Konflikt izraelsko-palestyński

Konflikt palestyńsko-izraelski – nie jest międzypaństwowych konfliktów. Różni się to od relacji między Izraelem a krajami arabskimi. Entopoliticheskaya i komponent terytorialny są podstawą do tego konfliktu. Liderzy konfliktu wykazać intencją nie jest wycofać się z ich zasadami pod dowolnym ciśnieniem. W takich okolicznościach, że negocjacje są bardzo nieefektywny sposób rozwiązywania problemów. Z reguły są one narzucone przez osoby trzecie uczestników.

Podstawy kontrowersje związane stosunkach arabsko-izraelskich, i położył konflikt palestyńsko-izraelski. To wciąż jest jednym z elementów konstrukcyjnych tych skomplikowanych relacji. Wzajemne roszczenia między tymi dwoma narodami w Palestynie, ich historia i dziedzictwo kulturowe, język – to wszystko stało się fundamentem, na którym rosły konfliktu palestyńsko-izraelskiego. Dwa narody walczą, próbując udowodnić, że jeden ma większe prawo do ziemi niż inne. Kiedy ciche argumenty końcowe w toku jest siła militarna.

Struktura konflikt jest asymetryczny. Jego boki są na różnych poziomach mocy, wojskowego wpływów i zdolności do mobilizacji. Przejawem tej asymetrii jest wciągane do milicji konfliktowych, które w rzeczywistości są częścią ruchu krajowym. Grupy te nie czują odpowiedzialności za działania popełnione i, nie mając sprzętu wojskowego, uciekać się do metod terrorystycznych.

Konflikt palestyńsko-izraelski trwa już od wielu lat. Dziś wydaje się zupełnie bez sensu, jak Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1947 roku zaproponował utworzenie dwóch państw. Ale to proste rozwiązanie nie zostało zrealizowane. Przyczyna leży w wydarzeniach 60-letniego recepty. Następnie napięte stosunki między Arabami i Żydami, Wielkiej Brytanii rozpoczął manewrowanie polityczny konfrontacja rozpoczęła się w obozie arabskim. To wyjaśnia, dlaczego uchwała nie została wprowadzona w 1948 roku

Na samym początku konfliktu izraelsko-palestyńskiego była nie tylko walka o ziemię, ale także historia, tradycje, mity i przekonania religijne. W Palestynie jako koncentruje się tożsamości narodowej Żydów i Arabów, to znaczy każdy z nich przestanie istnieć, jeśli pozbawiony ziemi. W tym konflikcie, główną rolę odgrywa nie rozumu i logiki, a emocji i symboli. Dlatego jest jak każdy konflikt etniczno-polityczne, więc trudno jest doprowadzić do rozsądnego rozwiązania.

Radykalny islamski Hamas i Islamski Dżihad nigdy nie zaakceptuje pomysł utworzenia dwóch państw. Dla nich Izrael ma prawo do istnienia. Jednocześnie, izraelscy prawicowi radykałowie zasadniczo zgadzają się z tego pomysłu, bo dla nich oznacza to konieczność opuszczenia Palestyny.

Wszelkie alternatywne rozwiązania również prowadzić w ślepy zaułek konfliktu. Stworzenie jednego państwa dla dwóch narodów, Izrael nie jest spełniony, gdyż inne grupy etniczno-religijne będą dominować w tym przypadku, to jest ten nowy stan nie będzie nosić charakter żydowskiego.

W 2007 roku, konflikt izraelsko-palestyński wszedł w nową fazę. Rozmowy między przywódcami partii zostały wznowione. Amerykański prezydent , aby optymistyczne prognozy na temat porozumienia w ciągu roku. Jednak środki te nie przyniosły wiele wynik. Strony nadal bombardują się nawzajem.

Wiele starano się powstrzymać wzajemnych ataków i operacji terrorystycznych, ale wszystkie spełzły na niczym ołów. Nawet dojście do władzy Baraka Obamy porywający dostrojony do poprawy stosunków ze światem muzułmańskim, nie prowadzi do niczego praktycznie. Do tej pory sytuacja w Izraelu pozostaje napięta i uciec od tej sytuacji, nadal nie ma.