"Złota Jesień", Levitan. Obraz z Galerii Trietiakowskiej

Pamiętaj słowa Tiutczewa: „W jesieni oryginału …” Co to jest też taka, że wiele, wiele kreatywnych ludzi śpiewali go w swoich pracach?

Złota jesień! Każdego roku jest to nowe, nieznane, ale zawsze nieskończenie piękny wyjątkowy orgia kolorów, przejrzyste wzruszającym smutkiem niebios, subtelną grę światła słonecznego na liści złota. Jak odbić na płótnie świeże jesień rano, ciepłe kolory żółty i szkarłatne koron, całe piękno rosyjskiej natury? Jesień to czas babie lato, to spowodowało podziw wielu pisarzy, muzyków i oczywiście artystów.

The Story of arcydzieło

Tutaj mamy „Złota Jesień”, Lewitana. Obraz namalowany przez artystę w prowincji Twerze, niedaleko posiadłości Gorki w 1895 roku. Na płótnie przedstawia naturę centralnej Rosji, aby mieszkaniec bólu i znane każdego rosyjskiego krajobrazu. Wszystkie jego prostota artystka dała lekką liryczny nastrój. Dlatego później obraz Levitan „Złota Jesień”, wraz z innymi jego pejzaży wykonanych w rosyjskim malarstwie jest coś takiego jak „krajobraz nastroju”.

Zmienność i chwilowym stanem natury znajdzie oddźwięk w duszy artysty. Różnorodność barw i form świata wokół niego z wielką wrażliwością na płótnie i niesie za wielkiego maga, wysyła widzowi prestiżową i tajemnicy, która kryje się w każdym zakątku przyrody. Patrząc na krajobraz, zrozumieć pełną głębię miłości artysty do upadku kolory, zdajesz sobie sprawę, w jaki sposób nierozerwalny związek: Złota jesień-Lewitana. Obraz jest uderzająca prostota motywów i wydajność i jednocześnie nienaganny gust i wielkie umiejętności. Jak pokazano w wielu nowych krajobrazu jest widoczny dla wszystkich, że uszedł uwagi.

O krajobrazie „Złota Jesień”, Levitan

Obraz przenosi nas w jesiennej Brzozowy gaj, rosnących wzdłuż wąskich, krętych rzek. Ona nie straciła żółtą sukienkę z koronki, tylko dwa Osinki pierwszym planie prawie spadł liści. Ciemno jak w jacuzzi, woda odzwierciedla trawę przybrzeżnej i jego. Czerwonawo-różowy krzew na ciemnym tle rzeki wydaje elegancki wieniec, gotowy do odpłynąć w dal. Ponieważ odległość do horyzontu, woda w rzece staje się jaśniejszy, kontrast jego cichy niebiesko-niebieski powierzchnia złotymi brzóz jest duch święto, radość kontemplacji krajobrazu.

Słońce nie jest widoczny, ale jasne promienie oświetlają charakteru – zawsze piękna, wiecznie żywych. Cienie drzew są ciemnobrązowe, krótkie dni w pełnym rozkwicie, a wszyscy wiedzieli, publiczność: ciepły, suchy i słoneczny dzień oddaje Lewitana. Złota jesień obfituje w tych dniach, kiedy farba wielobarwne cieszyć oko i spokojny blask dnia sprawia, że można zapomnieć, że piękno jest ulotne, ponieważ wkrótce złodzieje zimne przypisała sobie całe złoto z drzew. Ale tak długo, jak powietrze jest świeże i obraz jest przejrzysty, można zobaczyć horyzont łatwo i swobodnie pływające w niebie chmury i zarysy odległych lasów, budynków i pola zimowym z zielonej kapusty.

Levitan był w stanie przekazać poczucie lekkości, przestronności przewiewnym, zaskakującej radości kontaktu z naturą, a wszystko to tylko jeden maluje krajobraz. Z wyczuciem i prawdziwej miłości do rosyjskiej natury, artysta stworzył swój własny styl – styl rosyjskiego krajobrazu, który słusznie nazywany levitanovskim.

Losy obrazu

W 1896 roku wystawa w Wanderers w północnej stolicy – Petersburga – w innych miastach rosyjskich, z powodzeniem wystawiane krajobrazowego „Złota Jesień”, Lewitana. Obraz został następnie kupiony P.Tretyakovym i jest obecnie eksponowana w Galerii Trietiakowskiej.