Stany Zjednoczone i świat kryzys gospodarczy od 1929 roku

Po pierwszej wojnie światowej 1914-1918. Soedinenney Zjednoczone ostatecznie zajmują wiodącą pozycję w gospodarce światowej. W tym czasie, jak zniszczenie Europy liżą rany i odbudować gospodarkę, Ameryka, która nie prowadziła operacje wojskowe na terytorium tego państwa, stał się globalny pożyczkodawca i dobroczyńca finansowy. Wszystko to jest zilustrowane przez szybki wzrost produkcji przemysłowej, ekspansja kapitału, wzrost eksportowanych produktów. Ta sytuacja zarówno dla rządu i biznesu, i dla prostych obywateli Stanów Zjednoczonych stworzył iluzję niekończący się strumień towarów, które można używać w nieskończoność.

Pierwsze sygnały wywoławcze globalny kryzys gospodarczy z 1929 roku dała na koniec października 1929 roku, kiedy było załamanie kursu akcji zawyżone. Cierpiał na jakieś dwadzieścia pięć milionów Amerykanów, bounce wziął branżę bankową. To wydarzenie było punktem wyjścia Wielkiego Kryzysu ogarnął cały świat.

Światowy kryzys gospodarczy z 1929 roku była w rzeczywistości kryzys nadprodukcji, która, jak wiemy, ma pewną cykliczność. Ze względu na fakt, że iloczyn masy towarów przekroczyła popyt, nastąpił kryzys w wielu przedsiębiorstwach, które z kolei pociągnął kryzys dużych i małych banków. Naruszenie naturalnego procesu o prawa ekonomiczne doprowadziły do ruiny całych krajów, ale przede wszystkim kryzysu światowego w 1929 roku uderzył w Ameryce. To rzucił kraj dwadzieścia lat temu, kiedy jeszcze nie marzą o zamożności.

Warto zauważyć, że światowy kryzys gospodarczy z lat 1929-1933, znaczący wpływ nie tylko na gospodarkę, ale również ideologia całego narodu amerykańskiego. Indywidualizm, który opowiadał się przez wieki, został zmuszony przyznać jego awarię. To zażądał natychmiastowej interwencji państwa w prywatnych struktur biznesowych, które w Stanach Zjednoczonych do tej pory nigdy nie było.

W swojej pedanterii i upór prezydent Hoover był absolutnie przekonany, że kraj ten będzie automatycznie wyjście z kryzysu – była tak silna wiara w gospodarce USA. Jednak w czasie kryzysu okazało się, że na to tylko gorzej. Kraj zaczął strajki i manifestacje, instytucja kredytowa została stworzona wewnętrznie, wspierane banki, przemysł i transport, specjalny urząd został stworzony dla rolników. Wszystkie przedsiębiorstwa przez bezwładności nadal wspierać produkcję, ale w rzeczywistości problemem był niski popyt ludności o wytwarzanych towarów. Niestety, praca tych struktur nie było tak skuteczne, aby szybko doprowadzić kraj z kryzysu.

Światowy kryzys gospodarczy z 1929 roku rosła. Cadence Herbert Hoover dobiegła końca. Nadszedł czas na zmiany i zdecydowanych działań. W wyborach w 1933 roku w Stanach Zjednoczonych pokonał demokratę Franklin Roosevelt, który odbędzie się tzw „New Deal”, w dużej mierze wyciągnąć kraj z kryzysu. To był jedyny prezydent, który został wybrany więcej niż dwa razy z rzędu, poprowadził kraj w najtrudniejszych czasach dla świata – w czasie depresji i II wojny światowej.

Roosevelt wziął Amerykę w ruinę. Populacja traci zaufanie do amerykańskiej waluty, rosnące zagrożenie kryzysem finansowym, ponieważ dolara en masse dumpingowych kupując złoto. Liczba bezrobotnych była rekordowo wysoka – około piętnaście milionów nie mają żadnego poparcia społecznego.

Główną istotą trakcie Roosevelta – interwencja państwa w gospodarkę. Teraz, na stanowisku biura nie tylko przedsiębiorstw, ale także samego stanu, który stał się głównym regulatorem relacji pomiędzy przedsiębiorcami, banki, związki zawodowe. Środki, które zostały podjęte, były do pewnego stopnia nie są popularne wśród mieszkańców i przedsiębiorców, ale sztywność fragmentów tej polityki doprowadziła do pozytywnych zmian. W wyniku „nowego kursu” światowego kryzysu gospodarczego w 1929 roku zaczął się wycofywać, ale polityka regulacja stanu kontynuował aż do śmierci Roosevelta w 1945 roku. To dało potężny impuls do kraju do długotrwałej reanimacji gospodarczego, więc teraz Ameryka posiada pierwszą pozycję na rynku światowym.