Historia język chiński mandaryński i media

Chiny – ogromny kraj o największej populacji. Teraz jest domem dla ponad miliarda ludzi. Być może dlatego w stanie korzystać z różnych dialektów i gwar. Choć i tu nie jest językiem urzędowym, który jest zużywany w większości regionów. Posiada również szereg ustne i pisemne. Tak więc, uczymy dzisiaj czy coś w języku potocznym mandarynki z cytrusów, a także gdzie i przez kogo jest ona stosowana.

Gdzie?

Mówiąc o tym dialekcie, powinniśmy zacząć od siebie. Mandarin Chinese jest nie tylko najczęściej używane w tym kraju. Uważa się również główne grupy dialekt. Dotyczy to tutaj a język chiński mandaryński. Oprócz tego, że prawdziwy Mandarin Dungan, jest często nazywany jego „Mandaryn” (od słowa „Putonghua”). Nazwa ta może być uzasadniona. Chociaż język mandaryński tutaj zajmuje tylko część grupy. Ale nazwa ta była spowodowana literatura Mandarin Zachodniej, zwłaszcza Europejczyków. W zrozumieniu mieszkańców WNP jest język chiński – jest mandaryński, lub gatunek Putonghua.

odmiana Mandarin

Jak wspomniano wcześniej, to dialekt nie jest tylko Putonghua (mandaryński), ale inne dialekty. Są one podzielone na 8 podgrup. A dzięki sklasyfikowanych obszarów kraju. Na przykład, nie jest podgrupą dialektów północno-wschodniej. Nietrudno się domyślić, że była wykorzystywana przez mieszkańców tego regionu Chin. Istnieje również podgrupa Pekinie, gdzie mieszkańcy stolicy mówić.

Istnieją, oczywiście, bardziej złożone związki, przez które zwykłych ludzi trudno zrozumieć dialekt przynależności przewoźników. Na przykład, tszyanhuayskaya podgrupa zajmuje niewielką część, która znajduje się w Jangcy. Między innymi tam chzhunyuanskaya, doe-yin, Chi-lu i Jiao-Liao podgrupy. Zajmują one dużą powierzchnię. Ale najczęściej, być może, można uznać podgrupa południowo-zachodniej. Na zdjęciu przedstawionym poniżej, ciemnozielone malowane obszary, w których wykorzystywana jest mandaryński.

dodatek

Wraz z językiem mandaryńskim, istnieje również rzadsze w grupie Mandarin. Na przykład, Jin wykorzystuje tylko 45 milionów ludzi. Żyją w prowincji Shanxi, jak również w północnej części prowincji Shaanxi i Hebei.

Pekin oddział

Obejmuje siedem głównych dialektów. Wśród najbardziej znanych: w Pekinie i Putonghua (język mandaryński). Między innymi, jest specjalny dialekt, które w zasadzie mają podobne korzenie do standardowego języka chińskiego. Jednak są one rozróżnialne ponieważ jej rozprzestrzeniania i przewoźników.

Nie Karamay, Hailar, chifensky dialekty, a także przysłówki i Chengde Jin wspomniano wcześniej. Wszystkie te formy językowe są w szczególności do gałęzi pekińskiej i najbardziej zrozumiały dla tych, którzy uczą się języka chińskiego jako najbardziej znormalizowane.

oficjalnie

Oficjalnym językiem Chin jest chiński mandaryński. Ma 10 grup dialekt. Aby komunikować się ludność używa standardowego języka chińskiego, który tutaj nazywa Putonghua. Jest również stosowany w Singapurze (Huayu) oraz w Hong Kongu i Tajwanu nazywa Guoyu. Putonghua jest powszechnie nazywany dialekt doustnie. W piśmie standard o nazwie Baihua.

fundacja

Jak wspomniano wcześniej, Putonghua dotyczy dialekcie Pekin, który należy do grupy mandarynki. Gramatyka języka spełnia wszystkie standardy, które są zapisane w dziełach literackich.

nazwa

Putonghua można nazwać w różnych regionach na różne sposoby. Oficjalna nazwa jest używana bezpośrednio w Pekinie i okolic. Jak wspomniano wcześniej, w Singapurze nazywa Huayu, jak również w Malezji. Ale na Tajwanie – Guoyu. Putonghua na Zachodzie i wszystko dostaje dziwną nazwę – język mandaryński. Wszystko zaczęło się dokładnie z literatury europejskiej. Co więcej, nie jest tak zwana miłość jest nie tylko cała grupa Mandarynka i mandarynki.

Ponadto, na Zachodzie często wykorzystywane do tego konkretnego dialektu perspektywie – standardowym mandaryńskim. Posiada wiele opcji: .. „Mandaryn”, „Mandaryn”, etc. W Rosji jeszcze odróżnić Putonghua i jej pokrewnych dialektów. Opcja A „cytrusowy” nie jest akceptowane przez społeczność akademicką. Chociaż media dla „dowcipny” lubią używać tej nazwy.

portugalskie korzenie

Mandarin zawdzięczają to „cytrusowy” portugalskiej tytuł. Niewiele osób wie, że chiński mandaryński jest czasami nazywany Guanhua. Dosłownie, to tłumaczy się jako – „biurokratycznej mowy” To po raz kolejny udowadnia, że Putonghua jest tylko wykształceni i oczytany osób.

W Portugalii, często wysokich rangą urzędników zwanych „mandarynki”, co oznaczało „ministra, oficera”. W czasach Imperium Chin jest portugalskie tzw wpływowych ludzi. Dlatego trochę później pojawił się welinowy Guanhua i Putonghua otrzymali nieformalną nazwę – „Mandaryn”.

Swego rodzaju „mandarynki”

W ogóle, oprócz faktu, że Putonghua – dialekt jest bardzo powszechne, to nadal ma wiele podgrup. Wynika to głównie z faktu, że gdy podawana jako oficjalna dialekcie te obszary, które wcześniej nie mówią dialektem mandaryńskim dowolny, Putonghua przeformatowanym w jego wersji. W rezultacie, dialekty języka Mandarin, jak wspomniano wcześniej, są powszechne w innych regionach. Wśród nich Guoyu Tajwanie, Singapurze Huayu, jak również różnorodne Putonghua – guandunsky.

Podstawa historyczny

Przed Putonghua poprzednio używany nieformalną formę ustną północnym dialekcie – Guanhua. Istnieje możliwość, że zaczęła się kształtować już w 1266 roku. Następnie chińska stolica została przeniesiona do terytorium współczesnej Pekinie. W tym czasie zaczął panowanie dynastii Yuan. W 1909 roku stał się znany Guoyu, który jakiś czas był oficjalnym standardem. Później został przemianowany na Putonghua. Standard ten obejmuje nie tylko napisane, ale również normę ustnej.

Kto mówi?

Przed organami tam był problem: jak zwiększyć rozpowszechnianie Putonghua równoważny ustny mowy w tych częściach Chin, gdzie używają innych dialektów. To pytanie zostało jeszcze zapisane w chińskiej konstytucji. Ale rozprzestrzenianie się procesu jest na tyle powolny. Putonghua jest obecnie wykorzystywana w telewizji i radia, ale tylko połowa populacji można wyjaśnić w tym języku. Tylko 18% użycie przysłówka w domu rozmawiać. I 42% mieszkańców mówić Putonghua w szkole iw pracy.

Aby kontrolować ten problem, badanie zostało wprowadzone, który pokazuje poziom znajomości gwary. Ustalić, kto mówi językiem mandaryńskim, stało się o wiele łatwiejsze. Ale okazało się, że wyniki nie są co chcielibyśmy zobaczyć ponad 30 lat później, wprowadzenie Putonghua.

Najwyższy poziom jest „1-A”. Jest on przypisany do tych, którzy się mniej niż 3% błędu. Najczęściej wynika to egzamin urodzonych Beijingers. I wśród reszty populacji, liczba ta jest niezwykle rzadka. Jeśli w Pekinie otrzymał 90% egzaminowanych, najbliższe miasto Tianjin stała się liderem z 25%, którzy odeszli.

Aby pracować w radiu i telewizji, można wykonać nie więcej niż 8% błędów, i to na poziomie „1-B”. Że członkowie mediów powinno się wyniki testu. Aby uzyskać nauczyciela literatury chińskiej, może być nie więcej niż 13% błędów – poziom „2-A”. Mimo tak fatalny występ Putonghua proliferacji, ale są w stanie zrozumieć tego dialektu wielu Chińczyków. Mimo, że może nie być w stanie mówić dialektem.