Biografia i twórczość Evgeniya Vodolazkina

Jasne i utalentowany proza Evgeniya Vodolazkina było prawdziwe wydarzenie w świecie współczesnej literaturze rosyjskiej. Niepowtarzalny styl, rodzaj poczucia humoru, oszałamiającym stylu autora – to główne powody, dla sukcesu. Nasz dzisiejszy artykuł będzie poświęcony biografii i twórczości pisarza.

biografia

Vodolazkin Jewgienij Germanovich – uznanym ekspertem w dziedzinie starożytnej literatury rosyjskiej, który stał się autor prac zakwalifikowanych do najlepszych literackich nagród naszego kraju.

Jewgienij Germanovich urodził się w stolicy Ukrainy z dnia 21 lutego 1964 r. O swoim dzieciństwie przyszły pisarz prawie nieznana, ponieważ nie jest on szczególnie skłonni do dzielenia się te informacje.

Ale wiemy, że Vodolazkin bardzo podobny do swojego dziadka, który był dyrektorem szkoły w Petersburgu. W 1919 roku dołączył do ochotnika Biały armii, a rodzina wysłane do Kijowa, aby chronić je przed niebezpieczeństwem. Kiedy biali zostali pokonani, wstąpił jego rodzinę, wiedząc, że powrót do Północnej Palmyra byłoby równoznaczne z wyrokiem śmierci dla niego. Fakt, że 65 lat później jego wnuk był w stanie przyjść do Petersburga, sam autor zwanego „powrotu do domu”.

Eugene Vodolazkin w 1986 roku ukończył studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Kijowskiego imienia T. G. Szewczenko. Bezpośrednio potem wchodzi absolwenta do oddzielenia starożytna literatura IRLI (Instytut literatury rosyjskiej). W 1990 roku rozpoczął studia w Państwowej Rady Akademickiej IRLI. Kilka lat później pisarz będzie jednym z wiodących naukowców z Instytutu, a także wykładowcą w Petersburgu i Uniwersytetu w Monachium.

Przedmiotem szczególnego zainteresowania Vodolazkin spowodowane literatury dawnej Rosji, badanie któremu poświęcił większość swojego życia. Wynikiem tych badań było około setki książek i artykułów naukowych. Jednak autor rysuje wyraźną granicę między fikcją i pracy naukowej. Według niego, są to dwa zupełnie różne, choć powiązane ze sobą sposobów poznawania świata. Nauka żywi kreatywność nowych pomysłów i kreatywności pomaga uczynić nauka bardziej harmonijne. Ale w każdym przypadku jest to niemożliwe, aby połączyć te koncepcje.

O swoim życiu osobistym Eugene Germanovich niewiele wiadomo: tylko, że był żonaty. Fakt, czy dzieci pisarza, w sieci i na łamach czasopism pomijane.

2013 został oznaczony przez pisarza i filologa przypisania Book Award „Jasna Polana”. 14 października tego samego roku jest jednym z wiodących rosyjskich pisarzy, Lva Tolstogo Muzeum otrzymało olimpijski płomień.

Teraz zwróćmy się do pracy pisarza, i stają się bardziej zaznajomieni z jego opublikowanych książek.

"Laurus"

Powieść ta była najbardziej znana ze wszystkich dzieł, które pisał Eugene Vodolazkin. „Laurus”, którego opinie były gwałtowne i zatwierdzanie, stała się swego rodzaju wizytówką autora.

pisarz sam definiuje gatunek dzieła jako „powieść-life”. Wydarzeń rozwijających się w XV wieku w Rosji. W centrum jest zielarz Arseniusz życie, który odziedziczył zawód od swojego dziadka. Jako młody człowiek jego udział spadnie gehennę – jego ukochana Ustinja umiera przy porodzie wraz z dzieckiem. Arseniusz czuje się winny za to, co stało się z jego żoną i postanawia poświęcić swoje życie dla jej pamięci. Aby to zrobić, staje się obcy leczyć ludzi. on jest pielgrzym przybywa do Jerozolimy, gdzie tonsured mnicha i nadano nową nazwę – Laurel.

Ale powieść jest niezwykły nie tyle wydarzenia jak język. Vodolazkin mistrzowsku udało się odtworzyć stare rosyjskie, srednesovetskuyu i „rannepostintelligentskuyu” mowę. Jego postać w swoich monologów swobodne przejście z jednej epoki do innego języka rosyjskiego. styl tego autora można nazwać „tkanie słów”.

Powieść była chwalona przez krytyków i w 2013 roku został laureatem dwóch nagród książkowych: „Jasna Polana” i „The Big Book”. Ponadto, produkt jest jeszcze wymienione wśród nominowanych do różnych nagród literackich.

„To jest zupełnie inny czas”

Książka jest zbiorem prac. Eugene Vodolazkin zawarte w nim wiele interesujących opowiadań i powieści „bliskich przyjaciół”, który opowiada o niemieckiego żołnierza, który dziesięć lat temu przybył do Stalingradu, a co znowu musiał pokonać tę drogę. I zawarte w książce jako powieść „Sołowjowa i Larionov”, wcześniej niepublikowane oddzielnie.

„W domu i na wyspie, lub języki”

„Język Tool” jest najwyraźniej objawia się osobowość Evgeniya Vodolazkina. Książka jest zbiorem krótkich szkiców z życia kolegów i przyjaciół autora, szkiców i esejów. To właśnie w tych opowieściach o ludziach, to dla czytelnika zagranicznego, objawia samego autora, jego świat, zasady życia i wytyczne.

„Kilka spektakli” / „Petersburg dramat”

W tej książce, opublikowanej pod dwoma różnymi nazwami, przejawia się jako dramaturg Eugene Vodolazkin. Krytyków, mimo zmiany ról, przyjemnie zaskoczył wielbicieli talentu pisarza. Książka składa się z dwóch części, które są ustawione na brzegach Newy. Ale jeśli „parodysty” opisuje naszą współczesną Północnej Palmyra, dramat „Muzeum” czytelnik jest transportowany do Leningradu 30-tych XX wieku.

Vodolazkin bardzo ostrożnie odnosi się do historycznych detali, nie tracąc z oczu ani mowy lub społecznych realiów, albo zmienić psychologię ludzi. Jednak pomimo tego, główny konflikt z gry nie jest w rzeczywistości, ale na poziomie metafizycznym. Jednak to nie czyni produkt ociężały, mniej dramatyczny lub nudne. I rodzaj humoru Evgeniya Vodolazkina nie dać czytelnikowi nudzić.

„Sołowjow i Larionov”

Głównymi bohaterami powieści stał się nowoczesny historyk Sołowjow i Biały Generał Larionov, którego życie jest otoczony wieloma tajemnicami. Jest to dla nich wskazówką i podjęte naukowiec. Sołowjow bada architekturę, szukając dowodów świadków, spotkania z potomkami Ogólnych i otwiera polowanie na jego papierach. Ponieść, naukowiec nie zobaczyć jak wygląda badanie zamienia się w niebezpieczną przygodę. Życie jest pełne niebezpieczeństw i wątpliwości Sołowjowa.

Ta powieść Evgeniya Vodolazkina niemal natychmiast po opublikowaniu był na liście nominowanych do nagrody literackiej Andrei Bely.