Pojedyncze rodziny macierzystej

Według statystyk z dwóch głównych mocarstw (Rosji i Stanów Zjednoczonych), około 30% dzieci wychowuje się w ostatnich latach, rodzin niepełnych. Powodem tego będzie rozwód (separacja) z rodziców, początkowy brak więzi rodzinnych (narodziny z nieprawego łoża), śmierć matki lub ojca. Niepełna rodzina jest, oczywiście, nie jest to zdanie. W takiej rodzinie dziecko również może rosnąć zdrowe i psychicznie zrównoważony i wszechstronny rozwój. Ale nie zawsze. Odchylenia nadal występuje. I dość często.

W celu zapewnienia dziecku dorastanie sama, bez pochodzenia i rozwoju różnych fobii, potrzebują rodziny, gdzie uwaga zostanie zwrócona na dziecko, a po stronie żeńskiej (rodzica) i męskich (ojciec) – pełną rodzinę.

Psychologia wyjaśnia neurotyczny rozwój, zaburzenia zachowania i patoharakterologicheskie głównie brakiem kompletnej rodziny dziecka. rodzina rodzic znajduje odzwierciedlenie w chłopców w wieku przedszkolnym w zły humor i histerii, bezprzyczynowemu upór i nawet kleszczy; dziewczęta często pojawia się jąkanie. Nerwowość w wieku szkolnym nie tylko nie znika, lecz wzrasta. I zaburzenia zachowania mają bardziej nasilone. Wynika to z nerwowego awarie matka, rodzice konflikty nie tylko do rozwodu, ale przez długi czas potem. Ponadto, dla dzieci jest bardzo ważne odpowiedni model tożsamości płciowej, które dają niekompletny rodzina nie może.

Inicjatorem separacji jest typowo żeński boczny (matka), niezaspokojone w niektórych przypadkach nadmiernej miękkości mężem i jego „niezdolności do życia”, podczas gdy inne – zbyt egocentryczny i sztywnym wyrazem dominacji. Mniejszą rolę, co dziwne, gra nawet alkoholizm rodziców.

Częstą przyczyną nerwicy histerycznej chłopców – w przypadku braku wpływu ojca, a średnia emocjonalny matki reakcji. Często jest to również wynikiem interpersonalne, które nie były wcześniej dopuszczone, matka konfliktów z rodzicami. Matka jak przynosi te relacje na dzieci, stając się dla nich kolejnym źródłem negatywnego oddziaływania psychologicznego.

Czasami są „mimowolny przekierowanie” negatywne matki na syna, gdy rośnie zbyt dużo jak jego ojciec. Zwłaszcza jeśli odziedziczyła nie tylko cechy zewnętrzne, „jesteś po prostu głupi”, „Ty też nie może nic zrobić”, etc. Innymi słowy, matka daje dodatkowych instalacji na tym samym niższości dziecka. W rezultacie – brak pewności siebie, nieśmiałość, lub, wręcz przeciwnie, agresji i braku kontroli.

W rodzinach niepełnych, gdzie matka jest zaangażowanych w edukację, relacje z synami więcej niż konflikt z córkami.

Na rozbite rodziny, matka często wraca do domu swoich rodziców. Naturalnie, wspierają córkę, doświadcza wrogości wobec byłego zięcia. I nie zawsze nawet świadomi, utworzyć dodatkowy negatywny wpływ na psychikę, nacisk na dziecko, otwarcie wyrażając tę wrogość i oskarżeń wnuka na podobieństwo ojca, dodając do doświadczeń z dzieciństwa.

Czasem matek zwalać lekarzy, terapeutów, nauczycieli i wychowawców grup-nocnych w przedszkolach i szkołach z internatem. Jeśli dzieci są pozostawione do życia z matką, opiekę nad nimi formalnie różnią się nieco w porównaniu z opieką dzieci w rodzinach niepełnych, ale różnice w kontroli – niezbędny. Dziewczyny mają mniej ograniczeń niż chłopcy. A ciśnienie na nich jest znacznie mniej. Zaostrzone kontrole w odniesieniu do dzieci ze względu na pragnienie, aby uciec od ewentualnej kopii cech ojca. Dlatego winni, groźby i kary fizyczne w stosunku do chłopców częściej stosowane. I odwrotnie, sam z córką, matka odnosi się do niej ostrożnie i delikatnie. Częściowo dlatego, że widzi go jako przedłużenie siebie i córki, którzy chcą oszczędzić do pewnego stopnia sam.

Separacja rodziców wpływa dziewczyna bardziej dramatyczny, jeśli jest przywiązany do swojego ojca bardziej niż matkę. Reaktywne warstwy mogą ulec pogorszeniu i obawa przed utratą jego matkę, czyli strach samotności i izolacji społecznej. Utraciwszy ojca, dziewczęta częściej niż chłopcy boją się puścić własnej matce. Obawiają się, że matka nie raz wrócić, albo że coś się wydarzy. Wzrost ogólnej strachliwość, wspólne obawy, które pojawiły się we wczesnym wieku. Kolejno – diagnoza: nerwica lękowa, histeryczny nerwic. A w przyszłości – nerwice, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne: rytuały nędzy, myśli o awarii, braku bezpieczeństwa, fobie.

Na młodzieńczy wiek już brzmi jasno depresyjne-neurotyczne objawy: obniżenie nastroju, depresja, bezradność, brak zaufania, stały strach, brak zaufania do siebie, doświadczenia z powodu awarii pozornej, sztywność w komunii z płcią przeciwną, wahania w procesie decyzyjnym.

Niepełna rodzina naprawdę nie jest to zdanie. Wizja wewnątrz relacji z dzieckiem, składane po rozpadzie rodziny, aby puścić dodatkowy stres i rozwój różnych fobii. Nie zapomnij główne rzeczy: dziecko nie jest winne tego, że nie związek u osób dorosłych. W pojedynczym dominującej sympatię rodziny, wsparcie i uczestnictwo są konieczne w pierwszej kolejności dzieci, których los został rozwiązany bez jego wiedzy i zgody …