Cyfry zbiorcze (przykłady). Co to jest liczebniki zbiorowe

liczebniki zbiorowe, których przykłady są stale występujące w mowie potocznej, nie są wykorzystywane w dokumentach roboczych. I to pojęcie jest względne. Mimo wszystko, w rzeczywistości, cyfr zbiorcze – to pewien rodzaj ilości. Ale istnieją różnice między tymi wyładowaniami.

Co oznaczają cyfry zbiorowe?

Każda część mowy odgrywa pewną rolę w zdaniu. Jednak zbiorowe i liczby kardynalne wskazują prawie takie same. Ale ich stosowanie jest znaczna różnica. liczebniki zbiorowe wskazać osobę, która dopuściła je niż substantivization. Na przykład: „Kim są te trzy faceci? Na pewno te trzy młodzi ludzie nauczyli się wiele, ponieważ zostały nakręcone w słynnym serialu „Z kontekstu jasno wynika, że mówimy o facetów w wysokości trzech osób. Tak więc odpowiedź na pytanie, jakie są liczebniki zbiorowe, co następuje: ta część mowy, która wskazuje liczbę osób w danym zgromadzenia ludzi. Ale do korzystania z nich w stosunku do zwierząt niemożliwych.

cyfry zbiorowe

Przykłady takich zwrotów jak „dwóch pracowników”, „pięciorga dzieci” lub „dwóch chłopców” wskazuje nie tylko liczbę lub kolejność notowań. Przede wszystkim te wyrażenia oznaczają grupę niektórych osobników. Ciekawostką jest fakt, że w nowoczesnym liczebnika Rosyjskiej (zbiorowy) jest zamknięty, nieproduktywny, grupa ocalałych słów. Zwrot ten należy rozumieć w następujący sposób: język nieustannie przekształca i opracowane. Jednak ta gałąź nim pozostaje niezmienione, zachowując tradycyjną historyczny wygląd.

Grupa liczbowe zbiorowe

1. Specjalna pozycja jest podświetlona liczebnik dwa (oba). Na nim zostaną omówione oddzielnie.
2. Zgodnie z metodami kształcenia odróżnić słowo „dwa” i „trzy”. Ich korzenie – ich odpowiednie numery kardynalne dwa i trzy. Powstają one z udziałem -s przyrostka.
3. Szersze grupa składa się z czterech cyfr zbiorczych, pięć i tak dalej, aż do dziesięciu. Powstają one przez dodanie przyrostka -er- a kończąc -o.

Żargonie w zbiorczej grupie cyframi

Zastosowanie takich podmiotów z większych liczb powinny być określane potocznie, choć odrzucić wszystkie ich istnienie jest aktem nieroztropne. Czasami można znaleźć nawet w fiction takich liczebników zbiorowych. Przykładami takich stwierdzeń w Lavrenev powieści „Czterdzieści pierwszy”, gdzie główny bohater – dziewczyna z ludu – czyta swoje wiersze. Jasne i malowniczy łańcuch „Dvadtsatero step gone” – to pokazuje, że w mowie potocznej liczebniki zbiorowe są wykorzystywane nie tylko przez tych, które pochodzą od pierwszych kilkanaście numerów, ale także od większych. Produkujemy je w taki sam sposób, czyli przez dodanie przyrostka – er – i koniec – o.

Zmiana liczebników zbiorowych pod względem płci, liczby i przypadku

Do komunikacji w dążeniu do zmiany słów. Jak i ilościowym, liczebniki zbiorowe nie mają liczbę i płeć. Wyjątkiem w tym sensie jest słowo „zarówno”, ponieważ może to być postać kobieca – „oboje”. Ale tu w przypadkach różnią się wszystkie cyfry zbiorowych. Przykłady:

1. Och, to jest wielki cud, gdy dwoje kochanków dać uczucia do siebie, stworzyć rodzinę, rodzić i wychowywać dzieci! (Mianownik).
2. Miłość trójkąt bierze swoją nazwę właśnie dlatego stosunki połączyć trzy kochający ludzi, a nie dwa. (Biernik).
3. Siedem faceci nie mieli wrócić do swoich rodziców – one zostały wysadzone przez kopalnię w pierwszej walce. (Celownik).

Deklinacja słowa „dwa” i „trzy”

liczebniki zbiorowe z rzeczowników – takie jak „dwóch chłopców” i „trzech chłopców” – zmiana na przypadkach, jak również pełną wersją przymiotników w miękkim, stojących w liczbie mnogiej. Na przykład:

Pomimo faktu, że dwóch chłopców (R. n.) Miał tylko jedną zabawkę, kłótnie między nimi nigdy nie powstał. Te dwa dzieci (D. n.) Był tak wygodne ze sobą, że uczucie zazdrości białego ich przyjaźń powstają w samej duszy. Widząc tych dwóch facetów (VP). Entuzjazmem gra tę samą zabawkę, dorośli często myślał o tym, czy żyjemy w prawo w dorosłym świecie? Starushki sam podziwiał emocji dvoimi małych (T. f.), Które nie są oddzielone w praktycznie dowolnym momencie. Miejscowy plotki plotkować o tych dwóch chłopców (P. p.), Wymyślając nieprawdopodobne historie o ich pochodzeniu.

Deklinacja słowa „cztery”, „pięć” i tak dalej

Wszystkie pozostałe cyfry ilościowe i zbiorowe muszą być zmienione na przypadkach na zasadzie pełnej przymiotnika mnogiej. Gdy proces ten przechodzi przez stały wersji. Należy również pamiętać, że nacisk w tych liczebników zbiorowych stojąc w przypadkach zależnych, zawsze spada na zakończenie. Odmówiliśmy wyrażenie „czterech śpiewaków”:

IP. – Czterech wokalistów.

P. n -. Cztery śpiewaków.

D. N -. Cztery śpiewaków.

V. p. – Czterech wokalistów.

T. n -. Cztery śpiewaków.

P. n -. Cztery śpiewaków.

Zbiorcze liczbowy dwa (oba)

To słowo wyróżnia się, ponieważ stanowi sens nie tylko dwie osoby, ale kilka obiektów nieożywionych. Reszta liczebników zbiorowych może oznaczać grupę osób tylko, czyli osób, czyli byty nieożywione o ludzkiej twarzy, na przykład martwych. Warto również wiedzieć, jakie są liczebniki zbiorowe jak „zarówno” może być połączona z kobiecym rzeczownika w formie „jak”. Zasłona tych słów, jak również cyfry grupowe „dwa”, „trzy”, to znaczy tak jak pełne przymiotnik mnogiej miękkiej opcji: obie obu (. I. N), oba z dwóch. R (n), tak zarówno (D. n.), oba z dwóch (C n.), oba z nich, obydwa (T. n.), oba z dwóch (P. s.).

Błędy mowy związane z użyciem słowa „zarówno”

1. Najczęściej obserwowane w rozmowie zastąpienie słowa „Both” rzeczownik „tapety”. Tutaj okrutny żart grany przez podobieństwo ich liter składowych. Jako przykład rozważmy babka poinformował, że zarówno jej wnuk z powrotem do domu „zielony dom, chodź szybko!”. Jej córka jest obsługa może być łatwo interpretowane jako fakt, że ktoś kupił naprawy gobelin i umieścić je w pokoju.
2. Często ludzie używają formy „zarówno” w przypadkach zależnych w połączeniu z rzeczowniki oznaczające osoby lub rzeczy, kobiece, zamiast zbierania liczebnik „dwa”. Na przykład, źle będzie, mówiąc: „Miała bransoletki na obu rękach i pierścienie i pierścienie wysadzane wszystkich palców.” Zamiast mówić i pisać w ten sposób: „Miała bransoletki na obu rękach i pierścienie i pierścienie wysadzane wszystkich palców”

stosowanie

liczebniki zbiorowe są używane rzadziej niż ilościowy. Dzieje się tak dlatego, że można je łączyć z bardziej wąskim zakresie rzeczowników.

1. Słowo „dwa”, „trzy”, „cztery” i tak dalej stosowane są nieożywione rzeczowniki, które występują tylko w liczbie mnogiej, na przykład dwa nożyczki, kleszcze, trzy, cztery dni. „Staje wykwalifikowanego specjalisty fryzjera, Tatiana nie mogła korzystać ze swoich starych narzędzi gospodarstwa domowego, musiała pilnie nabyć dwa jakości nożyczki zawodowych.”
2. liczebniki zbiorowe są stosowane w połączeniu, gdzie rzeczownik jest osobą płci męskiej, na przykład pięciu towarzyszy, dwóch mężczyzn. „Dwóch mężczyzn, ubranych w identyczne długie ciemne płaszcze i szaliki owiniętych do nosa, przeszedł pośpiesznie krok, ciągle patrząc wstecz.”
3. Można użyć liczebników zbiorowych w odniesieniu do grupy, która obejmuje ludzi, zarówno mężczyzn i kobiet. Na przykład: „Miała dwoje dzieci. Dziewczyna i chłopak”
4. Czasami liczebniki zbiorowe są używane z zaimków osobowych, stojących w liczbie mnogiej: „Mieliśmy pięć z nich w pokoju, gdy nagle stało się zupełnie ciemno, podłoga zaczęła drżeć pod nogami i zaczął się kołysać niczym pokład statku, a książki i pamiątki, stojących na półkach, z hałasem spadały ”. „Były tylko cztery z nich. Ale z nich, ze wszystkich czterech, nasza firma jest w stanie poradzić sobie dość łatwo. " „Wy dwaj, my naprawdę nie mają dość! Pospiesz się, pospiesz do stołu! "
5. Wykorzystanie liczb zbiorczych ograniczone stylistycznie. To jest niewłaściwe użycie kombinacji typów danych w oficjalnym przemówieniu – zaleca się zamiast „czterech pracowników” lub „sześciu inżynierów” mówić i pisać „cztery”, „pracuje sześciu inżynierów.”

Błędy w wykorzystaniu liczb zbiorczych

1. Najczęściej widziałem takiego Nuance nadużywaniu tej grupy słów jako połączenie ich z rzeczowników oznaczających kobiety, na przykład „cztery pielgrzymów”, „Pięć zakonnice”, „trzech studentek.” Zamiast używać liczb kardynalnych, takie jak „czterech pielgrzyma”, „pięć sióstr”, „trzech studentów”.
2. To jest absolutnie nie do przyjęcia do używania oznaczenia zbiorowe z nieożywione rzeczowniki mają jeden numer, na przykład „dwóch narzędzi”, „trzy stoły”. Wymaga to, jak w powyższym akapicie, należy użyć kombinacji „dwóch narzędzi”, „trzy stoły”.
3. Nie może być w połączeniu z cyframi zbiorowe animowanie rzeczowników oznaczających brak twarzy i zwierząt, takich jak „trzy misie” zamiast „trzy misie”, „czterech byków” zamiast „czterech byków.”

Wariantowe postacie stosowania rzeczowników cyframi ilościowych i zbiorowych

Rosyjski język różni się od wszystkich innych tym, że nie zawsze są opcje, które mogłyby zastąpić jeden inny równoważny wyraz. Często może używać fraz jak rzeczowniki zbiorowe z cyframi i ilościowy. Takie podstawienia są możliwe w następujących przypadkach.

1. Mówiąc o ludziach zmienności męskiej dozwolone, „czterech szpiegów” i „cztery boczek”, „dwa” i „Detektywi dwóch detektywów.”
2. Zwroty rzeczowniki oznaczające pojedynczy obiekt, ale w liczbie pojedynczej, nie pić i liczebniki zbiorowe (z wyjątkiem „dwa”, „trzy” i „cztery”) może być używany i ilościowy. Na przykład: „pięciu bram” – „pięć bram”, „Siedem Fork” – „Siedem widelce”.

Ale w konkluzji należy powtórzyć liczebniki zbiorowe są bardziej istotne w języku narodowym, potoczny. Jeśli autor ma napisać tekst piękny język literacki należy unikać takich zwrotów. Ale w fikcji (w przypadku dialogów), będą one pomóc, aby dodać kolor do wizerunków postaci, aby oddać ducha epoki. Absolutnie nie można używać liczebników zbiorowych w dokumentach i oficjalnych przemówień.