Rozdzielczość – podstawowe cechy urządzeń optycznych

Wszystkie przyrządy optyczne, niezależnie od ich charakteru i przeznaczenia, należy mieć jedną wspólną cechę fizyczną, która nazywa się „rozdzielczość”. Ta właściwość fizyczna jest niezbędna dla wszystkich, bez wyjątku, optycznych i optoelektronicznych przyrządów. Na przykład, najważniejszym parametrem dla mikroskopem jest nie tylko zwiększenie zdolności jego obiektywu, ale także rozwiązanie, które zależy bezpośrednio od jakości obrazu badanego obiektu. Jeśli ta struktura urządzenie nie jest w stanie zapewnić oddzielny postrzeganie najdrobniejszych szczegółach, uzyskany obraz jest złej jakości, nawet ze znacznym wzrostem.

Zdolność rozdzielcza optycznych – wartość, która charakteryzuje ich zdolność do rozróżnienia najdrobniejsze szczegóły poszczególnych obiektów obserwować lub mierzyć. Granica rozdzielczości jest minimalna odległość pomiędzy sąsiednimi częściami (punkty) obiektu, przy czym ich obrazów nie jest postrzegane jako odrębne elementy obiektu, łączących ze sobą. Im mniejsza odległość, tym odpowiednio większa ilość rozdzielczości urządzenia.

Kontakt wartość graniczna rozdzielczości jest ilościową miarą zdolności rozdzielczej. To ważne ustawienie decyduje o jakości urządzenia, a tym samym jego cena. Ponieważ właściwości dyfrakcji fal świetlnych, wszystkie elementy obrazu małych obiektów mają wygląd jasnych plam otoczonych układzie koncentrycznych kręgów interferencyjnych. Że zjawisko to jest ograniczenie zdolności rozdzielczej wszystkich instrumentów optycznych.

Według teorii brytyjskiego fizyka 19 wieku, Rayleigha, obraz z dwóch sąsiadujących ze sobą małych elementów obiektu może być jeszcze zidentyfikowane, gdy przypadkiem piku dyfrakcyjnego. Ale nawet taka rezolucja ma swoje granice. Jest ona określana przez odległość między najdrobniejsze szczegóły obiektów. Rozdziału zdolność soczewki jest zwykle określona przez maksymalną liczbę linii postrzegane oddzielnie na milimetr obrazu. Fakt ten został ustalony empirycznie.

Rozwiązanie urządzenia jest zredukowana w obecności aberracji (odchylenia wiązki światła z określonym kierunku) i różnych błędów produkcyjnych systemach optycznych, co zwiększa rozmiary plamek dyfrakcyjnych. Tak więc, im mniejsze plamki dyfrakcyjne, tym wyższa rozdzielczość każdego systemu optycznego. Jest to ważny wskaźnik.

Zdolność rozdzielcza dowolnego instrumentu optycznego jest mierzona w jego funkcji sprzętowych, które odzwierciedlają wszystkie czynniki, które mają wpływ na jakość tego instrumentu obrazu. Te czynniki wpływające pewnością powinny być przede wszystkim przypisać aberracji i dyfrakcji – Gięcie fale świetlne przeszkód i, w konsekwencji, ich odchylenia od prostej kierunku. Aby określić rozdzielczość różnych urządzeń optycznych wykorzystywane specjalny test przezroczyste lub matowe płytki ze standardowego wzorca zwanego światy.