Naukowcy w Afryce i ich otwarcia

W tym artykule, będziemy pamiętać wkład do rozwoju naukowców geografii Afryki. Ich odkrycia całkowicie zmienił koncepcję Czarnego Lądu.

Pierwsze badania w Afryce

Pierwszym znanym podróż po kontynencie afrykańskim została przeprowadzona już w 600 pne. e. badaczy starożytnego Egiptu na rozkaz faraona Necho. Pionierzy afrykańskie obszedł kontynentu i odkrył nieznany do tej ziemi.

Aw średniowieczu, ta część świata zaczęły powodować poważne zaniepokojenie w Europie, co doprowadziło do aktywnego handlu z Turkami, odsprzedane na ogromny koszt towarów chińskich i indyjskich. To skłoniło europejskich nawigatorów, aby spróbować znaleźć swoją własną drogę do Indii i Chin w celu zapobieżenia tureckiej mediacji.

Afrykańskich naukowców pojawił, a ich odkrycie znacznie wpłynęły na historię świata. Pierwsza ekspedycja zorganizowana przez portugalskich Prints Genri. Podczas pierwszego rejsu żeglarze odkryli Boyador Cape, który znajduje się na zachodnim wybrzeżu Afryki. Naukowcy ustalili, że to jest najbardziej wysuniętym na południe punktem lądu. Współcześni uczeni uważają, że Portugalczycy po prostu boi się czarnych tubylców. Europejczyków uważa, że słońce wisiał tak nisko nad nowym kraju, mieszkańcy palą do czerni.

Portugalski Korol Huan II wyposażony nową wyprawę, kierowaną przez Bartolomeo Diaz i Przylądek Dobrej Nadziei została odkryta w 1487 roku – prawdziwe południe wysuniętego punktu na kontynencie. To odkrycie pomogło Europejczycy prowadzą drogę do krajów wschodnich. W 1497-1499 Vasco Da Gama pierwszy dotarł do Indii i powrócił do Portugalii.

Usystematyzować wiedzę zdobytą pomoże stół „Naukowcy w Afryce”, poniżej.

Po odkryciu Europejczyków wylano do Afryki. W 16 wieku rozpoczął się handel niewolnikami i 17. większość obszarów czarnego kontynentu został zatrzymany i skolonizowana. Wolność zachowany tylko Liberii i Etiopii. W 19 wieku rozpoczął aktywne badania w Afryce.

David Livingstone

Szkocki badacz Afryki David Livingstone był pierwszym Europejczykiem, naukowiec, który udało się południa na północ do przekraczania pustyni Kalahari. Opisał krajobraz pustynny, miejscowa ludność – cudzoziemiec-Tswana rozliczone i koczowniczych Buszmenów. W północnej części Kalahari znalazł galerii lasy, które rosną wzdłuż brzegów rzek, a planowane do odkrywania głównych rzek Afryki.

Ponadto, naukowcy badali Ngami, rzeki Zambezi, opisał plemiona Buszmenów i bakalahari Makololo i odkrył Jezioro Dilolo, zachodni odpływ który zasila Kongo i Wschód – Zambezi. W 1855 roku otwarto ogromny wodospad, który jest nazwany na cześć brytyjskiej królowej Wiktorii. Livingstone stał się bardzo źle i zniknął na jakiś czas. Okaże się samotnie Genri Morton Stenli i razem zbadać Tanganiki.

Większość swojego życia poświęconej badacz Afryki, był misjonarzem i humanistą, starał się powstrzymać handlu niewolnikami. Naukowiec zmarł podczas jednej ze swoich wypraw.

Mungo Park

Mungo Park dokonał dwóch wypraw do Czarnego Kontynentu. Celem było zbadanie, w Afryce Zachodniej, zwłaszcza jego wnętrze, źródła rzek Gambia i Sinegal. Pożądane jest również celem było ustalenie dokładnej lokalizacji miasta Timbuktu, które Europejczycy do tej pory słyszał tylko od mieszkańców.

Sponsor wyprawy wziął Dzhozef Benks, którzy uczestniczyli w pierwszej wyprawy Jamesa Cooka. Budżet był dość skromny – zaledwie 200 funtów.

Pierwsza ekspedycja została przeprowadzona w 1795 roku. Zaczęło się od ujścia Gambii, gdzie nawet wtedy nie było rozliczenie angielski. Z jednego z nich, badacz z trzech asystentów wzrosły Gambii. Pisani był zmuszony zatrzymać się na dwa miesiące, jak z malarią.

Później udał się dalej do Gambii i jej dopływów NERICA, wzdłuż południowej granicy Sahary, gdzie został schwytany. Kilka miesięcy później naukowiec udało się uciec i dotrzeć do rzeki Niger. Oto on dokonał odkrycia – Niger nie jest źródłem Gambii i Senegalu, chociaż wcześniej, że Europejczycy wierzyli, że jest ona podzielona. Jakiś czas naukowiec wyjeżdża do Nigerii, ale znowu źle i wrócił do ujścia Gambii.

Druga wyprawa była wyposażona lepiej, 40 osób wzięło udział w nim. Celem było zbadanie Nigru. Jednak podróż była nieudana. Z powodu choroby, i starcia z mieszkańcami do Bamako byli w stanie uzyskać tylko 11 ludzi żywcem. Park udał się na wyprawę, ale przed wypłynięciem wysłany asystent wszystkie swoje rekordy. Afrykańskie naukowcy nie zawsze są w stanie powrócić do domu z niebezpiecznych miejsc. Park został zabity w pobliżu miejscowości Busa, uciekając od mieszkańców.

Genri Morton Stenli

Angielski badacz Afryki Genri Morton Stenli – słynny podróżnik i dziennikarz. Wszedł w poszukiwaniu brakującego Livingstone towarzyszy oderwania tubylców i znalazła go poważnie chory w Ujiji. Stanley przyniósł medycznych, a wkrótce udał się do poprawki Livingston. Wspólnie zbadać północnych wybrzeży Tanganiki. W 1872 roku powrócił do Zanzibaru i napisał słynną książkę „Jak znalazłem Livingstone”. W 1875 roku, wraz z dużą grupą naukowców osiągnął jezioro Ukereve.

W 1876 roku, z dystansem 2.000 osób, która wyposażona królowi Ugandy, Genri Morton Stenli podróżowałem, stała mapa jeziora Tanganika, odkrył jezioro Albert Edward, osiągnął Nangve, zbadaliśmy rzekę Lualaba i zakończyła wyprawę do ujścia rzeki Kongo. Zatem, przeszedł kontynent ze wschodu na zachód. naukowiec podróż opisana w książce "Through the Dark Continent".

Wasilij Yunker

Rosyjscy naukowcy w Afryce zrobiła wielki wkład w badania Czarnego Lądu. Wasilij Yunker jest uważany za jednego z czołowych badaczy Górnego Nilu i północnej części dorzecza Konga. Jego podróż zaczął w Tunezji, gdzie studiował arabski. Przedmiotem naukowiec wybrał równikową i wschodnia Afryka. Podróżowaliśmy przez libijskiej pustyni, rzeki Barak, Sobat, rola, juty, Tonzhi. Mitt odwiedził kraj, Kalika.

Junker zebrał nie tylko rzadką kolekcję flory i fauny. Jego badania kartograficzne były dokładne, zrobił pierwszą mapę górnym biegu Nilu, również naukowiec opisał florę i faunę, zwłaszcza małpy szczegół odkrył nieznane zwierzę – shestokryla. Cenne i etnograficzne dane, które zostały zebrane Juncker. On przygotował słownika murzyńskich plemion, zebrał bogatą kolekcję etnograficzną.

Jegor Kowalewski

Badacze doszli do kontynentu i na zaproszenie lokalnych władz. Egor Pietrowicz Kowalewski poprosił przyjść do Egiptu lokalną wicekrólem Muhammad Ali. Naukowcy przeprowadzili w północno-wschodniej Afryce, różne badania geologiczne złoża złota odkryto pakowacz. Jest on jednym z pierwszych, którzy zwracają uwagę na położenie źródła Białego Nilu, studiował szczegółowo odwzorowane i duży obszar Sudanu i Abisynii, opisał życie ludów Afryki.

Alexander Eliseev

Aleksandr Vasilevich Eliseev dniach kontynentu przez kilka lat, od 1881 do 1893 roku. Zbadał północną i północno-wschodniej Afryki. Opisał szczegółowo charakter ludności i Tunezji, Morza Czerwonego i dolnym biegu Nilu.

Nikołaj Wawiłow

Radzieccy naukowcy często odwiedzane Afryce Czarnego Lądu, ale wśród nich Nikołaj Iwanowicz Wawiłow wyróżnia się najbardziej. W 1926 roku popełnił poważny ekspedycji naukowej. Zbadał Algieria, Biskra oazie na Saharze, górskim regionie Kabylii, Maroko, Tunezji, Egipcie, Somalii, Etiopii i Erytrei.

Botanika zainteresowany głównie kieszenie wschody roślin. Wiele czasu poświęcał do Etiopii, gdzie gromadzone więcej niż sześć tysięcy okazów roślin uprawnych i znajduje się około 250 gatunków pszenicy. Ponadto, wiele informacji na temat dzikiej flory uzyskano.

Nikołaj Wawiłow podróżował po świecie, odkrywanie i zbieranie roślin. pisał „pięciu kontynentach”, książki o swoich podróżach.