Two-Handed Sword fighting: historię i zdjęcia

Pomimo rozmiarów, wagi i niezręczności, dwuręczny miecz w średniowieczu był powszechnie stosowany w walkach. Ostrze ma zazwyczaj długość większą niż 1 m. W takich typowych broni obsługiwać więcej niż 25 cm od rękojeści i wydłużoną masywnym celownika. Całkowita masa z uchwytem na średni w zakresie od 2,5 kg. Pokrojone taka broń może tylko silnych wojowników.

Dwuręczny miecz w historii

Ostrza wielkogabarytowe pojawiła się stosunkowo późno w historii średniowiecznych wojen. W praktyce niezbędnym atrybutem wojownika walk w jednej ręce i tarcza chronić drugi mógł siekać mieczem. Wraz z pojawieniem się zbroi i na początku postępu w odlewaniu hutniczego zaczęła zdobywać popularność długimi ostrzami z uchwytem do chwytu oburącz.

Takie bronie były drogie. Mógł sobie pozwolić na dobrze płatnych najemników lub ochroniarzy szlachty. Zwycięzcą dwuręcznego miecza był nie tylko mieć władzę w swoich rękach, ale także mógł być kontrolowany przez nich. Szczyt rycerza lub wojownika umiejętności w służbie bezpieczeństwa było dokładne posiadanie takiej broni. Mistrzowie szermierki szlifowane opanowanie techniki i dwuręczne miecze stale nadawane doświadczenie elit.

powołanie

Dwuręczny miecz o masie – więcej niż 3-4 kg, mogą być wykorzystane w walce tylko mocne i niezłomnych żołnierzy. Wykazywały one przy krawędzi cięcia w określonym punkcie. Zamieszkują oni nie z tyłu, od szybkiego zejścia z boków i zagęszczania masy ludzkie w walce wręcz zbyt mało wolnego miejsca do manewrowania i huśtawki.

Aby zastosować siekanie ciosy, taka broń musi być doskonale wyważony. Stosowane w walce wręcz dwuręczne miecze były do wykrawania otworów w odległym obronę przeciwnika lub w celu odzwierciedlenia wystąpienia w tym samym mocno zwartych szeregach bombowców nurkujących i halabardników. Długie ostrza wykorzystywane podciągnąć ich bieguny, a tym samym pozwalają na światło piechoty zbliżyć się do wroga wierszy.

W bitwie na otwartym terenie dwuręcznego miecza był używany do rozdrabniania i przebić pancerza ukłucie z długim lonży. Crosshair jest często podawane jako dodatkowe końcówki bocznej i wykorzystywane w walce na krótki czas w twarz i szyję niezabezpieczonym wroga.

Cechy konstrukcyjne

Miecz – wręcz broń z podwójnym ostrzu krawędzi i ostrym. Klasyczny ostrza z uchwytem dwuręcznego – Espadon ( „Big miecza”) – unpointed charakteryzuje się część łopatki (ricasso) w krzyżyk. Zrobiono to, aby móc uchwycić miecz z drugiej strony w celu ułatwienia huśtawka. Często obszar ten (do jednej trzeciej długości ostrza), oprócz wygody, tapicerowane skórą i miał dodatkowe krzyżowych włosków chroniące dłonie przed uderzeniami. Dwuręczne miecze nie są obsadzone z pochwy. Nie były one potrzebne, ponieważ ostrze było noszone na ramieniu, nie można było ustalić na taśmie ze względu na wagę i wymiary.

Innym, nie mniej popularny dwuręczny miecz – Claymore, który jest domem dla Szkocji, wyraził ricasso. Wojownicy sprawował taką broń oburącz uchwyt rączki. Crosshair (strażnik) musi być sfałszowane mistrzami nie są proste, ale pod pewnym kątem do tarczy.

Od czasu do czasu znaleźć miecz z falistym ostrzem – Flamberge – nie istotnie różne charakterystyki. Posiekane nie lepiej konwencjonalnych łopatkami prostymi, choć forma miał jasny i niezapomniany.

Miecz-rekordzista

Największa bitwa dwuręczny miecz został zachowany do naszych czasów i jest dostępny do wglądu w holenderskim muzeum. Zrobił prawdopodobnie w 15 wieku niemieckich mistrzów. O całkowitej długości 215 cm giant waży 6,6 kg. Jego rękojeść pokryta dębu kawałka skóry ze skóry kozy. Ten miecz dwuręczny (patrz zdjęcie. Poniżej), według legendy, został schwytany przez niemieckich najemników. Używali go jako relikt dla ceremonii i nie był używany w walce. Ostrze miecza ma piętna INRI.

Według tej samej legendy, a później został schwytany przez rebeliantów, i udał się do pirata, o pseudonimie Big Pier. Dzięki postury i mocy miecza użył jego przeznaczeniem i powiedział, że może obniżyć ich kilka głowic jednym uderzeniem.

Martial i miecze ceremonialne

Waga miecza 5-6 kg lub więcej, wskazuje raczej jej rytualny cel niż odnoszące się do walki z bitew. Broń ta została wykorzystana w paradach, inicjacje, został przedstawiony jako dar do dekoracji ścian w komorach szlachty. Prosty w miecze egzekucyjnym mogą być również wykorzystywane przez nauczycieli do pracy-ogrodzeń siły ramienia i technologia ostrza własności w przygotowaniu żołnierzy.

Rzeczywistym zwalczania Greatsword rzadko osiągnęła 3,5 kg masy o całkowitej długości 1,8 m. W uchwyt miał do 50 cm. Miała ona służyć jako stabilizatorem zrównoważenia ogólną budowę możliwe.

Doskonale ostrza nawet przy stałej wagi w ich rękach nie tylko metalowe pręty. Taka broń może, z odpowiednimi umiejętnościami i stałą praktyką jest łatwo odciąć głowę w przyzwoitej odległości. Waga noża w różnych pozycjach dłoni czuć i wyczuwać samo zewnętrznie.

Przechowywane w zbiorach rzeczywistym muzealnych i próbki dwa walki Miecz o długości 1,2 m i szerokości łopatki 50 mm ma ciężar 2,5-3 kg. Dla porównania jednej ręki próbki osiągnęły do 1,5 kg. Ostrza przejściowe z rączką i pół mógł ważyć 1.7-2 kg.

Krajowe dwuręczne miecze

Ludy pochodzenia słowiańskiego pod ostrzem obosiecznym mieczem zrozumieć. W kulturze japońskiej, miecz – ostrze tnące o zakrzywionym profilu i jednostronny ostrzenie posiadanych przez uchwyt z ochroną przed nadchodzącym ciosem.

Najsłynniejszy miecz w Japonii jest uważany za katana. Ta broń jest przeznaczona do walce ma uchwyt (30 cm) do oburàcz i ostrza 90 cm. W jednym z skroni przechowywanej wysokiej Miecz ale złodziei długości 2,25 m, przy czym uchwyt 50 cm. W ten sposób nóż może zmniejszyć o połowę człowieka z jednym uderzeniem lub zatrzymać galopującego konia.

Chiński miecz Dadao dysponuje dużą szerokość ostrza. To, jak japońskich mieczy, miał zakrzywiony profil i jednokierunkową ostrzenie. Przewożone broń schował się za jej podwiązki. Masywne chiński miecz dwuręczny lub jedną ręką, był powszechnie używany przez żołnierzy w czasie II wojny światowej. Kiedy nie było amunicji, broń ta była w czerwonej części ataku melee i często osiągają sukces w walce wręcz.

Dwa Miecz: zalety i wady

Wadą długie i ciężkie miecze niskiej zwrotność i niezdolnością do zwalczania stałej o dynamikę, a masa broni ma znaczący wpływ na wytrzymałość. Uchwyt dwiema rękami wyklucza możliwość korzystania z tarczy, by chronić przed atakami nadjeżdżających.

Dwuręczny miecz jest dobry w obronie fakt, że mogą one być bardzo skutecznie blokować kolejne sektory. Atak może także spowodować uszkodzenie wroga z najwyższej możliwej odległości. Ciężar ostrza pozwala dostarczyć potężną kotlet, w celu odzwierciedlenia, że często jest to niemożliwe.

Powodem dwuręczny miecz nie był rozpowszechniony – irracjonalność. Pomimo pozornego zwiększenia przerwy w dostawie prądu (dwukrotnie), znaczna część ciężaru ostrza i jego wymiarów doprowadziły do wzrostu kosztów energii (cztery razy) podczas walki.