Elizaveta Mikhailovna: Biografia

Jak śpiewano w słynnym hitie lat 70., żaden król nie może poślubić za miłość. Istnieją jednak wyjątki od jakiejkolwiek reguły. Należą do nich małżeństwo między siostrzenicą Mikołaja I a Wielkim Księciem Luksemburga Adolfem Nassau. Romanova Elizaveta Mikhailovna żyła bardzo krótko. Jej pamięć została uwieczniona nie tylko przez męża, ale także przez wujka i matkę, która postanowiła wyrazić swoją miłość do przedwcześnie zmarłego młodego piękna, budując kościół prawosławny, szpital i schronienie.

Rodzice

Elizaveta Mikhailovna była drugą córką Fryderyka z Wirtembergii (ur. W rodzinie najmłodszego syna króla Fryderyka I) i Wielkiego Księcia Michała – ostatniego z dzieci cesarza Pawła Pierwszego. Rodzice dziewczynki nie mieli uczuć do siebie nawzajem, a ich kora nie mogła być szczęśliwa. W rezultacie Elena Pavlovna (prawosławiająca księżna Fryderyka) dała całą swoją miłość 5-osobowym córkom, które według współczesnych były prawdziwymi pięknościami.

Biografia

Córka księcia Mikhaila Pawłowicza urodziła się 14 maja w Moskwie w 1826 roku. Została nazwana po żonie Aleksandra Pierwszego, Elizabeth Alekseevna, bliskim przyjacielem matki i zmarła 10 dni przed jej narodzinami.

Wielka księżna Elena Pavlovna, pozbawiona uwagi męża, poświęciła całe życie formacji córek. Jeśli chodzi o ojca, Mikhail Pavlovich nalegał na wprowadzenie do programu nauczania wojskowego, twierdząc, że dziewczyny są honorowymi dowódcami regimentów kawalerii. Wielki Książę zaczął zapoznawać Elizabeth, Maria i Katarzynę z sygnałem piechoty i kawalerii na bębnie i bąblu. Mówi się, że czasami przywiózł oficerów do pałacu, którzy popełnili błędy w wojskowych przeglądach lub ćwiczeniach. Potem zaprosił dziewcząt i kazał kublerowi grać sygnały. Zwykle Wielkie Księżnice jednoznacznie nazwały ich wartościami, a triumfalny ojciec zawstydził oficerów i posłał ich do straży.

Plany małżeńskie cesarskiej rodziny

Nikolay Pierwszy i Mikhail Pavlovich byli bardzo przyjazni od dzieciństwa. Ich dobre stosunki zachowywały się nawet w dorosłym wieku. Jednak w 1843 roku prawie dwa koty biegały między rodzinami braci. Powodem było spotkanie Adolfa Nassau.

Faktem jest, że Elena Pavlovna marzyła o księżniczce Maria Mikhailovna dla księcia Badenii. Miała plany Elizabeth, którą chciała poślubić księcia Adolfa.

Dynastia Nassau prowadziła swoją historię z XII wieku, a jeden z jej gałęzi do dziś rządzi Holandią. Sam Adolf Nassau był młodzieńcem godnym pod każdym względem. Dlatego cesarz Nikolay Pierwszy i jego żona, Aleksandra Fiodorna, chcieli zobaczyć męża jako swojego męża.

Matchmaking

Cesarz Mikołaj I nie chciał, aby jego rodzina rozdzieliła się. Dlatego stwierdził, że nie wywiera żadnego wpływu na księcia Nassau, dając mu prawo wyboru, który z dwóch kuzynów chciałby zobaczyć jako żonę. W tym samym czasie Elena Pavlovna zrozumiała, że wielka księżna Olga, córka cesarza, miała większe szanse niż Lily, choć ta druga nie była mniej urocza.

Wkrótce pan młody przybył do Kronsztadu wraz z bratem, księciem Maurycy. Poprosili o widownię z Mikołajem I. Zostali poinformowani, że cesarz jest gotów spotkać się z nimi w Ropsha, gdzie obserwował ćwiczenia wojskowe. Gdy młodzieńcy przyszli do namiotu królewskiego, książę Adolf bezzwłocznie poprosił o pozwolenie na małżeństwo z Elizavetą Mikhailovną. Pomimo rozczarowania, Nicholas I nie sprzeciwił się, a książę w miłości udał się do Carlsbad, gdzie odpoczywała Elena Pavlovna i córki.

Ślub

Wielka księżna była zachwycona i nie ograniczała się do organizowania uroczystości weselnych z okazji ślubu córki. Elizaveta Mikhailovna i książę z Nassau poślubili 31 stycznia 1844 roku w Petersburgu. Dwa tygodnie wcześniej odbył się wesele Wielkiej Księżnej Aleksandry Nikolaevna z księciem Friedrichem z Hesji-Kassel. Obie te uroczystości zebrały się w stolicy Rosji cały kolor europejskiej arystokracji. Zdaniem świadków, w serii uroczystych kulek i kolacji najbardziej elegancki był przyjęcie organizowane przez Elenę Pawłowną, która wtedy spędził w tym czasie wspaniałą sumę 200 000 rubli.

Śmierć

Wydaje się, że Elizaveta Mikhailovna oczekiwała szczęśliwego życia rodzinnego, uwielbiała męża, a jego miłość do niej była tak wielka, że dla niej odmówił zaszczytu zostać zięciem rosyjskiego cesarza. Jednakże losy zamówione we własnym zakresie, dokładnie dokładnie rok po ślubie, Elizaveta Mikhailovna zmarła podczas trudnych narodzin. Jej dziecko nie przeżyło. W ten sposób zakończyło życie młodego piękna. W niewyjaśnionych wypadkach szczęście jej kuzynki Alexandry Nikolaevny, zmarłej kilka miesięcy wcześniej, nie trwało długo.

Pamięć

Pamiętając o swojej siostrzenicy, Nicholas Pierwszy zarządził nazwę szpitala klinicznego dla małych dzieci, który został założony w północnej stolicy w 1844 roku.

Po wielkiej księżnej Maria Mihailovna zmarła w listopadzie 1846 r., Jej matka, księżna Elena Pavlovna, postanowiła założyć instytucję charytatywną. Tak więc w Petersburgu i Pawłowsku pojawiły się "schronienia Elizabeth i Mary".

Książę Adolf postanowił uwiecznić pamięć o swojej żonie. Kazał zbudować prawosławny kościół św. Elżbietę w Wiesbaden. W budownictwie przekazał pieniądze, które zostały przydzielone Wielkiemu Księżnemu jako posag. Po zakończeniu pracy w krypcie świątyni młoda żona i noworodka córka zostały pochowane.