Noir – co to jest? Film Noir. noir

Każdy, kto dba o kinie i jego historii, oczywiście, nie słyszał o istnieniu takiego gatunku jak noir. Co to jest i jakie funkcje filmy tego stylu, wyraźnie nie może wyjaśnić wszystko, nawet jeśli nie jest zrozumienie, co jest stawką. Ale filmowe pomniki Great American Kryzysu zasługują na nich patrzeć bliżej.

z historii

Nie tak łatwo opisać, co leży pod stylistycznej definicji „noir”. Co to może być rozumiane jedynie w powiązaniu z okresem historycznym, które produkowały te filmy. W latach trzydziestych ubiegłego wieku, amerykański społeczeństwo przeżywa jeden z najtrudniejszych okresów jego rozwoju. Później w podręcznikach historii byłoby nazwać Great American depresji. Wydawało się, że kraj zmierza ku przepaści, a wiele przewidział swoją nieuchronną zagładę. I sztuki we wszystkich czasach i wieku koncertów w ich skomplikowanych przepisów otaczającej rzeczywistości. Jest to reakcja na stan depresji amerykańskiego społeczeństwa i stał się gatunkiem filmu noir w kinie Hollywood. Ledwie na filmach z tego okresu, można poznać historię, ale idea stanu moralnego społeczeństwa amerykańskiego może być dość wyraźnie.

W początkach gatunku

Zjawisko, które w późniejszej krytyki poznaczy film noir termin, zaczęło się od publikacji w 1941 roku taśmę reżyserii Dzhona Hyustona „Sokole maltańskim”. Film wykonany silne wrażenie na publiczności nie jest zwykła linia kryminał i bolesne depresyjny nastrój, w którym jego bohaterowie żyją. Bohaterowie detektywa jak gdyby specjalnie prowokować publiczność ze swoją nieskrywaną cynizmu. Purytańskie społeczeństwo amerykańskie przedstawiać moralności w połowie wieku jeszcze nie przyzwyczajeni, więc gatunku noir wiele postępowych artystów teatru i kina był postrzegany jako nowy trend w modzie. I ta tendencja w ciągu ostatnich dwóch dekad, był przeznaczony do stać się jednym z dominujących w kinie amerykańskim. Ściśle mówiąc, filmy noir nie są w pełni uzasadnione oznaczać takiej definicji jako „gatunek”. Nie całkowicie nowy gatunek został wynaleziony. Ale na filmach z tego okresu charakteryzują się swoistym stylem, sięga do niemieckiego ekspresjonizmu i subtelne intuicji psychologicznej w ujawnieniu postaciami bohaterów. W tych taśm nie jest łatwo przewidzieć dalszy rozwój oryginalnych wątków i intryg ostateczny finał.

Klasyka gatunku

Noir szybko zyskał uznanie jako profesjonalnych krytyków i publiczności. Reżyserów, producentów, pisarzy i innych twórców produkcji kinematograficznej czuł szybko co nowe twórcze horyzonty otwarte dla nich ten styl. Przez dwadzieścia lat został stworzony z najlepszych, który wszedł do historii światowego kina pod definicją „noir”. Co to jest termin – niekoniecznie wiedzą ze słownika profesjonalnych krytyków i historyków sztuki. Ale uznawane klasyki Hollywood z połowy XX wieku był reżyserów takich jak Raul Uolsh, Dzhon Hyuston Otto Premingera, Fritza Langa i Robert Siodmak.

wyraziste cechy

W stylu film noir nie prosta konstrukcja działka z oczywistym wynikiem. Czasami wydaje się, że sami autorzy nie mieli pojęcia, na początku opowieści powiedziano co dalej. Istnieje uzasadniona wątpliwość co do tego, czy istnieje wyraźne sceniczny szkoły filmowej w stylu noir. Co to jest, jeśli nie całkiem tradycyjny dla detektywa Hollywood? Ale w typowym przestępstwa filmowych działka noir akcentami dużej mierze przeniesione z przestępstwa ujawnienia zawiłości relacji istniejących znaków. Baza detektyw tutaj – nie więcej niż tło, przeciwko któremu może ujawnić głównych bohaterów. Paradoksalnie, filmy z gatunku noir znacznie bliżej do klasycznych tradycji realizmu niż cokolwiek, które weszły przed i po nich. Akcja odbywa się zawsze w mieście, w części, w której ludzie są, jak zwykle, są podane oprzeć pasje i wad – w restauracjach, barach, burdeli i burdeli. Wydarzenia rzadko określone w porządku chronologicznym. Takie zestawienie daje konkretne działania fragmentacja niestabilności atmosfery. Technika ta została w późniejszej epoce zostały przyjęte przez wielu twórców, zwłaszcza reżysera Sergio Leone filmu arcydzieło „Co dzieje się w Ameryce.”

Gwiazdy gatunku

Wiele wspaniałych gwiazd Hollywood jego kinowej karierze zadłużone do filmu noir. Ten styl pomagając im w pełni wykorzystać swój talent. W gwiazdami gatunku nie był brak ofert ról jak prywatnych detektywów i detektywi i gangsterów wszelkiego rodzaju. Wystarczy przypomnieć, działając pracy Berta Lankastera, Humphrey boggart, Orson Welles i Deny Andrews. Wśród aktorek, które zostały charset wartość stylu noir w pierwszej kolejności należy zauważyć Ritu Heyvort, Loren Bekoll, Dzhin Tirni, Dzhoan Krouford i Barbara Stanwyck. Ale po bliższym zbadaniu w tych filmach można zobaczyć niektóre z aktorów, których kariera zawodowa odbędzie się w późniejszych czasach kinowej. Ich twórczy debiut w rolach drugoplanowych w filmach w Hollywood, gdy dominuje tendencja była Noir.

Alfred Hitchcock

Mówiąc o gatunku noir, to jest niemożliwe, aby nie zauważyć, klasyczny thriller psychologiczny Alfreda Hichkoka. Jego praca nie pasuje do wąskiej determinacji stylistycznej i wykracza daleko poza filmu noir. Ale debiut swojej pracy w filmie zaczyna się od takich filmów. zidentyfikowane one dominującą wektor w rozwoju The Master „horrorów”. Przeszedł dobrej szkoły zawodowej i wiele technik wizualnych przyjęła z filmu noir. Eskalacji napięcia i ucisku już nasycić się atmosferą negatywnej energii, dowiedział się więcej w jego wczesnych pracach.

Zakłócenia i przecięcia

Oczywiście, najlepsze filmy noir powstały w Hollywood i stał się jedną z najjaśniejszych stron w amerykańskich klasyków filmowych. Ale każdy jasne zjawisko w sztuce zawsze mają wpływ na równoległych światów artystycznych. Więc, filmy noir miały silny wpływ na powstawanie i rozwój powojennej włoskiego neorealizmu. Ślady tej tendencji można jednoznacznie przypisać w wielu PWSFTviT krajów Europy Zachodniej. Dziwnie odzwierciedlenie stylu filmu noir we francuskim kinie lat sześćdziesiątych. Nazwa tego zjawiska pochodzi z języka francuskiego, ale ma pochodzić z Hollywood do Francji. Ale w domu, to styl w dużej mierze określona późniejszą pracę tak różnych artystów jak Stenli Kubrik, Orsona Wellesa, Nikolas Rey i Billi Uaylder. Nawet ostatnie arcydzieło Stenli Kubrika „Oczy szeroko zamknięte” zawiera oczywistą aluzję do początków tradycji filmu noir.

anime noir

Bardzo osobliwy styl gry noir w tradycyjnej japońskiej animacji, na przykład, który ukazał się na ekranach na początku XX wieku i szybko stała się popularna seria 26-film w gatunku anime „Noir”. Nawiasem mówiąc, jest to nazwa serii, a imię bohatera, a oznaczenie stylistyczną tradycją, że praca ta stara się doskonale śledzić. W dosłownym tłumaczeniu z francuskiego „noir” – nie jest niczym więcej niż symbol kolorze czarnym. Ale to jest potężny i artystyczny obraz. Główną bohaterką serialu animowanego, między innymi, walczy nawet z ciemności własnej amnezji. Echa stylu noir można znaleźć w innych pracach tradycyjnej japońskiej animacji łatwo. Anime noir organicznie uzupełniają się i wzmacniają wzajemnie. To właśnie z tych dwóch źródeł rośnie i takie prace jak bestsellerów Kventina Tarantino „Kill Bill”. Jeśli przyjrzeć się bliżej, nie jest niczym innym, jak noir oraz anime. Które właśnie zostało sfilmowane przez technologie hollywoodzkich trzeciego tysiąclecia.