Rewolucja angielska z XVII wieku

Rewolucja angielska z 17 wieku wielu historyków wywołać wojnę domową lub rewolucji burżuazyjnej. Po kilku latach rząd brytyjski stał się monarchią konstytucyjną z bardzo silnym parlamentem, który otworzył dostęp do przedstawicieli władzy klasy burżuazyjnej.

Niemniej jednak rewolucja angielski nie była tylko walka przeciwko absolutnej władzy monarchy. Nie było konfrontacji i religie – między purytanów i wyznawców Kościoła Anglii jest stale ścierali. Błysnęła jako stałego buntu wśród Szkotów i Irlandczyków.

Przyczyny rewolucji angielskiej

Po śmierci Elżbiety Tudor kraju było w bardzo trudnym położeniu. Warto zauważyć, że w ostatnich latach wielkiego opinii Parlamentu królowa nie jest praktycznie uwzględnione. Ale poglądy szlachty zmieniła się dramatycznie po angielsku tron wziął James, który wierzył, że monarchy – jedyny, który ma prawo do rządzenia.

Sytuację dodatkowo nasiliły się po koronacji Karola I, który trzymał poglądy polityczne ojca. Pierwszy król starał się zjednoczyć ludność Irlandii, Anglii i Szkocji, i to nie spowodowało entuzjazm dla obu stron. Po drugie, starał się rządzić bez pomocy Izby Lordów. W ciągu pierwszych pięciu lat od monarchy zwołania i rozwiązać parlament trzykrotnie, po czym wyrzekł jego pomocy przez 11 lat.

Ponadto, Carl żonaty katolikiem, który nie mógł przejść niezauważony przez purytanów, którzy dokonali wszelkich starań w celu wyeliminowania kraj nawet najmniejsze kiełki katolicyzmu.

W związku ze szkockiego powstania w 1642 roku, Karl nazwał Parlament, który jest znany z historii jako „długi”. Monarcha nie mógł rozpuścić House of Lords i uciekł do Nowego Jorku.

Angielska rewolucja i jej konsekwencje

W wyniku buntu, i wiedzieć, członkowie parlamentu zostali podzieleni na dwa obozy. Cavaliers trzymane od Boga władzę monarchy. Dla króla dołączyła większość szlachty z całego kraju, który pierwszy dał mu przewagę wojskową. Druga część ludności – round-headed – poparł ideę monarchii konstytucyjnej i rządów parlamentarnych. Większość Roundheads składał purytanów, kierowany przez Olivera Cromwella.

Pierwsze oddziały Cromwell trenował ciężko oprzeć kawalerii. Jednak przewaga była po stronie Roundheads. W 1644 roku miała miejsce bitwa w Marton Moor, co zaowocowało Cromwell przejął niemal całą część północnej Anglii.

Już New Model Army powstał w 1645 roku, która składała się wyłącznie z profesjonalnych, wyszkolonych żołnierzy. W tym samym roku doszło do bitwy pod Naseby, która cementuje potęgę Roundheads.

W 1649 roku, Karol I został schwytany i stracony. W tym samym roku, Anglia została ogłoszona monarchię konstytucyjną.

Jednak rząd nie mogła twierdzić, że konstytucyjna. Już w 1653 roku Oliver Kromvel ogłosił się Pan (ochraniacz) w Anglii panował dyktaturę wojskową.

Dopiero po śmierci Cromwella, Parlament postanowił wznowić status monarchii. Historycy uważają, że po wniebowstąpieniu na tron syna wykonywanego monarcha angielski rewolucja ostatecznie zakończony. W 1660 roku Karol II został koronowany.

Wyniki rewolucji angielskiej

Głównym celem powstania został osiągnięty – Anglia stała się monarchią konstytucyjną. W przyszłości, silny parlament, co znacząco zmniejsza moc została założona przez rodzinę królewską. Teraz administracja państwa miał dostęp oraz przedstawicieli burżuazji.

Została ogłoszona i wolnego handlu, co znacznie poprawiło stan skarbu państwa, a także osłabienia Holandii, która została uznana za główny rywal z Anglii.