Opis, historia i Irlandia Kwadrat

Emerald Irlandia, pełen mitów o krasnoludkach i elfów, zawsze budzi zainteresowanie naukowców i archeologów. Po tym wszystkim, wyspa uważana jest za jedno z tych miejsc, gdzie ludzie osiedlili się dawno temu – osiem tysięcy lat przed naszą erą. Obszar wyspy Irlandia od 84 tys. M. km, co pozwala mu na zajęcie trzeciej linii na liście największych wysp w Europie. Ponadto, do tej pory archeolodzy nie udało się ujawnić cel megalityczne dolmeny i który w dużych ilościach występują w kraju. Niewiarygodne, ale do tej pory teren Irlandii nie zostało jeszcze w pełni zbadane, a oznacza to, że historia tych wspaniałych terenów może być rozszerzony o interesujących faktów.

Pierwszymi mieszkańcami Irlandii

Naukowcy uważają, że pierwsi ludzie w Irlandii przyszedł tutaj natychmiast po zakończeniu epoki lodowcowej, kiedy klimat może czuć się komfortowo w tych ziem. Dość szybko cała Irlandia była zamieszkana obszar i mieszkańcy podobno zaczął budować różne konstrukcje megalityczne. Nadal nie wiadomo, dlaczego starożytni Irlandczycy budowali te dziwne konstrukcje. Ale, na przykład, dolmeny są uważane nagrobków. Chociaż niektórzy naukowcy twierdzą, że mają święte znaczenie, a przy ich pomocy populacja wyspy została połączona z duchami. Nawiasem mówiąc, w jednym z megalitycznych struktur, archeolodzy znaleźli najstarszą mapę kamień z nieba, w którym Księżyc był bardzo szczegółowy i pokazuje jej ulgę.

Irlandia w czasach przedchrześcijańskich

Wokół drugiego wpne na wyspie wylądował plemiona Celtów. Zaczęli migracji z Europy Wschodniej i ostatecznie osiadł nie tylko na lądzie, ale również na pobliskich wyspach. Cały obszar został opanowane przez Celtów w Irlandii bardzo szybko, używali broni żelaza, inny bojowość i pasję dla kampanii wojskowych. Część miejscowej ludności były zniszczone, a reszta wyspiarzy stopniowo połączył się z Celtami w jeden naród. Warto zauważyć, że podbój wyspy jest bardzo dobry wpływ na jej kulturę i rozwój. Celtowie przynieśli ze sobą nowe technologie, języka, pisania i religii. Praktycznie wszystkie Irlandzkie mity są pewne interpretacje historii i wierzeń celtyckich.

Jest ona związana z celtyckich plemion Druidów, którzy pozostawiły głęboki ślad w kulturze wielu narodów europejskich. Niektórzy historycy twierdzą, że druidzi przyniósł do Irlandii swoją rozległą wiedzę i uczy dzieci miejscowych ludzi do ich kultury i religii. Do tej pory większość z legend mówi o mądrych i uczciwych czarodziejów, którzy pomagali rozwijać irlandzkiego rolnictwa i hojnie dzielili się swoją głęboką wiedzę kosmologii, rolnictwa i uzdrawiania.

Chrystianizacja Irlandii

Gdzieś na początku piątego wieku Irlandia zaczęła spadać wcześni misjonarze próbowali przekształcić miejscowej ludności na chrześcijaństwo. Warto zauważyć, że oprócz Dzień Świętego Patryka, który jest uważany za najważniejsze irlandzkich świętych przyczyniło się do chrystianizacji wyspy zostały wykonane i innych pracowników Kościoła – św Columba na, na przykład, albo święty Kevin. Ale oficjalna Chrzciciela Irlandia nadal uznawane za St. Patrick urodził się w Wielkiej Brytanii i ponad pięć lat spędził w irlandzkich niewolników.

Ponieważ Irlandia obszar jest wystarczająco duże, a populacja jest liczna, Chrzest odbył się w kilku etapach na przestrzeni kilku stuleci, nabywanie swoje właściwości w procesie. Dla Irlandii, nie było charakterystyczne niszczenie pogan i nałożenie nowej wiary. Misjonarze stopniowo przekonać miejscową ludność, wybudowana klasztory i aktywnie kształcić irlandzki. Doprowadziło to do tego, że w okresie spadku kulturowego Europy, Irlandia stała się najbogatszym krajem, gdzie chrześcijaństwo nie ogranicza populacje i odwrotnie – aby ją utrzymać. Mnisi przyczynili się do rozwoju języka pisanego, utworzonych unikalnymi ilustracjami do tematów kościelnych i wspaniałe rzeźby. Wiele archeolodzy i historycy nazywają 5-6 wieku „złoty wiek” Irlandii.

naloty Viking

Irlandia (obszar, terytorium i korzystny klimat wykonane) przyciąga uwagę sąsiadów. W wieku 8-9 irlandzki najazd poddano stałej Viking.

Oni zniszczyła wioski i klasztory, z których wiele zostało zrównane z ziemią. W celu zwiększenia swoich wpływów, Wikingowie zaczęli ustanawiać swoje własne miasto i stopniowo asymilacji rdzennych mieszkańców wyspy. Wokół Dublina został założony w 988 roku, która miała odegrać bardzo ważną rolę w rozwoju wyspy. Wikingowie układane równolegle miast portowych, które miały dla ich stylu życia znaczenie. Stopniowo zaczął odzyskiwać w klasztorach wyspiarskich, a zdobywcy nie traktować mnichów z przymrużeniem oka. Nauczyli się współistnieć pokojowo.

Irlandczycy nie są po prostu staramy się zatrzymać inwazji Wikingów, ale tylko na początku 11 wieku Brian Boru (najwyższy król) był w stanie pokonać armię najeźdźców.

Ustanowienie władz brytyjskich

Irlandia rozległy obszar (w kilometrów kwadratowych – .. 84000) nie mógł prędzej czy później przyciągnąć uwagę Brytyjczyków. Od 11 wieku zaczęli kraść do głównych miast irlandzkich, stopniowo je podbić. Od początku 12 wieku, Korol Genrih II ogłosił sam Pan Irlandii i założył swoją władzę nad jakimś części wyspy. panowie Anglo-Norman także nie uda się uzyskać duży kawałek ziemi irlandzkiej i zaczął zbierać je pod jego rządami.

Na początku 17 wieku Brytyjczycy osiadł na wyspie i na pewno ustawić swoje własne zasady. Stopniowo zastępując języka irlandzkiego, tradycje i zwyczaje. Ale w tym czasie, trend ten nie nabył charakter masowy, więc irlandzki cierpliwie rozkazy nowego rządu.

Zaskakująco, podział ludności w starych i nowych jest bardzo wyraźnie widoczna w 17 wieku. Przodków katolików irlandzkich i angielskich byli pierwszymi fundament naszego społeczeństwa, ale stały się one wyrzutkami. Brytyjscy osadnicy, odnosząc się do nowego rządu, miejscowej ludności, która jest coraz uboższy rocznie.

Ucisk Irlandczyków: rozwój kraju pod kierownictwem Brytyjczyków

Brytyjczycy, którzy są w większości protestanci aktywnie uciskanych katolików, którzy byli prawie wszyscy Irlandczycy. Przez 17 wieku zajęło prawdziwie monstrualne formy. Katolicy nie wolno było kupić ziemię, mają swoje kościoły, aby otrzymać wyższe wykształcenie i mówić ich językiem. W kraju rozpoczęła powstanie, które spowodowało długi sekciarskiego konfliktu, który doprowadził do podziału kraju.

Pod koniec 18 wieku, katolicy mają nie więcej niż pięć procent gruntów i kultura przetrwała tylko dzięki staraniom tajnych towarzystw, które zostały zgromadzone w weekendy i prowadzi zajęcia szkoleniowe dla młodszego pokolenia.

W pierwszym kwartale 19 wieku nastąpiła odwilż w stosunkach między Irlandią i Wielką Brytanią. Stało się to możliwe dzięki pracy Daniel O'Connell, który przekonał Parlament angielski przeszedł kilka ustaw, aby ułatwić życie irlandzkich katolików. Ten patriota zapałem bronił praw swoich współobywateli i starał się odtworzyć irlandzkiego parlamentu, który pozwoliłby mieszkańcy samej wyspie wpływać na politykę kraju.

Wymagania War of Independence

Być może historia Irlandii bym poszedł w drugą stronę, ale w połowie 19 wieku w kraju przez okres trzech kolejnych lat było słabe zbiory ziemniaków, który był głównym źródłem irlandzkiej żywności. Populacja zaczęła się głodzić, ale zgodnie z przepisami ustalonymi przez Brytyjczyków, były eksportowane do innych krajów ziarna. Każdego roku liczba ludności Irlandii została zmniejszona, w nadziei na lepsze życie wyspiarze zaczęli emigrować z kraju. Większość z nich osiedliła się w Stanach Zjednoczonych, niektóre spróbować szczęścia w Anglii. W krótkim okresie czasu Irlandia pozostawił około dwa miliony rodzin.

Pod koniec 19 wieku irlandzki natarczywie zaczął szukać samorządowych. Ale to właśnie wtedy wyraźnie przejawia różnice religijne między ludności kraju – północna część Irlandii była reprezentowana przez protestantów, podczas gdy w populacji ogólnej i pozostał katolikiem. Protestanci przeciwieństwie do rządu, które doprowadziły do wzrostu napięcia w kraju.

Pomimo faktu, że brytyjski zgodził się na pewne ustępstwa Irlandczycy i podpisany dokument na samorządowej, Irlandii i pozostał pod całkowitą kontrolą Wielkiej Brytanii. Jest to bardzo martwi zwolennicy oddzielenia od korony, a 24 kwietnia 1916 powstanie zostało podniesione w Dublinie, która trwała sześć dni. Przez jego końcu prawie wszyscy przywódcy ruchu zostały zrealizowane, co spowodowało powstanie ruchu rewolucyjnego w Irlandii. W 1919 roku ogłoszono utworzenie irlandzkiego parlamentu i niepodległej Rzeczypospolitej.

Wyspa Irlandia: obszar, obszar dzisiejszego

Irlandzki pragnienie niezależności doprowadziło do działań wojskowych przeciwko Anglii, która trwała od 1919 do 1921 roku. W efekcie powstańcy osiągnąć pożądany i stać się całkowicie niezależne od Wielkiej Brytanii, ale kosztem wolności był podział kraju i społeczeństwa.

W wyniku tego, że mapa powstała dwa stany – Wolnego Państwa Irlandzkiego i Irlandii Północnej. A najbardziej część wyspy należy do Wolnego Państwa Irlandzkiego, północy zajmują tylko jedną szóstą wyspę.

Co to jest obszar Irlandia (Republika): krótki opis

Od ogłoszenia niepodległości Republiki Irlandii przyjęła w swoich członków w 26 powiatach, a powierzchnia kraju wynosi 70 tys. M. km. Jest to największe państwo na wyspie.

Do 80-tych ubiegłego wieku, kraj ten przeżywa poważne trudności gospodarcze, ludność nadal opuścić kraj, ale by znaleźć pracę w Irlandii był bardzo trudny. Ale od ponad 20 lat, sytuacja ustabilizowała się. Gospodarka przeżywa stabilnego wzrostu, a który opuścił po raz kolejny osiągnął domu młodzieży. Według ostatnich doniesień, powrócił do Irlandii ponad 50 procent imigrantów. I to pokazuje, że w przedniej części kraju czekają na pozytywną zmianę.

Irlandia Północna: opis i charakterystyka

Jeśli weźmiemy pod uwagę ogólną powierzchnię Wielkiej Brytanii, Irlandii przeznaczono nie jest tak ważnym miejscem (240,5 tys. M. A 84000 km. Km kw. Odpowiednio). Ale mieszkańcy północnej części wyspy byli bardzo zadowoleni ze status quo w 1920 roku.

Obszar Irlandii Północnej wynosi nieco ponad 14 metrów kwadratowych. km, w kraju wprowadził tylko 6 powiatów. Warto zauważyć, że do 1998 roku, w Irlandii Północnej, trwającego konfliktu między katolikami i protestantami. Często były one towarzyszyć starć zbrojnych, a Wielka Brytania wprowadziła więcej niż raz swoje wojska do kraju do rozwiązywania konfliktów.

Prawie 30 lat sekciarski zabijając ponad trzy tysiące ludzi. Tylko na początku 21 wieku, kraj ten przyjść czasie pokoju, walczące strony zostały pogodzone i byli w stanie zgodzić się na współpracę. W ostatnich latach część populacji Irlandii Północnej na rzecz zjednoczenia z Republiką i powrócić do jednego państwa na wyspie. Jednak propozycja nie jest obsługiwany przez wszystkich w parlamencie kraju, który może służyć jako pretekst do kolejnych długotrwałych konfliktów w przyszłości.

wniosek

Irlandia doświadczyła w swojej historii wiele trudnych chwil i krwawy konflikt zbrojny, jednak pozostał niezdobyty ducha narodu, ani wśród zdobywców. Po tym wszystkim, w każdym Irlandczyka krwawienia celtyckich wojowników, którzy wiedzieli jak bronić swojej wolności i tradycję.