia, gazeta „Prawda” obchodzenie się z afgańskiego rządu został wydrukowany na pomoc z zewnątrz do rozwiązywania konfliktów wewnętrznych. Związek Radziecki pomógł, ale prawie natychmiast zrozumiał „Afghan błąd” iz powrotem droga była trudna. W celu przeprowadzenia wycofania wojsk radzieckich z Afganistanu, rząd wziął prawie 10 lat, trzeba było poświęcić życie 14 tysięcy żołnierzy, 53.000 boli i prowadzić życie 1 milion Afgańczyków. Dla żołnierzy sowieckich trudno było prowadzić wojny partyzanckiej w górach, podczas Mudżahedini znał je na lewą stronę.

Radziecki wycofanie z Afganistanu stał się jednym z głównych problemów, które zostały podniesione po raz pierwszy w dniu 7 lutego 1980 r. Ale rząd wtedy czułem potrzeby, aby opóźnić żołnierzy, jak sytuacja w Afganistanie, ich zdaniem, nie są stabilizowane. konieczne było 1,5 do całkowitego wyzwolenia kraju – 2 lata. Wkrótce L. I. Breżniew zdecydowała się na wycofanie wojsk, ale nie popiera inicjatywę Yu. V. Andropowa, DF Ustinov. Od pewnego czasu, rozwiązanie tego problemu zostało zatrzymane, a żołnierze nadal walczyć i umierać w górach, nie jest jasne, na których interesy. Dopiero w 1985 M. S. Gorbaczow wznowione wydanie planu wycofania wojsk został zatwierdzony, zgodnie z którym, w ciągu dwóch lat, wojska radzieckie były do opuszczenia terytorium Afganistanu. Dopiero po interwencji papieru ONZ poszedł do biznesu. Pakistan i Afganistan podpisały traktat pokojowy, Stanów Zjednoczonych zabronione mieszać się w wewnętrzne sprawy kraju, a Związek Radziecki był do wykonywania wycofania wojsk radzieckich z Afganistanu.

Radzieccy żołnierze wracający z wygranej lub porażki?

Wielu zastanawia się, co jest wynikiem zakończył wojnę? Możemy rozważyć żołnierzy radzieckich zwycięzców? Prosta odpowiedź brzmi: nie, ale Związek Radziecki nie postawili sobie za zadanie podbić Afganistanu, miał pomagać rządowi w stabilizacji wewnętrznej. ZSRR może stracić tę wojnę sam, 14 tysięcy żołnierzy i ich rodzin. Który prosił, aby wysłać żołnierzy do kraju, że zostały one tam czeka? Historia nie zna bardziej lekkomyślny ubój, poniósł takich poświęceń. Wycofanie wojsk z Afganistanu w 1989 roku był najbardziej inteligentna decyzja w trakcie tej wojny, ale smutna osad pozostanie na zawsze w sercach członków fizycznie i psychicznie poszkodowanych i ich rodzin.