Kotwica alchoidowa (kruchy szakłak): sadzenie i pielęgnacja, opis, zdjęcie

Roślina szakłowego, którego zdjęcie przypominałoby wielu ludziom, że jest to kwestia tak zwanych "jagód wilków", może wyglądać jak krzak czy małe drzewo. Gatunek ten rośnie głównie w kępie lub na frędzlach, często też znajduje się na brzegach rzeki lub jeziora.

Informacje ogólne

W naturze jest około stu pięćdziesięciu rodzajów szakłoku. Przedstawiciele tego rodzaju są powszechni w ciepłych lub subtropikalnych obszarach na półkuli północnej i południowej. Zdaniem specjalistów największa różnorodność jest obserwowana na terytorium Ameryki Północnej. Istnieje wiele gatunków rokitnika, ale nie wszystkie są lecznicze. Tylko trzy odmiany mogą być stosowane jako środki przeczyszczające. Najczęstszym jest kruchy Asplenifolia, choć w niektórych regionach często wystarczy do celów leczniczych, aby używać również półpasiec lub odmianę amerykańską. W naszym kraju występuje w strefach leśnych i stepowych w części europejskiej, w centralnych regionach zachodniej Syberii, w Azji Mniejszej, ale przede wszystkim rośnie na Krymie i Kaukazie.

Ojczyzną tego małego drzewa jest półkula zachodnia. Przypuszczalnie po raz pierwszy znalazł się on nad brzegiem Morza Śródziemnego. I eksperci twierdzą, że starożytni "przodkowie" Asplenifolia istniała w epoce mezozoiku – w kredy. Dzisiaj najbardziej rozpowszechniona jako roślina ozdobna wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu była orzech olbrzyma lub krucha, a także Pontic, olbrzymia, skalista, zębata i Palmer.

Zastosowanie farmakologiczne

Właściwości lecznicze tej rośliny nie są bardzo typowe. Krushina, której fotografia jest znana wielu, ma swoje własne cechy charakterystyczne. Powinny być znane z wyprzedzeniem, aby nie zaszkodzić leczeniu. Do celów medycznych najczęściej szakal jest olcha, a dokładniej jego skorupa. Badania jego składu chemicznego wykazały, że zawiera wiele substancji biologicznie czynnych, których najsilniejszą jest frangulina i glukofragulin. Kora brzoskwiniowa ma działanie przeczyszczające, chociaż jest często stosowana w medycynie i atonie żołądka, hemoroidy, spastyczne zapalenie jelita grubego lub pęknięcia w odbytnicy.

Opis

To roślina jest krzewem. Na wolności często wygląda jak małe drzewo. W niektórych regionach przedstawiciele rodziny kruszyny – Rhamnaceae – dorastają do siedmiu metrów wysokości i mają kolejną gałąź pędy. Na zewnątrz "jagoda wilcza" lub delikatny lej, wygląda jak bardzo elegancka roślina z rozłożystą koroną i eliptycznymi liśćmi. Są dość błyszczące i malowane w jasnozielonym kolorze i mają od sześciu do ośmiu równoległych lekko wygiętych żył bocznych.

Ogólna nazwa tej rośliny pochodzi od łacińskiego frangere, co w tłumaczeniu oznacza "złamać". To ponownie podkreśla szczególną cechę tego gatunku. Ołtarz szakłak ma bardzo kruche rozgałęzienia. Według jednej z najbardziej rozpowszechnionych wersji, roślina ta otrzymała nazwisko nie tyle z powodu delikatnego drewna, ale ze względu na magiczną moc, która pozwala "zniszczyć" złe czary. Niezależnie od tego, co mówią, jedyną rzeczą, na którą nie należy wątpić, są właściwości lecznicze kory krzaka, a nie ograniczone, w przeciwieństwie do opinii popularnych, tylko łagodne działanie. Gałązki szakala są dość małe i mają białawy kolor żółty. Kora na górnej części tułowia i na wciąż młodych gałęziach jest gładka, czerwono-brązowa. Zazwyczaj pokrywa się lancetowymi białymi lentykami.

Kwiaty

Szakłak jest delikatny od innych gatunków – półpasiec – charakteryzuje się całkowitym brakiem cierni. Jej kwiaty są małe i biseksualne. Są one regularne, pięciocente i zbierane w wiązkach od dwóch do sześciu sztuk w pachach liści. Płatki kwiatów są białe, a na zewnątrz są zielone.

Szakłak jest kruchy, którego owoce mają kształt sferyczny, pąki uwalniają się w maju. Pełny rozkwit na krzaku można zaobserwować w połowie czerwca. Owoce są czerwone, a następnie zamienione w czarny drupe. Ich długość sięga ośmiu milimetrów. Kruchy szakłak ma wysoką odporność na mróz, jest odporny na suszę i dobrze toleruje fryzurę lub formowanie. Owocem wszystkich rodzajów szakłosa są kościste, soczyste jagody z trzema kościami. Większość z nich jest uważana za niedojrzała, a nawet trująca.

Wybór witryny

Szakłak jest delikatny, sadzający i opiekujący się, nie wymagający specjalnych umiejętności i wiedzy, jest uważany za absolutnie bezpretensjonalny. Dlatego też, zdaniem ogrodników, każdy obszar jest odpowiedni do uprawy. W warunkach naturalnych ta roślina woli wzrastać na dobrze opróżnionym i chronionym przed wiatrem zacienionym miejscem zwilżoną ziemią. Ponieważ szorstki kruchy mają dobrze rozwinięty system korzeniowy o długości podziemnych procesów, dwa lub trzy razy wysokości jego części gruntowej, jest bardzo dobrze nawet na bardzo złej glebie. Jednak w celu uprawy gatunków ozdobnych wykorzystywanych jako ozdobę terenu przybrzeżnego lepsze jest przydzielenie dobrze oświetlonych miejsc kultu, gdzie panuje wilgotna gleba płodna i lekka gliniasta. W przypadku każdego rodzaju szorstkości, idealny jest neutralny lub lekko alkaliczny odczyn w roztworze glebowym.

Metody rozmnażania i sadzenia

Szakłak rogaty olcha odżywia się wegetatywnie – przez sadzonki, po warstwach lub przez korzonkowe potomstwo. Jednak w ostatnich latach metoda nasienna stała się nie mniej popularna. Materiał sadzeniowy umieszczony jest w gruncie tylko jesienią. Choć sadzonki mogą być posadzone wiosną.

Przed sadzeniem nie wymaga się prac przygotowawczych w celu poprawy gleby. Wymiary 60x60x60 są wykopywane z wyprzedzeniem lub bezpośrednio tego samego dnia. Jeśli rozdrobniony olszy jest używany jako zabezpieczenie na miejscu, konieczne jest przygotowanie okopu pół metra głębokości. Przygotowane wgłębienia należy wypełnić podłożem podłoża humusu, piasku i murawy w stosunku 2: 1: 2. W kwaśnej glebie należy dodatkowo dodać jedną mąkę dolomitu lub wapno. Sadzonki sadzone są w środku przygotowanych wgłębień, korzenie są rozprowadzone wcześniej, a następnie są posypane żyzną warstwą ziemi, która jest następnie delikatnie wytłaczana. Wokół zakładu konieczne jest wykonanie otworów podlewania, skośnie w kierunku bagażnika, tak aby późniejsze opad atmosferyczny opóźniał się w ten sposób. Gleba jest podlewana i mulched przez torf lub kompost, czasami – luźne kruche.

Troska

Szakłak jest podobny do olchy, jak wszystkie krzewy i drzewa, również wymaga formowania, sanitarnych i dekoracyjnych złom. Jednocześnie jej szczeliny powinny być regularnie zwalniane z chwastów. Na początku lata, na początku czerwca, stary materiał ściółkowy powinien być osadzony w glebie, a nowy powinien być wylany na wierzchu. Podlewanie odbywa się w miarę wysychania gleby. W przerwach należy rozluźnić glebę.

W otwartych i niezabezpieczonych obszarach ogrodu, szakłak jest lepiej chroniony w okresie zimowym. Ogólnie rzecz biorąc, uprawiać ten ogród w ogrodzie, sądząc w wyniku recenzji, nie jest to trudne. W śnieżnych, ciężkich zimach, szakłak należy również przykryć. Ponadto, roślina może być głęboko cięte, tworząc koronę, jest szybko przywracany.

Zastosowanie

Olbrzymi szarlotka preferuje zacienione i osłonięte miejsca oraz dużą wilgotność. Dzięki istniejącemu systemowi korzeni głębokich można bezpiecznie rosnąć, choć nieco wolniej, nawet na najuboższych glebach.

Aldra podobny szakłak to roślina wprowadzona dawno temu do kultury. W naszych ogrodach często można zobaczyć w grupach lub mieszanych sadzeniach. Najlepszymi sąsiadami tej rośliny, oceniając opinie, są świerk, kalina, czerwony starszy, a także ptak-wiśniowy, jesienny i niskie iglaste. Od szorstka wielu ogrodników wolą stworzyć żywopłot, który wygląda szczególnie pięknie, zarówno w okresie kwitnienia, jak i podczas procesu owocowania.

Kultura wygląda także wspaniale na kompozycje z tak popularnymi roślinami w krajobrazie, jak głóg i brzoza, jabłonie leśne, tuya i jałowca, a także z kanadyjskim świerkiem stożkowym. Idealnie nadaje się do dekoracji działek z zachowaną roślinnością leśną, w zacisznych narożnych ogrodach lub na patio.

Choroby i szkodniki

Szakłak olbrzymia jest dość stabilną rośliną, która rzadko jest uszkodzona przez szkodniki lub choroby. Z nielicznych niebezpieczeństw wpływających na liście lub pędy można nazwać trawą z cytryny, a także niektórymi rodzajami chrząszczy liści. Na sadzonkach, gdzie występuje szakłak, rozmieszczenie jaj występuje częściej na młodych pędach. Środki mające na celu zwalczanie tej plagi obejmują przyciąganie do owadów owadożernych ptaków, a także spalanie gniazda szkodników.