Dysfunkcjonalne rodziny i ich wpływ na dzieci

Czy czujesz się komfortowo w swojej rodzinie? Dom – twierdza, to jest miejsce, gdzie jest to bezpieczne, wygodne, tam, gdzie jest zrozumienie, miłość i harmonia. Ale, niestety, nie wszystkie rodziny mogą tak powiedzieć.

Czasem w kręgu rodzinnym istnieją problemy w związku, zignorował materialne i emocjonalne potrzeby siebie, zdominowany przez autokratycznego komunikacji. Takie komórki nazywane są dysfunkcjonalne społeczeństwo. Więcej termin naukowy i mniej agresywny – „dysfunkcyjnych rodzin.” W artykule opisano ich właściwości, cechy, rodzaje i wpływ na innych członków.

Jak zaszkodzi może być, ale być może będzie to o sobie lub swojej rodziny? Nie trzeba ponownie rozważyć swoje zachowanie i sposoby komunikowania się? Po tym wszystkim, tworzą tożsamość dzieci, które później mogą stać się „trudne”.

Co można nazwać dysfunkcyjne rodziny?

Pojęcie rodziny dysfunkcyjnej można interpretować w następujący sposób. To microsocium, które są wykorzystywane i zachęcać brutalne zasady i zachowania destrukcyjne, nie zmieniają się w czasie. I to może być prawda, nie tylko dla jednej osoby, ale dla wszystkich członków rodziny. W takich okolicznościach nie ma szacunku, wartości, tożsamość, uznanie zasług, możliwość otwarcie mówić o swoich pragnieniach. Wszelkie problemy nie powszechnie dyskutowane i są niechętne, aby ukryć się od innych ludzi.

W konsekwencji, dysfunkcyjnej rodzinie nie może zaspokoić swoje potrzeby osobistego i duchowego rozwoju, samorealizacji, rozwoju i obciążenia uzyskać poczucie niższości i innych problemów psychologicznych.

Ta jednostka społeczeństwa nie jest w stanie właściwie wykonywać swoje funkcje (do użytku domowego, tworzywo, rozrodczego, edukacyjnych, emocjonalnych, controlling, duchowej komunii, i inne).

Czynniki dysfunkcyjnych edukacja rodzina

Jak wiadomo, dysfunkcjonalne rodziny nie pojawiają się same. Jest to ułatwione przez kilka czynników.

• Społeczno-ekonomiczny. Ten niski status materialny, nieregularne dochody, źle opłacani i niedoceniane pracy, złe warunki życia.

• Przestępstwo. narkomania, alkoholizm, niemoralny sposób życia, przestępcą check rekord walk domowych, przejawem sadyzmu i znęcania się nad członkami rodziny.

• Społeczno-demograficznych. Ta rodzina niepełna, z wielu dzieci, ze skonsolidowanym i adoptowanych dzieci, ponowne małżeństwo i starszych rodziców.

• Medyczno-społeczny. Jeden lub więcej członków rodziny mają przewlekłą chorobą, niepełnosprawność i inne choroby (od depresji do raka). Czynnik ten obejmuje również niekorzystne warunki środowiskowe, szkodliwe prac, zaniedbanie higieny i standardów sanitarnych. Te cechy rodzin dysfunkcyjnych są często związane z następującymi czynnikami.

• Społeczny i psychologiczny. Ta rodzina edukacyjnie analfabeci, z wartościami zdeformowane, destrukcyjnych i konfliktowych relacji małżonków, dzieci i rodziców. Zazwyczaj istnieje jedna lub więcej form przemocy (fizycznej, emocjonalnej, zaniedbania, seksualną). W zasadzie czynnikiem może być wiele problemów psychologicznych. Na przykład, niektóre unlived smutek, co uniemożliwia przeprowadzenie małżeńskich role i opiekę.

Oczywiście, nie oznacza to, że rodzina z wielu dzieci lub niskich zarobków jest koniecznie pokrzywdzeni. Nawet w tej sytuacji może dominować w domu kochający i harmonijnej atmosferze. Wszystkie czynniki powinny być traktowane z różnych perspektyw. Ale należy wziąć pod uwagę, że w agregacie zapewniają one tylko efekt wzmacniający.

Funkcje rodzin dysfunkcyjnych

Zazwyczaj środowisko niekorzystnej sytuacji może spełnić złożoną i napięte stosunki. Na przykład, rodzice rozwiedli się lub sprzeczne, ojciec lub matka, nie jest zaangażowany w wychowanie dzieci, przewlekłe wrogości między krewnymi. Ciągłe kłótnie, tydzień-długa cisza po nich, a czasami nawet walk – normalne zjawisko w destrukcyjnej rodziny.

W tych małych grupach, zwłaszcza u mężczyzn, często mają problemy z narkotykami lub alkoholem. Kobiety często obserwowane psychosomatyczne problemy zdrowotne, które nazywają choroby przewlekłe i trudne do rozwiązania. Oczywiście, w trakcie badania nie są prawdziwe, ponieważ te problemy są po prostu „siedzieć w głowie.” Ale winę za ich chorób kobiet przesunąć do innych członków rodziny (w tym dzieci), zręcznie manipulując zachowanie i prowadząc go we właściwym kierunku.

Rodzin dysfunkcyjnych charakteryzują cykli. To jest powód, dysfunkcyjnych. Wszystkie zasady i wzorce zachowań w ruchu od jednej rodziny do drugiej przez pokolenia. Że ma na myśli po prostu odziedziczone po przodkach. To właśnie z powodu jego rodzinie występują pokolenia czy tej tragedii.

Na przykład matka zbyt dużo opieki i manipulowane syna. Nie ma nic dziwnego w tym, że dorastają zależną od człowieka, który nie ma jeszcze opinii. Albo inny przykład. Jeśli ojciec był alkoholikiem, córka prawie stu procentowym prawdopodobieństwem będzie on poślubić tego samego mężczyznę. I nie będzie to wypadek, selekcja odbywa się na poziomie podświadomości. Oczywiście, można tego uniknąć, jeśli czas, aby zrozumieć problem.

Co jest charakterystyczne dla rodziny dysfunkcyjnej

Zastanów się, co, istnieją oznaki dysfunkcyjnej rodzinie, w której można ocenić w niekorzystnej sytuacji.

• Odmowa istniejących problemów i utrzymanie iluzji.
• Konflikt w relacjach. Skandale są ciągle powtarzane, ale problemy nie są omawiane lub rozwiązane.
• Absolyutizirovanost sterowania i zasilania.
• Polaryzacja emocji, uczuć i poglądów.
• Brak zróżnicowania własnego „ja”. Jeśli tata w złym nastroju, to będzie tak w ogóle.
• Nie blisko komunikacji. Nie bezpośrednio w celu omówienia problemów osobistych.
• Zakaz wyrażania uczuć, zwłaszcza negatywne (gniew, żal, żal). Często dotyczy to dzieci.
• Sztywny system zasad i wymagań.
• Rodzina rzadko lub nigdy nie spędzają czas razem.
• Nadmierne spożywanie alkoholu lub narkotyków.
• Codependency. Taki stan jest nieodłączne w rodzinie ludzi, które jest urządzeniem podrzędnym alkoholu lub narkotyków. Jest to ogromny stres dla wszystkich członków rodziny. Zmuszeni są budować swoje życie zgodnie z tym, co, kiedy i jak często stosować je blisko. Dlatego też dysfunkcyjne rodziny i współuzależnienie są nierozerwalnie ze sobą powiązane.
• Obecność wspólne hasło, którego nikt nie może powiedzieć. Chodzi o ukrycie kryminalnej przeszłości, uzależnienia chemicznego i innych wad w rodzinie.
• Izolacja. Nie zgodził się go odwiedzić i zabrać je w domu. Tak często nadmierna utrwalenie na komunikowanie się ze sobą.

Role w dysharmonii rodziny

Na podstawie tych cech, możemy stwierdzić, że istnieją pewne microsocium destrukcyjna rola. Ponadto, są one zabronione zostać zmienione. Takie próby są natychmiast postrzępione w zarodku.

Więc, jakie są tam role w dysfunkcyjnej rodzinie? Zazwyczaj rodzice działają jako gnębicieli przeciwko dzieciom, uczucie absolutnej władzy i kontroli. A ci z kolei są uciskani. Choć często zdarzają się sytuacje, gdy mąż tłumi żonę lub odwrotnie.

Rodzice czują się panami dziecka i same określają, co jest dobre a co złe i jak to powinno działać. Dorośli nie wierzą, że intymność emocjonalna musi istnieć w szczęśliwej rodzinie. U dzieci, posłuszeństwo jest ceniony przede wszystkim dlatego, że muszą być „wygodne”. Wola jest uważany za upór, które muszą być złamane natychmiast. W przeciwnym razie rodzice tracą kontrolę nad sytuacją, a dziecko będzie wydostać się z ich ucisku.

Nie można też wyrazić swoje opinie i zapytać, dlaczego konieczne jest, aby przestrzegać wszystkich dorosłych. Jest to naruszenie zasad niszczącej rodzinę, atak na siły i świętości rodziców. Aby czuć się bezpiecznie i jakoś przetrwać, dzieci uważają, że dorośli są dobre, i bezwarunkowo spełniać wszystkie ich wymagania. Dopiero w okresie dojrzewania dziecko zaczyna krytykować rodziców i oprzeć twarde zasady. Wtedy właśnie zaczyna się „najciekawszy”.

Jest również charakteryzuje dysfunkcyjnej rodzinie smak władzy i przemocy. Ponadto, może to być fizyczne, emocjonalne, seksualne i wyrażone w niezaspokojone potrzeby (rodzice mogą być ukarani przez głód, zmuszony chodzić w poszarpanych ubraniach, i tak dalej). Jeśli dziecko zrobił źle, mam zły znak w szkole lub posłuchał – natychmiast po czym opuszcza, dziurkowanie lub inna ciężka kara.

Biedne dzieci do życia są w szoku. Często na tym tle rozwija pragnienie wiktymizacji. To nieświadome pragnienie, aby odgrywać rolę ofiary, chęć zostania niewolnikiem. Na przykład, ugodnitsa-kobieta bita żona, żyć razem z małżeństwem kobieta alkoholu do władzy, i tak dalej.

Reguła trzech „nie”

Dysfunkcjonalne rodziny mieszkają w swoich okrutnych zasad, ale zazwyczaj sprowadzają się do trzech wymogów.

1. Nie czujesz. Nie mogą otwarcie wyrażać swoje uczucia, zwłaszcza negatywne. Jeśli coś nie podoba – milcz. Również w rodzinach dysfunkcyjnych rzadko spotykane przytulanie lub całowanie.

2. Nie mów. Niemożliwe jest omówienie zagadnień i tematów tabu. Najczęstszym jest zakaz rozmowy o potrzebach seksualnych. Nie bezpośrednio do wyrażania swoich myśli, życzenia i pragnienia. Wykorzystuje ona alegorię i manipulacji. Na przykład, żona chce męża do mycia naczyń. Ale nie o to zapytać wprost, a często jedynie wskazówkę i wyrazić niezadowolenie. Albo inny przypadek. Moja mama mówi do córki: „Powiedz swojemu bratu, tak, że on popełnił śmieci.” Ludzie z destrukcyjnym rodziny nic powiedzieć w twarz, nie wiem, jak prosić o pomoc. Dlatego robią to w obejściu i wykorzystania pośredników.

3. Nie ufaj. Nie tylko jest dysfunkcjonalne rodziny nie wiedzą, jak się do rozwiązywania konfliktów, gdyż nie omawiać je z innymi, a nie szukać pomocy. Tak małe grupy przyzwyczajeni do życia w wykluczeniem społecznym. Dlatego każda próba jest przeznaczana na utrzymanie fałszywy obraz przykładowej rodziny.

Oto przykłady wspólnych reguł.

• Nie można się bawić. W dysharmonijne rodziny uważa się, że do zabawy, cieszyć się życiem, bawić, odpocząć i cieszyć się – to jest złe, a nawet grzeszne.

• „Rób co ci każą, a nie, jak to zrobić.” Dzieci kopiować zachowania dorosłych. Ale rodzice często karcić i karać dziecko, ponieważ zachowuje się jak oni. Ludzie nie lubią dostrzegać swoje wady, ale od dzieci czekają na niemożliwe. Oto przykład. Mama mówi do syna, że wieczór będzie spokój i starać się nie hałasować, więc sąsiedzi mogą mieć odpoczynku i snu. A potem stany domu pijany tatuś, zaczyna rozpraszać meble i krzyczą głośno. Skąd wiesz, że dziecko, że nie można hałasować wieczorami?

• Wiara w fałszywych nadziei. Ten zwyczaj objawia się nadmiernym śnienia i może występować u wszystkich członków rodziny. „Będziemy trochę poczekać, być pewny, że coś się stało, a wszyscy będziemy dobrze.”

Rodzaje destrukcyjnej rodziny

Formy rodzin dysfunkcyjnych mogą być oglądane z pozycji (degradację) mikro społeczeństwa.

Nieskładny rodzina. Określony rzeczywistej nierówności, rozwoju osobistego i stosowanych ograniczeń przymusem, gdy jeden pracuje inny.

rodzina Destruktogennaya. Dla tego typu konfliktów, związanych nadmiernej niezależności i autonomii jednostronne emocjonalnych załącznikami, bez wzajemnej pomocy i współpracy.

Rozpadające się rodziny. Ma bardzo wysoką konfliktu, który ostatecznie objąć więcej sfer życia. członkowie rodziny przestają wykonywać swoje funkcje i obowiązki, ale są utrzymywane razem przez wspólnej przestrzeni życiowej. Małżeństwo z małżonków, w zasadzie, rozpadł się, ale jak dotąd nie ma rejestracji prawnej.

Złamany domu. Mąż i żona przeprowadziła rozwód, ale nawet w tym przypadku, może być zmuszony do wykonywania pewnych funkcji. Jest to kwestia wsparcia materialnego z byłych małżonków, wspólnego dziecka i rodzicielstwa. Często komunikacja rodzina nadal towarzyszyć poważnych konfliktów.

W te typy rodzin dysfunkcyjnych nie można uznać za jeden gatunek, będzie rozpatrywany oddzielnie.

rodzina Psevdogarmonichnaya

Na pierwszy rzut oka taka rodzina nie różni się od zadowolony. Wydaje się, że w trosce o dziecko, jest w stanie utrzymania i codziennych czynności wydaje się ugruntowaną systemu. To jest całkiem normalne życie. Jeśli jednak zignorować pierwsze wrażenie, zewnętrzna strona ściany można zobaczyć dobre samopoczucie poważnych problemów.

Zwykle jedna osoba ustawia niedemokratycznych zasad i przepisów, za których naruszenie naśladowania rygorystyczne i surowe kary. Ten styl zarządzania nie wymaga udziału innych członków rodziny w procesie decyzyjnym. Dlatego nie pytaj co chcieliby. W gospodarstwach domowych nie ma emocjonalnego przywiązania i miłości relacje są bardziej jak system uzurpował. Funkcjonalne i dysfunkcjonalne rodziny, choć podobne w wyglądzie, ale w środku widać wszystkie problemy.

Co dziwne, ale takie microsocium mogą przetrwać wystarczająco długo, nawet przez całe życie. A przede wszystkim dzieci cierpią z niego, jeśli czas nie zmienia sytuacji.

Jak życie w dysfunkcyjnej rodzinie zmienia się dziecko

Dzieci od niszczącej środowisko otrzymać urazy psychiczne, które mogą występować w postaci wielu problemów w przyszłości. Ten brak zaufania, zaburzenia nerwicowe, w zależności od różnego rodzaju trudności z zaufaniem i adaptacji społecznej, niezdolność do budowania bliskie stosunki z swoimi przyjaciółmi i płeć przeciwną. Lista jest długa i na.

Dzieci w rodzinach dysfunkcyjnych nauczyć się przeżyć za pomocą mechanizmów ochrony psychologicznej. Tworzą wokół siebie iluzję przywiązania i miłości, wyidealizowanego i zminimalizować te odczucia. Gniew i nienawiść są często dostanie na tematy, przyjaciół i bliskich. Uczucia są odrzucane i błotnisty, co powoduje, że człowiek może stać się obojętny na wszystko.

Niszczący środowisko uczy dziecko oszukiwać, aby potępiać, aby doprowadzić do jego nadmiernych wymagań, aby być nadzorcą, zbyt odpowiedzialna, lub odwrotnie, nieostrożny. Dla takich ludzi, wszelkie zmiany są bolesne, szczególnie do ich kontroli. Często poszukują wsparcia i akceptacji, ale nie jest w stanie przyjąć pochwały. Dzieci ze środowisk defaworyzowanych nie są w stanie docenić siebie, cieszyć się życiem i spędzają wolny czas zabawy. Tworzenie rodziny wcześnie, a do już znanego wzorca, to znaczy zgodnie z zachowania rodziców.

Praca z rodziny dysfunkcyjnej

Psychologów i innych specjalistów pracujących z takich rodzin zmierzyć się z wieloma problemami. Zazwyczaj nie są gotowi, by otwarcie mówić o swoim życiu, a świadomość niektórych rzeczy postrzegane bolesne. Niektórzy krewni utrudniać zmianę, ponieważ potępia zalecenia konsultanta i niech nie je. Małżonkowie nie mają pojęcia o właściwym zachowaniu roli w rodzinie, a na szkoleniu musi przez wiele lat.

Pierwszym krokiem do rozwiązania problemu – to jej zrozumienie. Jeśli rozumiesz, że otoczenie domu nie wszystko jest dobre, a chce mieć szczęśliwą rodzinę, więc nie wszystko jest stracone. Nigdy nie byłem późno, najważniejsze – aby rozpocząć.