Furmanov Dmitriy Andriejewicz: biografia, prace

Słynny film oparty na książce, wydany 8 lat po śmierci autora. Zrobił imię znanego pisarza, a następnie przyczynił się do jego wzmianki w różnych anegdot. Z odległości lat, to często są bezmyślny i okrutny wojownik na wykonaniu linii partii, działając backhand w czasie wojny, jak iw literaturze. Tylko przyjrzeć się bliżej będzie zobaczyć inne aspekty ludzkiej osobowości Fuhrman nazwiskiem. Dmitrij A. żył krótki okres, odmienny od losu wielu jego współczesnych jasnych obecnością fundacje i podobne do nich potrzebę ciągłego wyboru ścieżki w brutalnych czasach historycznych przemian.

początek

Urodził się w 1891 roku w rodzinie wielodzietnej, w miejscowości Sereda prowincji Kostroma. Jego ojciec pochodził z chłopów jarosławskim, ale był w swoim własnym rusher. Kiedy Dmitrij miał 6 lat, rodzina przeniosła się do Iwanowo-Voznesensk. Wkrótce stacja otworzył karczmę posiadanych przez jego ojca – Andrey Semenovich Furmanowa. Dmitrij Andriejewicz następnie przypomnieć, że w otoczeniu jego otoczenia z dzieciństwa jak pijany jacuzzi, które mogłyby łatwo zostały otchłań.

Po ukończeniu szkoły Dmitry miejskie w 1903 roku ojciec wysłał go do szkoły handlowej, a w latach 1909-1912 przebywał w Kineshma, gdzie studiował w szkole. Od wczesnej młodości ma zwyczaj, być może stać się główną przyczyną nazwiskiem pisarza Fuhrman. Dmitrij A. życia prowadził szczegółowy dziennik, gdzie nagrany doświadczenie czytania, od ludzi, których spotkał. Następnie, wybiórcze fragmenty z nim zostały opublikowane i bardzo chwalony przez krytyków za bogactwo materiału literackiego i historycznego.

Pierwsze eksperymenty

Gazeta „Iwanowo arkusz” w 1912 roku, był poemat poświęcony nauczyciela literatury Kineshma szkoły. Była to pierwsza publikacja, która została podpisana w ramach „Furmanowa.” Dmitrij Andriejewicz swojego życia napisał wiele wierszy, zwłaszcza w młodości, ale nie uważał się za poetę.

Stopniowo został wykonany Furmanova chęć uczestniczenia w dziele literackim. To pragnienie doprowadziło go do przeniesienia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Moskiewskiego, gdzie rozpoczął naukę w 1912 roku w historii i filologii. Początek I wojny światowej był wydarzeniem, które popełnił sprawę badań wtórnych. Zaczyna biografia wojskowy Furmanov. Dmitrij Andriejewicz zapisać chorąży w pociągu szpitalnym, aw 1915 roku dostaje się do przodu.

polityczne samostanowienie

Patriotyzm romantyzm Furmanova, jak wielu, po realizacji znaczenie i charakter wojny ustępuje miejsca rozczarowaniu. Jest to wyraźnie widoczne w kalendarzu, pełne są pojawiające się na jego łamach poetyckich Furmanova. Dmitrij Andriejewicz przytłacza przeczucie grożącej przełom w losach kraju.

Po demobilizacji, on odnajduje się w Iwanowo-Voznesensk, gdzie, jak w całym kraju, wzrost fali rewolucyjnej. Kiedy w lutym 1917, to zmiecie z samowładztwa przed Furmanov powstaje konieczność wyboru pomiędzy różnymi prądami politycznymi.

Droga do bolszewizmu

Po pierwsze, on odnajduje się w szeregach eserowców, a następnie staje się organizatorem maksymalistami grupowych. On jest przekonany, że nowy świat może być zbudowany tylko przez najbardziej drastycznych przemian, które pozwalają na stosowanie środków przymusu wobec tych, którzy trzymają się starego sposobu życia. Jednocześnie zajmuje się Furmanov regularnej pracy Rady Delegatów Robotniczych.

Apoteoza bardzo rewolucyjnych poglądów dla niej jest pojawienie się organizacji miasta anarchistów, którego liderem staje Furmanov. Dmitrij Andriejewicz, którego biografia nadal będzie związany z partią bolszewicką, ostatecznie ustalona po spotkaniu i współpracy Michaiła Frunze, rozwiała jego ostatnie złudzenia anarchistyczne.

W 1919 roku został wysłany z oddziałem Frunze na front, gdzie został mianowany komisarzem 25. Dywizji.

Chapaev

Podczas pisania jego najsłynniejszych dzieł – „Chapaev”, napisany w 1923 roku, że wykorzystuje swoje pamiętniki, które nie zatrzymują się cały czas spędził w Chapayev Division. Książka jest bardzo różni się od znanego filmu nakręconego na motywach ją w 1934 roku. Połączenie surowym realizmem narracji i romantyczne uogólnień zawartych z niesamowitym umiejętności dla młodego pisarza, chwalił czytelników i największych mistrzów literatury. Gorki pisał w liście do Furmanov oryginalność intencji autora i ufnością w jego życiu.

Wojskowy Furmanova los rzucił go na różnych frontach wojny domowej. Odbicie od niej – powieści i opowiadań oznaczone jako głównych zjawisk radzieckich literatury 20s. Powieść „Rebellion” (1925) jest dedykowany do tłumienia buntu kułaków w Kazachstanie, powieść „Red Team” (1921) opisuje unikalny nalot rzeka w tylnej części białych wojsk w Kuban.

komisarz śmierć

Po wojnie pisarz był aktywny w działalności literackiej i społecznej. Jego głównym zadaniem uważa on walkę o nowej ideologii radzieckiej literatury, chociaż otrzymuje ostrą krytykę dla oportunistycznych skręcenia od RAPP – stowarzyszenie pisarzy, wyraża skrajne poglądy lewicowe.

On stara się znaleźć nowych tematów w pracach, które nie są związane z wydarzeniami wojny domowej. Jego powojenne prace – eseje serię „seashores” (1925), poświęcony podróży do południowej Rosji, na Kaukazie wybrzeżu i na Krymie. Był wysoko ceniony przez Gorkiego. Furmanov ciężko pracował dziennikarstwem, pisał krytyki literackiej.

Na łamach dziennika zgromadzonego materiału, który miał zamiar użyć do napisania nowych tekstów. Ale jego intencje lewej niespełnione wczesne absurdalną śmierć. Przyczyną jego śmierci był nazywany zapalenie opon mózgowych, na ból gardła, który nie zwrócił uwagi.

Wiele uderzyła wiadomość, która pojawiła się na wiosnę 1926 roku gazetach: 15 marca, po krótkim, ale ciężka choroba, która powstała po powikłań grypy, Dmitriy Andriejewicz Furmanov zmarł w Moskwie. Artykuły, które ukazały się po tej wiadomości, były pełne szczerego żalu o przedwczesnej śmierci pisarza. Co udało mu się zrobić, to daje nadzieję na pojawienie się nowych książek do naprawdę wysokiej jakości.