Co to jest syndrom wielu osobowości? Objawy i przykłady zaburzenia

Wiele zaburzeń osobowości nawet w XXI wieku powoduje oddzielenie specjalistów w dziedzinie psychiatrii w dwa obozy. Niektórzy są pewni, że takie "odstępstwo od normy" u pacjenta jest wymyślone, podczas gdy drugie jest pewne, że choroba istnieje. Prowadzą one do wielu dowodów z życia, towarzyszących im objawów i przyczynom syndromu wielu osobowości, a także naukowe wyjaśnienie tego zjawiska w psychiatrii. W artykule porozmawiamy o tym, co jest zespołem wielu osobowości.

Co to jest?

Zaburzenie osobowości dyskryminacyjnej (zespół wielorakiego osobowości) jest ogólną nazwą stanu pacjenta, w którym jednocześnie jest co najmniej jedna inna osoba oprócz podstawowej osobowości. Ten drugi nazywamy subpersonalnością. Jest w stanie wybrać prawo do kontrolowania całego ciała osoby, jego uczuć, umysłu, woli głównej (najwyższej) osobowości, nadanej osobie od urodzenia.

Niektórzy psychiatrzy są przekonani, że dysocjacyjne zaburzenie osobowości pojawiło się pod wpływem wielu fantastycznych historii, w wyniku oglądania nienaukowych przekazów, działających w oparciu o pozainstancję i fakty. Inni eksperci uważają, że ludzie z zespołem wielu osobowości istnieją. Dowodem na to jest praca lekarzy opisujących takie zaburzenia na długo przed pojawieniem się psychiatrii jako nauki (około końca XVIII wieku).

Czy ten zespół naprawdę istnieje?

Często uznanie obecności jednej osoby naraz kilku osób jest dość trudne. I sam pacjent często twierdzi, że jego osobowości nic nie wiedzą o sobie, mają zupełnie odmienne opinie, ich zachowania są zupełnie różne. Nie ma wątpliwości, że zespół odcięcia osobowości istnieje. Dzisiaj eksperci traktują to zjawisko z minimalnym sceptycyzmem i nie starają się od razu odrzucić, ale starają się wyjaśnić i scharakteryzować je naukowo.

Rozróżniamy zespół wielu osobowości ze schizofrenii

Nie mylić koncepcji schizofrenii i zespołu wielu osobowości, ponieważ są to zupełnie odmienne zjawiska w psychiatrii. Więc osoby cierpiące na schizofrenię nie mają wielu osobowości. Ich choroba charakteryzuje się tym, że pod wpływem psychozy przewleklej cierpią na halucynacje, które sprawiają, że widzą lub słyszy rzeczy, które naprawdę się nie zdarzają. Głównym objawem schizofrenii jest tzw. Pomysł złudzenia pacjenta. Około 50% pacjentów słyszy głosy, które nie istnieją w rzeczywistości.

Zespół rozszczepienia osobowości i schizofrenia mają jedną wspólną cechę: ludzie cierpiący na te choroby częściej popełniają samobójstwo niż pacjenci z innymi zaburzeniami psychicznymi.

Kto jest najbardziej podatny na rozwój zespołu?

Powody pojawienia się dysocjacji nie zostały jeszcze jednoznacznie zidentyfikowane, ale istnieją wspólne punkty. Więc podstawową przyczyną powstania zespołu wielu osobowości rodzi się u ludzi zwykle do 9 lat. Może to być związane z silnymi przeżyciami emocjonalnymi, najgłębszymi stresami, nadużyciami psychicznymi lub fizycznymi, nieprawidłowym rodzicem i postawą, zwłaszcza gdy zachowują się nieprzewidywalnie i przerażająco dla dziecka.

Opis choroby przez samych pacjentów

Pacjenci cierpiący na rozpad osobowości mogą opisać ich stan w następujący sposób:

1. Pojęcie depersonalizacji, gdy pacjent mówi, że "jest poza jego ciałem".
2. Derealizacja, gdy pacjent opisuje świat wokół niego jako nierealny, jakby patrzył na wszystko, co dzieje się w oddali lub mgle mgły.
3. Amnezja. Pacjent dołoży wszelkich starań, ale nie pamięta ważnych informacji osobistych. Często zapomina nawet te słowa, które mówiono kilka minut temu.
4. Zamęt w samoświadomości. Osoba cierpiąca na syndrom wielu osobowości jest w stanie kompletnej dezorientacji. Nie może jasno odpowiedzieć na pytanie, przez kogo uważa siebie lub siebie. Często łapie się, że nienawidzi swojej osobowości w momencie, gdy jest zaangażowana w jakąkolwiek działalność (narusza przepisy ruchu drogowego, używa alkoholu).
5. Nie ma jasnego zrozumienia, gdzie jest dana osoba, jak długo teraz, w jakiej sytuacji przebywa.

имеет одну личность-хозяина, которая может предоставить основные реальные сведения о нем. Osoba z zespołem wielu osobowości ma jedną osobę przyjmującą, która może dostarczyć podstawowych informacji o nim. Inne stany dysocjacyjne (inne osoby) nie są dojrzałe, mogą mówić tylko o indywidualnych epizodach i uczuciach od życia, ich wspomnienia są skromne i jednostronne. Zdarzyło się tak, że właściciel często nawet nie podejrzewa o obecność innych osobowości.

Zespół wielu osobowości: przyczyny

Spośród wszystkich powodów, które mogą być impetem formacji w dzieciństwie zespołu dysocjacyjnego osobowości, jedna główna przemoc. Może to być emocjonalne i fizyczne. W każdym razie przemoc powoduje nieodwracalną szkodę dla psychiki dziecka. Następnym powodem jest nieprawidłowe rodzicielstwo, gdy dziecko doświadczy poważnego strachu obok nich lub poważnego dyskomfortu psychicznego.

Ostatnio uzależnienie od narkotyków i alkoholizm powodują kryzys w zdrowiu psychicznym człowieka, prowokując pojawienie się osobowości dysocjacyjnej.

Objawy zaburzenia

Jak manifestuje się zespół objawów wielokrotnych? Objawy zaburzenia są następujące:

1. Amnezja, gdy pacjent nie potrafi powiedzieć o sobie podstawowych informacji jako osoby.
2. Obecność dwóch lub więcej subpersonalności, z których każda ma swój własny styl zachowań, własny charakter, nawyki, gesty, rasę, płeć, rozmowę, akcent itd. Subpersonalność może być nawet zwierzęciem.
3. Przechodzenie z jednej osoby na drugą. Proces ten trwa od kilku minut do kilku dni.
4. Depresja.
5. Ostre wahania nastroju.
6. Sukcesywne tendencje.
7. Zaburzenia snu (zarówno bezsenność, jak i koszmary senne).
8. Poczucie niepokoju na skraju paniki lub fobii.
9. Często używanie narkotyków lub alkoholu.
10. Rytuały i przymus.
11. Halucynacje (zarówno wizualne jak i słuchowe).
12. Zaburzenia zachowania się w jedzeniu.
13. Ciężkie bóle głowy.
14. Stan transu.
15. Dążenie do siebie i tendencja do przemocy, w tym wobec siebie.

Wielu pacjentów mówi, że pod kierownictwem jednej lub innej osobowości nie mogą kontrolować ani ciała, ani swoich działań. W rzeczywistości są poza obserwatorami na wszystko, co ich osobowość robi z ich ciałem i otaczającym ich światem. Często na takie czyny są wstydzeni, uznają, że ich osobowość gospodarz nigdy tego nie zrobiłaby i nawet nie ośmieliła się.

Wiele zaburzeń osobowości: przykłady

Zgodnie z najbardziej konserwatywnymi szacunkami, dzisiaj na świecie wiadomo, że około 40 000 chorych cierpiących na syndrom wielu osób. Najbardziej znanym psychiatrem i całym społeczeństwem są historia ludzi, takich jak Louis Vive (jeden z oficjalnie zarejestrowanych przypadków osobowości dyscyplinarnej), Judy Castelli, Robert Oxnam, Kim Noble, Truddy Chase, Shirley Mason, Chris Costner Sizemore, Billy Milligan, Juanita Maxwell. Większość z tych pacjentów cierpiała na ciężką przemoc w dzieciństwie z powodu brutalnej przemocy, która spowodowała dysocjacyjne zaburzenia osobowości.

Billy Milligan

Billy Milligan jest osobą z zespołem wielu osobowości. Stał się powszechnie znany ze względu na absolutnie niewiarygodną decyzję sądu w stosunku do niego. W Stanach Zjednoczonych sąd stwierdził, że nie jest winny popełnienia kilku poważnych zbrodni na raz ze względu na jego zespół wielu osobowości. Billy Miligan przeszedł gruntowne badania psychiatryczne, których wyniki nie tylko nie stanowiły tajemnicy medycznej, ale były nawet publikowane w gazetach, czasopismach i programach telewizyjnych. Na rozprawie 4 psychiatrów potwierdziło diagnozę osoby dysocjacyjnej pod przysięgą.

Billy wielokrotnie otrzymywał medyczną pomoc psychiatryczną. Syndrom wielu osobowości Billy Milligan był dyskutowany bardzo aktywnie. Społeczeństwo jest nadal podzielone na dwa obozy i zastanawia się, kto w rzeczywistości był Milligan: wykwalifikowanym oszustem, który udało się otoczyć wielu psychiatrów, naukowców, sędziów, sędziów i policji lub naprawdę cierpiał z powodu życia w nim 24 osobowości i nie należało do siebie.

Wiele osobowości Billy Milligan

Powodem powstania syndromu Billy'ego Milliga z osobowości podzielonej stała się przemoc i upokorzenie, jakie przeżył w dzieciństwie. Psychiatrzy liczyli go jako całość 24 osób. Każdy z nich miał własne imię i został podany szczegółowy opis.

Po rozpoznaniu, że jego szalony Milligan zostaje wysłany do szpitala psychiatrycznego w Szpitalu Państwowym w Atenach. Dzięki wykwalifikowanej kadrze Billy Milligan odkrył 10 osobowości, a po chwili – 14 innych.

Osobowość tej osoby różniła się wiekiem, płcią, narodowością, odmiennością, inklinacjami, nawykami, zachowaniami. Niektórzy mówili akcentem. "? Więc kto spotkał się w osobie, która została zdiagnozowana z " zespołem wielu osobowości "? Kevin, 20-letni działający z kolei Phil – oboje chuligani, zdolni do zbrodni wychodzących, aby doprowadzić Milligan z kolei; 14-letni chłopiec Denny, panicznie boi się mężczyzn; David, 8, który był odpowiedzialny za utrzymanie bólu; Adalana jest 19-letnią lesbijką, która zalicza się do popełnienia jednego z najpoważniejszych przestępstw; Chłopiec Sean – głuchy niewolnik z odchyleniami i wiele innych.

Po 10 latach intensywnego leczenia, Billy Milligan został zwolniony z poradni psychiatrycznej. Efektem zabiegu były wnioski lekarzy, w których stwierdzono, że pacjent w pełni identyfikuje siebie, co oznacza, że pozbył się wszystkich pod-osobowości. Po opuszczeniu kliniki Milligan zniknął, aby komunikować się z prasą i społeczeństwem, nie wiadomo na pewno, czy leczenie miało prawdziwą skuteczność, czy pozbył się wszystkich 24 osobowości i czy powrócił do niego z upływem czasu.

Manga

Problem wielokrotnego syndromu osobowości był zainteresowany nie tylko psychiatrów, ale i artystów. манга MPD Psycho. Tak więc, popularną pracą, której głównym tematem jest zespół wielu osobowości – manga MPD Psycho. To jest japońska komedia. Historia ich występowania wynosi co najmniej tysiąc lat.

W mangi Psycho manga MPD opisuje niezwykłą i ciekawą historię z gatunku mistycznego detektywa. Zawiera on szczere, gwałtowne i krwawe sceny, często na pograniczu szaleństwa i logiki. Bohaterem mangi jest detektyw, który pracuje przy pomocy intelektualnych metod rozwiązywania przestępstw. Cierpi na syndrom wielu osobowości. Musi poradzić sobie z ujawnieniem regularnie popełnianych krwawych zbrodni. Głównym hakiem jest obecność kodu kreskowego pod okiem zabójcy. Ale ten sam znak ma samego detektywa. Jak można nawiązać wszystkie te zbieżności?

Prace naukowe, które dostarczają najbardziej kompletnych informacji na temat zespołu wielu osobowości

Zespół odrębności dysocjacyjnej od kilku dziesięciu lat zajmuje wiodące miejsce w pracach wielu naukowców. Jeden z pierwszych opisów odnosi się do 1791 r., Kiedy lekarz z Stuttgartu E. Gmelin opisał kobietę niemiecką, która pod wpływem krwawych wydarzeń rewolucji francuskiej zaczęła cierpieć z powodu zespołu wielu osobowości. Jej druga "ja" to Francuzka, która mówiła doskonale po francusku.

Specjalne miejsce zajmują książki chińskich ekspertów nie tylko w badaniu zespołu, ale także na sposoby jego leczenia.

W oficjalnych dokumentach do połowy XX wieku specjaliści zarejestrowali i opisali szczegółowo 76 przypadków osobowości dysocjacyjnej.

Autorzy również zwracali uwagę na temat syndromu wielu osobowości i poświęcili swoje prace. Powiedziano społeczeństwu o zespole wielokrotnej osobowości, o książkach: "Trzy oblicze Ewy" i "Sybil". Pierwszy został stworzony przez psychiatrów K. Tigpena i H. Cleckleya w 1957 roku. Książka opowiada historię dysocjacyjnej osobowości ich pacjenta Eva White. Druga znana książka "Sybil" została wydana w 1973 roku. Jej bohaterka również cierpiała z powodu tego zaburzenia.

Obecnie nie ma żadnych środków zapobiegawczych, które mogłyby zapobiec rozwojowi zespołowi wielu osobowości. Głównym powodem wystąpienia choroby jest psychiczne lub fizyczne nadużywanie dzieci. Wszystkie siły muszą być rzucone, aby zapobiec takim sytuacjom. Jeśli przemoc się zdarzy, konieczne jest podjęcie środków, a także wysłanie dziecka na pomoc psychologowi, który pomoże przetrwać poważny stres w wyniku powstałej szkody.