Biografia i twórczość Marlene Hutsieva. Lista filmów

Ten człowiek – utalentowany aktor, reżyser i filigranowe i genialnym pisarzem. W ciągu ostatnich sześciu lat, bierze wyłączną folię z właściwą sobie delikatnością i biżuterii. Wielki dyrektor Marlena Hutsieva znać wszystkich widzów, którzy są fanami kina radzieckiego. On jest nadal zaangażowany w swoim rzemiośle i sprawiają, że świetnie. Ale Marlene Hutsiev 90 lat. Dla wielu pozostaje tajemnicą, gdzie czerpie siłę i inspirację do tego w późniejszych latach. Reżyser niewyobrażalnie ogromna ilość klejnotów, wyróżnień i nagród, a wszystko, co osiągnął przez ciężką pracę. Dla niego jedyną pasją w życiu – Filmy i tej sztuki, poświęcił się bez zastrzeżeń. Co odróżnia Marlena Hutsieva od innych twórców? Rozważmy tę kwestię bardziej szczegółowo.

Fakty z biografii

Hutsiev Marlene Martynovich – rodem z Tbilisi, urodził się w dniu 4 października 1925 r. Jego ojciec – przekonanym komunistą – zginął w latach represji, matka profesjonalnym zaangażowane w play-aktorskiej. Chłopiec po szkole chciała zostać studentem Akademii Sztuk Pięknych, ale nie mógł się oprzeć wybór konkurencyjnej.

Na rok przed wojną, jego praca jako asystent wziąć artystę połączeniu fotografowania w studiu w Moskwie.

Lata studiów w teatrze uniwersyteckim

Po wojnie, maestro postanowił wprowadzić Film Institute na dyrektora. Droga z domu nie było w pobliżu stolicy Rosji, a kiedy młody mężczyzna wszedł do teatru na uniwersytecie, powiedziano mu, że zestaw jest skończona. Jednak członkowie komisji egzaminacyjnej wspierały go i pozwoliły na egzaminy wyjątków. Oto dar losu Marlene Hutsiev.

Doświadczenie zawodowe

Lata studiów przetoczyła się cicho, a po ukończeniu studiów nowo reżysera przez około dwa lata był w stanie pracy.

W 1953 roku fortuna uśmiecha Hutsiev, a on został zaproszony do pracy jako asystent na dubbingów Studio Środkowej dla Dzieci i Młodzieży Films, gdzie kręcono słynny „galimatias”.

W 1955 roku wybitny reżyser Boris Barnet oferuje Marlene Martynovich się jego kolega z kręcenia „Liang”.

W ciągu najbliższych trzech lat maestro pracował jako reżyser w studiu filmowym Odessa. W okresie od 1959 do 1965 roku, zajmuje się asystent reżysera w Centralnej Pracowni Dzieci i Młodzieży Film. Po miał dorostaet dyrektora „Mosfilm”.

Od 1968 roku, prowadzony przez Marlene Martynovich twórcze Stowarzyszenie "Ekran" DH. Na tym stanowisku pracował przez cztery lata.

Był czas, kiedy Hutsiev pokazał się jako aktor. Brał udział w filmach: „interwencji”, „Shine, Shine, moja gwiazda”, „W dniu święta”.

Znani ze swojej pracy w teatrze „Współczesnej”, gdzie stworzył inscenizację „sprawa w Vichy” (Arthur Miller).

Directed staje się sławny

Prawdziwa sława przyszła do Hutsiev po tym, zaaranżowana w 1956 roku przez jego pierwszym filmie kinowym „Wiosna na ulicy Zarechnaya”.

Działka o relacji między nauczycielem a zwykłą stalową-maker okazała się wielkim sukcesem z publicznością. Obraz nie narzuca ideały i przepychu, wszystko jest proste i poufne. Trzy lata później, ekran robi kolejny znaczący filmową maestro – „Dwa Fedor”. Ponownie, maestro nie idealizować bohatera, on po prostu chce pokazać swoją postać w życiu zdominowanym przez moc przyzwyczajenia i od tej relacji międzyludzkich są coraz bardziej otwarte i proste.

Generalnie, na 60. Critics' Marlene Hutsiev był barwną postacią. W większości swoich produkcjach zrazy autentyczności i prawdziwości, był w stanie zwiększyć ujawnić charaktery bohaterów.

Późniejsza praca przez maestro

W 1966 roku na ekrany telewizji radzieckiej z innej rolce filmu, który wyreżyserował Marlen Hutsiev – „deszcz lipca” Maestro postawić przed publicznością odwieczne pytanie: „Co się dzieje z nami” Główny bohater, w którym świadomość jest przedefiniowanie wartości, starając się znaleźć odpowiedź. Musi myśleć o wielu rzeczach ponownie. We współczesnych warunkach błona większe znaczenie niż kiedykolwiek.

W 1969 roku reżyser rozpoczyna strzelanie inne miejscowe obrazy – „To był miesiąc maj.” To opowieść o przenikaniu się pojęć, takich jak pamięć i zapomnienie, jest to film o przeszłości i przyszłości, o wojnie i pokoju. Jego obraz Marlene Martynovich hołd pamięci tych, którzy położył na ołtarzu zwycięstwa do ostatniego i uratował kraj.

W 1983 roku opublikował kolejną filmach Marlena Hutsieva – „Epilog”. Wzór ten można porównać do gry dla dwóch podmiotów, w których istnieje nietrywialne kombinacją bohaterów: jego ojciec w nagryanuvshaya wiekowej do odwiedzenia, a syn w średnim wieku w prawie. Ostatnio próbuje nawiązać kontakt ze swoimi rodzinami w przypadku braku żony.

filozoficzny film „Nieskończoność” został nakręcony w 1991 roku. To opowieść o poszukiwaniu sensu życia, często jest to bohater odwraca się do wspomnień z przeszłości. W tym trudnym dla postrzegania filmowania Film skierowany szczególnie delikatnie przedstawiony widza obraz nadziei, bez których życie traci sens.

Co jest ważne w mistrza filmowego

Co jest nauczane Marlena Hutsieva filmy, których wykaz zawiera ponad dwadzieścia prace reżyserskie? Oczywiście chce, że widz myślał oglądając jego obrazy, jak każdej ramce – akord wieloaspektowy, w którym jeden instrument, bez wsparcia innych, może mieć nudny utwór. Bohaterami jego filmów są w ciągłym poszukiwaniu sensu życia, oni doświadczają cierpienia psychiczne i cierpienie.

Prace Marlene Martynovich wielokrotnie reprezentował radzieckiego kina na rynkach zagranicznych i otrzymali wiele nagród. Ale co najważniejsze, zyskali miłość publiczności za to, że w swoich poddanych najbardziej naturalnych i tylko pokazuje skraju stosunków między ludźmi.

Przez ponad dwie dekady, dyrektor prowadzi kursy mistrzowskie dla studentów dyrektora wydziału VGIK. Dziś wielu z jego uczniów pracuje w filmie i telewizji.

Mimo swojego zaawansowanego wieku, maestro jest zajęty w swoim zawodzie. Obecnie kontynuuje pracę długoterminową nad swoim nowym filmem – „Nevechernyaya”. To jest historia o tym, jak się poznali dwóch geniuszy – Czechowa i Tołstoja. Nakręcić film nie jest łatwe, ale z właściwą sobie maestro narady planuje wnieść sprawę do końca.