Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego

Przed powołaniem leczenia u chorych na nadciśnienie przeprowadzono codziennego monitorowania ciśnienia krwi. Jest to konieczne w celu określenia profilu nadciśnienia. W celu określenia dobowe zmiany ciśnienia dobiera odpowiednią terapii medycznej.

Leczenie nadciśnienia obejmuje środki medicamentous i farmaceutycznych. Niefarmakologiczne leczenie tej choroby jest przede wszystkim w zachowaniu zdrowego stylu życia. Duże znaczenie ma normalizacja snu nocnego, ograniczenie stosowania soli, pełne zaprzestanie palenia tytoniu i spożywania alkoholu, utrata masy ciała i regularnej aktywności fizycznej.

Leczenie farmakologiczne nadciśnienia polega na podawaniu preparatów farmaceutycznych według następujących grup:

– leki moczopędne

– beta-blokery

– inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę

– blokery kanałów wapniowych

Diuretyki – Niektóre z najbardziej popularnych leków na obniżenie ciśnienia krwi. Redukcja ciśnienia występuje ze względu na zmniejszenie objętości cieczy. Niepożądany efekt ich stosowania jest zmniejszenie aktywności seksualnej, nadwrażliwość na światło, efekty zapalenie trzustki, zwiększone stężenie cholesterolu całkowitego, osłabienie mięśni, zawroty głowy, utrata apetytu, hipokaliemia. Diuretyki oszczędzające dla przeciwnego charakteryzujący rozwoju hiperkaliemii, który może prowadzić do rozwoju zaburzeń endokrynologicznych, wewnątrzwątrobowej cholestazy zakłóceń reologię krwi.

Beta-blokery obniżają ciśnienie krwi, przez zmniejszenie pojemności minutowej serca oraz hamowanie syntezy reniny. Łączą one również diuretyki i antagoniści wapnia. W przypadku traktowania beta-blokery należy dokładnie przestrzegać wymaganej dawki leku. Przedawkowanie objawia rozwój ciężką bradykardię, niedociśnienie, przewodnictwa w mięśniu sercowym. U pacjentów ze współistniejącą niedrożnością oskrzeli może rozwinąć progresywnego skurcz oskrzeli. Preparaty te nie powinien być stosowany u pacjentów z astmą oskrzelową, insulinozależną cukrzycą, chorobami naczyń obwodowych. Leczenie nadciśnienia beta-blokery zacząć od małych dawek, kontrolowanie tętna i ciśnienia krwi w przypadku braku powikłań zwiększenie dawki leku.

inhibitory ACE – silne środki rozszerzające naczynia, w którym długi czas udaje się zablokowania działania presyjnego główny czynnik – angiotensyna. Leki te zapobiegają rozpad bradykininy, przyczyni się do zwiększenia stężenia we krwi rozszerzającym naczynia krwionośne prostaglandyny, pomoc w niewydolności serca. Działania niepożądane tych leków są kaszel, obrzęk naczynioruchowy, hiperkaliemię, wysypkę, zawroty głowy, słaby apetyt i zaburzenia smaku. Inhibitory ACE Głównym celem Przeciwwskazania jest obustronne zwężenie tętnicy nerkowej, ponieważ w tym przypadku ciśnienie krwi wzrasta ze względu na wzrost reniny krwi, którą te leki są nieskuteczne.

blokery kanału wapniowego zmniejszyć częstość akcji serca, obniżają ciśnienie krwi, ale mają pewne negatywne cechy, takie jak silny ból głowy, zaczerwienienie twarzy. Obecnie leki te stosuje się korzystnie do leczenia nadciśnieniowego.

Leczenie nadciśnienia tętniczego zależy od stopnia choroby. Na 1 stopień korzystnie niefarmakologicznych sposobów leczenia. Choroba nadciśnieniowa serca 2 stopnie wymaga wyznaczenia przebiegu leczenia leków medycznych. Gdy choroba jest 3 stopnie lek powinien być stały.

Zapobiec rozwojowi jakiejkolwiek choroby nie jest tak trudne, jak ją leczyć. Zapobieganie chorobie nadciśnieniowej jest usunięcie czynników etiologicznych choroby, następujących zdrowego stylu życia.