choroba Stephena Hawkinga. Historia choroby Stephen Hawking

Fizyk z Anglii Stiven Hoking jest znany nie tylko w kręgach naukowych. Wiele porównać go z wybitnych naukowców takich jak Einstein i Newton. Hawking oferty z fizyki teoretycznej i matematyki stosowanej, przestrzeni i teorii czasu, badając podstawowe prawa, które napędzają wszechświata. Stephen jest bardzo wpływowy naukowiec z czasów współczesnych, kieruje Departament University of Cambridge.

Ale historia Stephena Hawkinga – stała przezwyciężenia nieuleczalną chorobę, która towarzyszy mu prawie całe moje dorosłe życie. Ten niesamowity człowiek był w stanie zrealizować nieograniczone możliwości ludzkiego umysłu, cierpi na stwardnienie zanikowe boczne.

Krótka biografia naukowca

Stephen Hawking urodził się 8 stycznia 1942 roku w rodzinie należącej do klasy średniej. Jednak jego rodzice byli absolwenci Oxfordu i uznano intelektualiści. Stephen był zwyczajnym dzieckiem, ale w 8 lat, nauczył się czytać. Szkoła była dobrą uczennicą, ale nic szczególnego nie różni się od swoich rówieśników.

Czując się dużym zainteresowaniem w dziedzinie fizyki, wstąpił na Wydziale Fizyki w Oxford, które nie wykazywały dużo zapału do nauki, aby spędzić więcej czasu gry sportowe i imprezowania. Mimo to, udało mu się w 1962 roku na studia z przyznawania stopni licencjata. Stephen pozostał przez jakiś czas w Oxford i badanych plam, ale później postanowił udać się do Cambridge. Nie był zaangażowany w astronomii teoretycznej.

choroba Stephena Hawkinga zaczęło być odczuwalne już w okresie Uniwersytetu Cambridge. A w 1963 roku, rozczarowujący diagnoza był młody człowiek – stwardnienie zanikowe boczne (ALS).

Co jest ALS?

Jest to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego, która rozwija się powoli. Charakteryzuje się zmianami kory i pnia mózgu oraz rdzenia kręgowego komórek nerwowych odpowiedzialnych za ruch. Pacjenci rozwijać paraliż, a następnie zanik mięśni.

W Europie choroba Stephen Hawking przez długi czas, aby być nazywane na cześć naukowca Charcota, który opisał objawy w połowie XIX wieku. W Stanach Zjednoczonych, choroba jest często określane jako choroby Goeringa w pamięci popularnego koszykarza, który zmarł na ALS.

Stwardnienie zanikowe boczne – jest rzadką chorobą. Spośród 100 tysięcy ludzi cierpią z jednego do pięciu. Najczęściej ludzie chorują od 40 do 50 lat. choroba Stephena Hawkinga, którego przyczyny nie są znane, nie ma lekarstwa. Nauka wciąż nie może zrozumieć, dlaczego run śmierci komórek nerwowych. Dziedziczność odgrywa rolę w około 10% przypadków.

Jednak w roku 2000 naukowcy sugerowali, że ALS jest związany z nagromadzeniem w cząsteczkach neuroprzekaźników w mózgu. Niektóre badania sugerują, że choroba rozwija się w wyniku nadmiernego kwasu glutaminowego powoduje neuronów pracować przy pełnym obciążeniu i dlatego szybko giną. Obecnie aktywnie szukać genów odpowiedzialnych za rozwój stwardnienia zanikowego bocznego. Nawet biorąc pod uwagę fakt, że wiele pracy odkrycie leku na tę chorobę, to jest 100% śmiertelności.

Objawy i przebieg choroby

choroba Stephena Hawkinga, którego objawy są łatwo pomylić z pojawieniem się innych, mniej niebezpiecznych chorób, jest bardzo podstępna. Po pierwsze, człowiek czuje się lżejszy zaburzenia mięśni (najczęściej rąk). Znajduje to odzwierciedlenie w trudnościach, takich jak pisanie, guziki, wziąć małe przedmioty.

Gdy choroba zaczyna się rozwijać, a w procesie stopniowo śmierć neuronów ruchowych rdzenia, a wraz z nimi, części mózgu, które kontrolują wykonywanie ruchów. W rezultacie coraz więcej mięśni ma ruchu bez odbierania impulsów z mózgu.

Stwardnienie zanikowe boczne, zawdzięcza swoją nazwę, ponieważ neurony, które przewodzą impulsy do mięśni ciała znajduje się na stronach w całym rdzeniu kręgowym.

Dość często we wczesnych stadiach choroby mają trudności z mową i połykaniem. W późniejszych etapach człowieka zupełnie pozbawionego ruchu, człowiek traci swój wyraz twarzy, zanik mięśni języka, nie jest ślinotok. Jednakże, nie ma bólu, on nie czuje.

choroba Stephena Hawkinga choć straszne, ponieważ sprawia mu sparaliżowany, ale nie zakłóca procesy umysłowe. Pamięć, słuch, wzrok, świadomość, poznawcze funkcje mózgu pozostają niezmienione.

Co jest przyczyną śmierci u pacjentów z ALS?

W końcowych stadiach choroby i zanik mięśni oddechowych, tak, że człowiek nie może oddychać. Chociaż jest też taka, że ciało nie jest jeszcze całkowicie unieruchomiony, ale mięśnie, które biorą udział w oddychaniu, przestają funkcjonować.

życie Stephena Hawkinga z ALS

Pomimo strasznej diagnozy, Stephen kontynuował aktywne życie. Jednak objawy dały o sobie znać. I po pogorszenia Hawking udał się do szpitala na badania, gdzie powiedziano mu straszną wiadomość, że on nie dłużej niż dwa lata życia. Po tej wiadomości, każdy człowiek byłby wpadł w depresję, nie był wyjątkiem i Stephen. Ale pragnienie życia zdobył, i zaczął pisać swoją pracę. Hawking nagle zdał sobie sprawę, że jest jeszcze czas, aby zrobić coś wartościowego, coś pożytecznego dla świata.

choroba Stephena Hawkinga nie przeszkadza mu w 1965 roku wziąć ślub Jane Wilde, jednak na jego ślubie przyszedł z trzciny cukrowej. Jego żona wiedziała o strasznej diagnozy, ale postanowiłem poświęcić całe życie starannie dobrany dbanie o niego, a on mógł pracować wydajnie, zaangażowany w działalność naukową. Wspólnie wydali ponad 20 lat, żonaty, ma troje dzieci urodzonych. Dzięki Dzheyn stiven stale szkolony, nawet jest pół sparaliżowany.

Ale żyć z osobą chorą na SLA, to jest bardzo trudne. Dlatego też, na początku lat 90. para rozwiodła się. Jednak Hawking został sam na długo. Poślubił swoją pielęgniarkę. Małżeństwo trwało 11 lat.

działalność naukowa

Stephen Hawking, że choroba postępuje z kariery naukowej, obronił w 1966 roku, aw następnym roku nie poruszał się o lasce i kulach. Po udanej obrony, zaczął pracować w Cambridge College Gonville i Caius jako badacz.

Użyj wózek miał od 1970 roku, ale mimo to, między 1973 a 1879 Hawking pracował w University of Cambridge Wydziału Matematyki Stosowanej i Fizyki Teoretycznej, gdzie został profesorem w 1977 roku.

Fizyk Stiven Hoking od 1965 do 1970 roku prowadził badania na stan wszechświata w Wielkim Wybuchu. W 1970 roku studiował teorię czarnych dziur, jakie sformułowano kilka teorii. W wyniku jego pracy naukowej , uczynił ogromny wkład w kosmologii i astronomii, a także zrozumienie teorii grawitacji i czarnych dziur. Dzięki owocnej pracy Hawkinga stał się posiadaczem wielu nagród i wyróżnień.

Aż do 1974 roku naukowiec może mieć na własną rękę, i wstać i iść do łóżka. Jakiś czas po chorobie zmuszony zwrócić się o pomoc studentów, ale później musiał zatrudnić profesjonalną pielęgniarkę.

Stiven Hoking dość szybko stracił zdolność do pisania ze względu na zanik mięśni rąk. Do rozwiązywania złożonych problemów i równań, budować i wizualizację wykresy miał na myśli. Cierpiał i wokal aparatura naukowca, to było rozumiane tylko przez bliskich przyjaciół i tych, którzy mają częsty kontakt z nim. Pomimo tego, Stephen dyktując prac naukowych i wykładów sekretarkę, ale prawdą jest, przy pomocy tłumacza.

pisanie

Naukowiec postanowił popularyzować naukę w 1980 roku rozpoczął pracę nad książką, która została pod tytułem „Krótka historia czasu”. Wyjaśnia naturę materii, czasu i przestrzeni, teorii czarnych dziur i Big Bang. Autor unikać skomplikowanych matematycznych pojęć i równań, mając nadzieję, że zwykli ludzie będą zainteresowani w książce. I tak się stało. Steven i miał nadzieję, że jego praca stanie się tak popularne. W 2005 roku Hawking napisał drugą książkę, i nadał mu nazwę „Jeszcze krótsza historia czasu”. Dedykowana jest do najnowszych osiągnięć w dziedzinie astronomii teoretycznej.

Komunikacja ze światem zewnętrznym za pomocą techniki

W 1985 roku Hawking zakontraktowane zapalenie płuc. Steven całkowicie oniemiały z powodu przymusowej tracheotomii. Zaniepokojeni ludzie zapisane naukowca z ciszy. Dla został opracowany program komputerowy, który pozwala korzystać z przesunięciem dźwigni palca wybierać słowa pokazane na monitorze i łączy je do zwrotów, które w końcu wysyłane do syntezatora mowy. Komunikować się z ludźmi za pośrednictwem techniki komputerowej znacznie poprawiło życie naukowca. Jest to również okazja, aby przetłumaczyć za pomocą symboli equalizera równania fizyki, które zostały napisane słowa. Teraz Steven dowiedział niezależnie wykładać, ale musieli zrobić wcześniej i wysłać do syntezatora mowy.

Po zaniku mięśni kończyn całkowicie unieruchomionej naukowca czujnik podczerwieni został umieszczony w jego okularów. To pozwala na wybranie litery wyglądają.

wniosek

Mimo ciężkiej choroby, Stephen Hawking jest nadal bardzo aktywny w swoich 73 lat. byłby przedmiotem zazdrości wielu zdrowych ludzi. Podróżuje często udziela wywiadów, pisze książki, starając się popularyzować naukę, tworzenie planów na przyszłość. Profesor marzeniem był wyjazd na statku kosmicznym. Choroba nauczyło go nie szczędzić siebie, bo wielu nie jest tak korzystne. Uważa on, że tak długo żył z powodu psychicznych pracy i pielęgnacji urody produktów.

Można powiedzieć, że historia Stephena Hawkinga – jest przykładem ogromnej pracowitości i odwadze, które posiadają wyłącznie dla swoich Ulubionych.