Radziecki cyrk: kartach historii

Większość z tych, którzy urodzili się w ZSRR, nie mają wątpliwości, że radzieckiego cyrku – najlepszy na świecie. To nasi najlepsi iluzjoniści „Magic”, klaunów – zabawny i trenerzy zwierząt i akrobatów – odważny i śmiały. Trekking do cyrku był wielkim świętem zarówno dla dorosłych, jak i dzieci. Ale cyrk radziecki nie przyszedł znikąd. O tym, jak rozwijać radzieckiego cyrku, omówimy w tym artykule.

Historia rosyjskiej sztuki cyrkowej

Nawet w czasach Rusi Kijowskiej w naszym kraju został on położył pierwszy „Nasiona” sztuk cyrkowych, o czym świadczy fresków w Kijowie Saint Sophia Cathedral, datowanych na 1070-1075 lat. Oni przedstawiają konie konkurencji i walki, chodziki lina z Polakami. W tamtych czasach takie jak adepci wędrownych akrobatów i przewodników niedźwiedzi, klaunów i żonglerów wykonywanych na placach miejskich, targów i świąt narodowych, ludzi zaskakujących i zabawnych. Kwitnący biznes w Rosji były błazny XV-XVI wieku.

Dzięki staraniom Piotra I w XVIII wieku w stolicy i dużych miastach zaczęły tworzyć życie społeczne i zaczęły pojawiać się europejski cyrk Touring, co przyczyniło się do szybkiego rozwoju sztuki cyrkowej.

Rozkwitu rosyjskiego cyrku jest uważany XIX wieku. To było w tym czasie przechodzi wiele Bałagan uczciwych reprezentacje z udziałem zawodników i zawodniczek, żonglerów i akrobatów, tancerzy i magów, jak i artystów innych gatunków. Dzięki występom w jarmarcznych stoiskach kariera artystyczna rozpoczęła i bracia Nikitin Durov, a także wiele innych. Ważnym krokiem w rozwoju rosyjskiego cyrku było odkrycie pierwszych kamiennych budynków: w Petersburgu na nabrzeżu, w 1877-m, w Moskwie, na kolorowym Boulevard w 1880 roku.

Pojawienie radzieckiego cyrku

Po wydarzeniach z października 1917 roku nastąpiły istotne zmiany w życiu i historii rosyjskiej sztuki cyrkowej. Bolszewicy, przeprowadzenie rewolucji kulturalnej pod warunkiem wsparcia ze strony państwa cyrku i uczynił to potężne narzędzie ideologiczne przez który ma wpływ na masy. Istotny wpływ na rozwój radzieckiego cyrku ma dekret „O zjednoczeniu teatralnej biznesu”, podpisany w sierpniu 1919, Uljanow-Lenin. Zgodnie z tym dokumentem, cały cyrk i teatralny nieruchomość podlega nacjonalizacji. Jednak postęp jest raczej powolny, a od 1922 roku cyrk krajowej składała się tylko z dwóch stanu Moskwie. Następnie dość szybko, w ciągu zaledwie trzech lat, a kolejne 15 cyrki w różnych miastach rządu sowieckiego zaczęło. Pierwszy został otwarty w Niżny Nowogród Fair Radzieckiego cyrkowego namiotu. Następnie zostały one upaństwowione, restrukturyzacji i zaczął dawać koncerty i przedstawienia w Leningradzie, Twerze, Rostów nad Donem, Orel, Kijów, Iwanowo-Voznesensk, Kazan, Tula. Większość pokoi zostały złożone przez zagraniczny jako własnych ujęć artystycznych brakowało, a ich poziom wyszkolenia jest słaba. Aby rozwiązać ten problem w 1926 roku, kursy sztuki cyrkowe były zorganizowane, który następnie stał Technical School, gdzie uczył pierwszych artystów radzieckiego cyrku.

stając

W latach 1920 – początku 1930 roku na lokalnym arenach cyrkowych wiele nowych pokoi, przygotowane z uwzględnieniem zmienionego ideologia i światopogląd widzów. Po wydaniu w 1936 roku filmu o sztukach performatywnych w radzieckim cyrku doszła pokolenie inspirowane i spragnieni chwały młodych artystów. Jest w tym momencie przyszedł pierwszy szczyt popularności wielkiego klauna Karandash (MN Rumyantsev), były wielkie numery artystów Trapeze Valentino i Mihaila Volginyh, nasiona strajkujących pod wrażeniem jego umiejętności chodziki braci Svirina i Pavel Tarasowa. Możemy śmiało powiedzieć, że w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku radziecki cyrk opracował swój własny, niepowtarzalny i łatwo rozpoznawalny styl.

Wojny i lata powojenne

Cyrk Arena przynosi artystów z każdego gatunku takich właściwości jak wytrzymałość i wytrwałość, odwagę i wytrwałość w osiąganiu celów. Wszystkie z nich pokazał w trudnych warunkach wojennych. Marszałek Czerniachowskiego nie niechcenia opisane artystów cyrkowych jak charakter osoby stalowej.

Radziecki cyrk podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, cierpiał wielkie szkody. W wyniku bombardowania, wiele budynków zostało zniszczonych, ale nawet w najtrudniejszych latach wojny, rząd radziecki wziął środki wspierające sztukę cyrkową.
Zostań piloci, spadochroniarze, saperzy, artylerzyści mistrzem areny. W drugim dniu zespołu wojennej zawodników, na czele z M. Tuganova wraz z końmi wstąpił do Korpusu Kawalerii Dovatora. Pozostali artyści kontynuował występy z zespołami artystycznymi, dał koncert na linii frontu i na oddziałach szpitalnych, na dworcach kolejowych i wojskowych. Popularne były jak żołnierze i robotnicy satyrycznych numerów, które wykazały radziecki cyrk Mihail Nikolaevich Rumyantsev (ołówek), Boris Vyatkin Konstantin Berman.

Wielu artystów zginęło na froncie, a ci, którzy przeżyli w powojennych latach, wraz z młodej kadry zaczął przywracać i rozwój sztuki cyrkowe, następnie uznany najlepszym na świecie.