Biografia Andrieja Mironowa: historia talentów

7 marca 1941 r. W moskiewskim szpitalu położniczym Grauerman urodził się przyszłym aktorem okresu radzieckiego i postradzieckiego, Ludowej Artystki Rosji Andrei Mironov, którego biografia natychmiast obiecała być trudna. Rodzice, Alexander Menaker i Maria Mironova, byli sławnymi artystami. Odkąd Andryusha pojawiła się w przeddzień Międzynarodowego Dnia Kobiet, przed upływem kilku godzin wyprzedzili dziecko o urodzinach i ogłosili, że 8 marca Andrei Menaker stanie się darem dla wszystkich kobiet świata. Oczywiście zrobiono to w wąskim kręgu przyjaciół, ale żart był wielkim sukcesem.

Ale wkrótce wojna się rozpoczęła, a więc biografia Andrieja Mironowa otrzymała pierwszą stronę, tragiczną. Moskiewski miniaturowy teatr, w którym pracował Mironova i Menaker, został ewakuowany do Taszkientu razem z całą obsadą. Po wojnie rodzina wróciła do Moskwy, a Andrew wszedł do pierwszej klasy. Chłopiec studiował dobrze, choć czasami brakowało lekcji, aby zobaczyć nowy film w kinie w pobliżu szkoły. Kiedy Andrew przeniósł się do trzeciej klasy, chmury wisiały nad jego rodziną. W tym kraju otwarto tzw. Przypadek lekarzy o rozpadzie lekarzy w szpitalach moskiewskich. Biografia Andrieja Mironowa Zawiera informacje o wydarzeniach z tego okresu. I choć nikt z rodziny Aleksandra Menaker nie miał związku z medycyną, musiał się obawiać prześladowań, ponieważ działania prokuratury miały wyraźną orientację antysemicką. Pod presją okoliczności Andrei Menaker zmienił nazwisko i stał się Andrei Mironov.

Pierwsze spotkanie Andrieja z sztuką kinową miało miejsce w 1952 roku, kiedy w Moskwie zastrzelono film "Sadko", a reżyser A. Ptushko zaczął rekrutować młodych mężczyzn do ról epizodycznych. Zaprosił również Andrieja Mironowa. Musiał odgrywać rolę żebrującego chłopca. Jednak on pogardę poszarpane i brudne ubrania, które musiał na siebie, a on został natychmiast zwolniony. Zadebiutował w filmie, ale Andrew entuzjastycznie wziął udział w spektaklach teatru teatru szkolnego, organizowanych przez nauczycielkę Nadezhda Panfilova.

Po szkole Andrei Mironov zapisał się do Szkoły Teatralnej w Szczucinie , a nikt nie wiedział, z jakiej rodziny pochodzi. Tak więc, prawie niejawny, Andrei został przyjęty na pierwszy rok i zaczął nauczania pod kierunkiem słynnego reżysera Józefa Rapoporta. Kontynuowano biografię Andrieja Mironowa. Zgodnie z wspomnieniami kolegów, był studentem studenckim, nie brakowało lekcji i marzył o czerwonym dyplomie. Ze względu na osiągnięcia naukowe nie myślał nawet o filmowaniu, w przeciwieństwie do swoich towarzyszy, którzy korzystali z każdej okazji, by wziąć udział w tłumie. Dopiero w czwartym roku Andrew wystąpił w filmie "A jeśli to jest miłość?". Tak więc biografię aktora Andrieja Mironowa w jego latach studenckich zawierała tylko jedną stronę poświęconą filmowi.

Po ukończeniu studiów wstąpił do moskiewskiego teatru satyrycznego, który od wielu lat stał się jego rodzimym ojcem. W przyszłości Andrew z powodzeniem połączył pracę z kręcenia filmów. Filmy o młodości "Mój młodszy brat", "Trzy plus dwa" cieszyły się ciągłym powodzeniem wśród publiczności. I w 1966 roku Mironov grał rolę krzywej Dimy w filmie "Uważaj na samochód" wystawiony przez Eldara Ryazanova. Ale najpopularniejszym dziełem filmowym był obraz "Diamentowa ręka", w którym grał klasyczną łajdakę Kozodoev, uroczą i bliską. Jednak w ogóle biografia Andrei Mironov ukształtowała się w taki sposób, że jego główne role znajdowały się w teatrze satyrycznej. Przez całe swoje życie były jasne i niestety krótkotrwałe. Aktor zmarł nagle w 1987 roku w teatrze w Rydze, pośrodku sceny w "Mad Day" lub "Małżeństwo Figara".