Altair jest gwiazdą, bohaterem legend i przedmiotem badań

Do gołego oczu dostępna jest tylko niewielka część gwiazd, które wypełniają wszechświat. Jednak wystarczy docenić całą wielkość kosmosu. Na drugim miejscu znajduje się lista Altair – gwiazda, często zajmująca umysły astronomów.

Lokalizacja:

Znalezienie światła jest wystarczająco proste, nie tylko ze względu na jego jasność. Gwiazda Altair znajduje się w konstelacji Orel, która zajmuje imponujący fragment nieba i jest ogólnie dobrze zaznaczona. Nazwa luminity wyraźnie wskazuje na przynależność. Jest utworzony z "al-Nash al-Tair", który w języku arabskim oznacza "latający orzeł".

Idealny czas na obserwowanie niebiańskiego wzoru to od czerwca do sierpnia. Orzeł odnosi się do konstelacji równikowatych, a zatem lepiej widać w centralnych i południowych regionach naszego kraju, chociaż w regionach północnych jest dostępny do celów badawczych. Ta niebieska postać leży na południowym zachodzie Cygnus. Aby nauczyć się Eagle łatwo na trzech gwiazdach, które stanowią niemal idealną linię. Są Altair, Tarazed i Alshain. Również astronomowie zjednoczyli ich w asterii.

Bohater legendy

Altair to gwiazda, która nie wchodzi w jeden asterizm. Najsłynniejszym połączeniem luminarzy z jego udziałem jest Latający Trójkąt. "Towarzyszami" Altaira są Vega (konstelacja Lear) i Deneb (konstelacja Cygnus). Wszyscy luminarze tworzący asterizm są wyraźnie widoczni. Od starożytności uczestniczyli w różnych legendach. W jednym z nich Altair pojawia się jako pasterz, który raz w roku, w nocy Iwana Kupali, spotyka swego ukochanego Vegę, tkacza.

Opcje

Nie jest trudno zgadnąć, że w niebiańskiej postaci Orła najjaśniejszą gwiazdą jest Altair ( gwiazda alfa). Ta luminiczna klasa widmowa A nie jest o wiele większa od Słońca. Ciężar Altairu jest 1.7 razy większy niż jego analogiczny parametr, w przybliżeniu w tym samym stosunku są średnicami dwóch ciał niebieskich. Jasność alfa Alpha jest w dużej mierze rezultatem względnie bliskiej lokalizacji Ziemi. Altair od Słońca jest oddalony o 16,8 lat świetlnych. Ponadto alfa Eagle jest jaśniejszy od naszej gwiazdy. Jasność Altair jest dziewięciokrotnie większa od jasności słonecznej.

Szybko

Altair jest gwiazdą nie tylko znaną ze swojej jasności i widoczności. Charakteryzuje się bardzo szybkim obracaniem się wokół jego osi. Jedna z kolei sprawia, że gwiazda trwa od 6 do 10 godzin (w różnych źródłach, informacje są nieco inne). Aby docenić tę prędkość, jeśli pamiętasz, że słońce potrzebuje dużo czasu na to – 25 dni.

Prędkość ta ma swoje konsekwencje. Altair jest gwiazdą o kształcie elipsy. Szybka rotacja prowadziła do ściskania luminu w pobliżu biegunów. W rezultacie średnica gwiazdy na równiku jest 22% większa od średnicy biegunowej. Początkowo forma oblatowa Altair została odkryta podczas teoretycznych obliczeń, ale w 2007 roku naukowcy otrzymali dowody na poprawność tych konstrukcji.

Trudności

Specjaliści Centrum Astronomii Wysokiej Rozdzielczości na Uniwersytecie Gruzji, pod kierownictwem Johna Moniera, wybrała Altair jako obiekt do nauki. Miało to zrobić obraz powierzchni luminescencyjnej. Uformowany obraz byłby pierwszym, który pokazał tak blisko gwiazdę poza Układem Słonecznym. Jednakże, w celu uzyskania podobnych zdjęć światła o wielkości Altair, położonych w tej samej odległości, potrzebny jest teleskop o lustrze trzystu metrów o średnicy. Dla nowoczesnego rozwoju technologii taki sprzęt jest kwestią przyszłości.

Oczywisty problem nie powstrzymał naukowców. Do roboty wykorzystano cztery teleskopy rozmieszczone w kole o średnicy 250 m. Światło złowione przez nich zebrano w urządzeniu o nazwie łącznik podczerwieni Michigan. W rezultacie uzyskano bardzo precyzyjny obraz luminu.

Wyniki badania

Gwiazda Altair, której zdjęcie zostało zrobione rozdzielczością mniejszą niż jeden milisekund kątowy, pojawiło się zgodnie z przewidywaniami teorii – pośród obszaru biegunów. Nie jest to jednak najciekawsza rzecz dla naukowców. Obrazy przedstawiają różne powierzchnie gwiazdy pod względem jasności. Niektóre plamy były widziane, ciemno i jasno. Ponadto istnieją różnice w jasności fotosynę gwiazdy na szerokości geograficznej.

Odkryte funkcje Altair jeszcze nie zostały wyjaśnione. W ramach akceptowanych pojęć gwiazd o jednolitych obrotach nie pasują do siebie. Uzyskane dane wymagają dalszego szczegółowego badania przy pomocy nowego sprzętu i specjalnych technologii. Optyczne metody interferometryczne mogą być wykorzystane do zbadania powierzchni i innych gwiazd blisko nas.

Gwiazda Altair w astrologii jest również związana z możliwością przewidywania, tendencją do myślenia przed wiekiem. Być może nie jest to przypadkowe, że to światło pobudza naukowców do polepszenia ich wyposażenia. Niedostępność zdobycia nowej wiedzy na temat Altair przy użyciu starych metod badawczych, niewytłumaczalności pewnych zjawisk w ramach tradycyjnych teorii – wszystko to pobudza ruch myśli naukowej i dostępnych technologii do postępu. Podobnie jak poprzednio alfa Eagle, podobnie jak cała konstelacja, jest zainteresowany amatorskimi astronomami. Zbliżenie położenia i jasności w połączeniu z niedostateczną wiedzą są przyczyną tak dużej uwagi Altair. Prawdopodobnie w krótkim czasie naukowcy nam zadowolą odkrywcami związanymi z tą gwiazdą.