Dmitry Ustinov – Marszałek Związku Radzieckiego, Komisarza Ludowego i minister ZSRR zbrojnych. Biografia, nagrody

Przyszłe wojskowe Dmitry Ustinov urodził się w Samarze w zwykłej rodzinie robotniczej. Pomimo faktu, że urodził się w 1908 roku (tuż przed początkiem rewolucji), był w stanie wziąć udział w wojnie domowej – w skrajnym stopniu. Nastolatek nie miał nawet czasu, żeby skończyć studia.

Służba w Armii Czerwonej

W 1922 roku dobrowolnie wstąpił do Armii Czerwonej. Został przydzielony do tak zwanych sił specjalnych (CHOZ). Zostały one stworzone w pierwszych latach państwa radzieckiego. Były to grupy „Party wojskowy” pojawiające się w komórce partii i regionalne komisje do zwalczania kontrrewolucji.

Młoda Dmitry Ustinov został wysłany do Azji Środkowej. W Turkiestanie, musiał walczyć z zespołami rabusiów, którzy byli jednym z ostatnich bastionów oporu wobec nowego rządu komunistycznego.

nauka

Kolejny ochotnik zdemobilizowany w 1923 i wysłany do prowincji Kostroma. Tam uczy się w szkole zawodowej Makariev. W ciągu ostatniego roku, Dmitry Ustinov trwa KPZR (b). Po wydaniu kilku pracach jako mechanik. Pierwszy Balakhna w papierni, a następnie fabryka Iwanowo-Voznesensk.

Nowe w 1929 roku młody człowiek idzie do lokalnego Instytutu Politechnicznego. Tam szybko rozkłada Komsomołu drabinę i staje się członkiem prezydium partii. Zadatki na lidera pozwolił mu iść do Leningradu, gdzie w tym czasie stał kadrową Wojskowy Instytut mechanicznych.

On istniał w czasach carskich, a po rewolucji została zmodyfikowana wiele razy, włączając w pobocznym instytucji edukacyjnej. Teraz jest Wydział artylerii i amunicji. W 1934 Dmitriy Fedorowicz Ustinov produkowany jest tam inżynier. Obecnie uczelnia nosi jego imię.

„Bolszewik”

Natychmiast utalentowany inżynier był w Leningradzkim Instytucie Badawczym Artylerii Morskiej. Tutaj profesorowie pracowali wiele lat twardnienie i doświadczenie Titanica. Ustinov był szefem słynnego Aleksey Nikolaevich Kryłowa – mechanika, matematyka i stocznia. Był znany przez licznych prac teoretycznych, za które otrzymał jako nagrodę od króla i państwa radzieckiego. Według większości Ustinov, to było jego głównym nauczycielem, który zaszczepił w nim ciekawość w zakresie organizacji i własnych badań.

W tych latach w szeregach elit i nomenklatury technicznej ZSRR były masowe represje. Stare kadry zmarł w gułagu, zostały one zastąpione nowymi nazwami. Dmitriy Fedorowicz Ustinov był z tego bardzo „młody” rozmowy.

Dostaje się na „bolszewika”, który bardzo szybko (w 1938 roku) został dyrektorem. Firma ta jako następca prawny słynnej fabryce Obuchow i ważnym strategicznym celem. Tutaj trochę przed pierwszymi radzieckimi traktorów i czołgów.

Dmitry Ustinov przyszedł tutaj pod patronatem sekretarza Leningradzkiego regionalnego i miejskiego Andreya Zhdanova. Zażądał, podporządkowanej maksymalnego efektu. Planowane prace gospodarka w ogóle, realizacja wszystkich wymaganych standardów. Ustinov wziął firmę w opłakanym stanie. Ale on nie bał się iść do działań ryzykownych: zmiana sprzętu próbek importowanych, RE-wykwalifikowanych pracowników, itd. W rezultacie fabryka zaczęła dostarczać narzędzi wysokiej jakości … Gosplan została przekroczona, a młody reżyser otrzymał Order Lenina.

Ustinov, jak wielu z jego galaktyki, stalinowska pozostała firma do końca życia. Kiedy represji dotknęła jego otoczenie, w tym Nikołaj Wozniesienski, on przypisać te intrygi wydarzeń związanych z liderem.

Ludowego Komisarza broni

Dwa tygodnie przed rozpoczęciem wojny młody i obiecujący reżyser został mianowany komisarzem Ludowej broni ZSRR. Stalin uważał, że bezpośredni konflikt z Rzeszy jest nieunikniona, ale stanie się to nie wcześniej niż za rok lub dwa. W tym czasie miał nadzieję uzbroić kraj, powołując się na zdolności wytwórczych Ustinov i poświęcenia.

Uważa się, że powołanie dyrektora „bolszewika” na stanowisko komisarza Ludowej Ławrientij Beria patronuje. W tym czasie był szefem zbliżył Stalina, a jego głos był decydujący w sprawach personalnych.

Nie miał czasu, aby dostać się do wyznaczonego działalności powierzonej agencji, w dniu 22 czerwca jego dzwonek obudził przewodniczący Gosplan Nikołaj Wozniesienski i powiedział, że zaczęła się wojna. Jest to czasochłonne codzienną pracę ewakuować całą wojskowa we wschodniej części kraju, z dala od zbliżającego się frontu.

Mało Stalin był „nietykalny”, tak, że fakt, że przyszły Marszałek Związku Radzieckiego wciąż żyje i w biurze, mówi sama za siebie. Jednak jego sukces był oczywisty i bez takich porównań. Utworzonych przedsiębiorstw robocze z tyłu jest w dużej mierze pomógł pokonać Niemcy w czasie wojny na wyniszczenie. Później, już w epoce Breżniewa Związku Radzieckiego Marszałek był szczególnie szanowane nazwiska udanej ewakuacji produkcji.

W tej pracy były też zabawne incydenty. Na przykład, Ustinov złamał nogę, jazda na motocyklu (on zawsze kochał motocykle). Obawiając przełożonych kary, przybył na Kreml. Ale Stalin, zgodnie z jego osobliwym poczuciem humoru, Komisarz Ludowy nakazał wydać nowy samochód, tak, że już nie kończyna nie złamał.

dalsza kariera

Po wojnie Ustinov pozostał na swoim stanowisku. W 1946 roku nastąpiła reforma komisariatów. Zostali przemianowany ministerstwo (agencja Dmitri było Ministerstwo broni ZSRR). W 1953 roku został zastąpiony przez krześle i objął przemysłu obronnego państwa.

Sześć lat (od 1957 do 1963) pracował w Radzie Ministrów, gdzie stanął na czele komisji na swoim profilu. Jako jeden zaangażowany w lotu Gagarina w kosmos roku otrzymała tytuł Bohatera Pracy Socjalistycznej.

Minister Obrony

Ustinov był przeciwny Chruszczowa i dołączył do grona spiskowców, aby go usunąć. Kiedy Breżniew doszedł do władzy, Dmitri naturalnie zachowane w elicie państwowej. Od 1976 roku – Minister Obrony ZSRR i członek Biura Politycznego KC KPZR. Stanowiska te zachował aż do śmierci.

W latach Breżniewa, był jednym z niewielu, którzy wzięli udział w dyskusji na temat kluczowych zagadnień polityki sowieckiej. Ta niewielka grupa składała się również z Leonid Illicha Suslov Andropova Gromyko Czernienko.

Jako minister obrony Ustinov jest znany przede wszystkim ze swojej doktryny. Według niej, wojska radzieckie reequipped i otrzymała nowy sprzęt. To był przypadek jądrowej (SS-10) i broni niejądrowej (siły pancerne).

Ustinov był jednym z inicjatorów wojny w Afganistanie, w tym pierwszych operacji lądowania. Pod wieloma względami jego działalność doprowadziła do tej decyzji Politbiura. Więc Ustinov sprzeciwiał się szef Sztabu Generalnego Ogarkowa, który, przeciwnie, nie chciał inwazji.

Pod przewodnictwem Ustinov minęliśmy jedną z największych w historii radzieckich ćwiczeń wojskowych. Oni otrzymał kryptonim „Zachód-81”. Następnie w armii radzieckiej badano najpierw systemów automatycznych oraz kilka rodzajów broni precyzyjnych.

w dużej mierze decyzja ministra motywowane było udziałem krajów w okresie zimnej wojny, gdy stosunki między ZSRR a Stanami Zjednoczonymi jest odzysku, a następnie ponownie chłodzi.

śmierć

Ostatnim człowiekiem, którego prochy pochowano w urnie w ścianie Kremla, to było, Dmitry Ustinov. Rodzina otrzymała rentę polegając. Zmarł pod koniec 1984 roku, po zimnym na kolejny pokaz sprzętu wojskowego. W tym czasie już umarł, Andropow i Czernienko przeżywana ostatnie dni. Pokolenie przywódców sowieckich okresie stagnacji zanikła spokojnie ze starości. U ludzi, ta seria zgonów był nazywany „wyścig do wagonów.” Ustinov był 76 lat.

Na cześć marszałka krótko przemianowany Iżewsk – rusznikarzy miasta. Jednak obywatele zareagowali na zmianę dezaprobatą, a nazwa historyczna została zwrócona w trzech miastach.

wyróżnieniem

Ustinov biografia obejmuje jego otrzymanie licznych nagród, w tym tytuł Bohatera Związku Radzieckiego, Bohatera Pracy Socjalistycznej (dwukrotnie), a także 11 Order Lenina, a nawet jeden do Order Suworowa i Kutuzowa (zarówno pierwszego stopnia).

Ponadto kilka razy wspomniane rządy Paktu Warszawskiego i całej osi komunistycznego: Mongolii, Wietnamu, Czechosłowacji, Bułgarii, itp …