Centralizacja i decentralizacja

Centralizacja i decentralizacja są dwa systemy o stanie urządzenia. W ramach pierwszej koncepcji przewiduje, że organ rządowy jest zaangażowany w ogólnej regulacji życia publicznego. Jednocześnie stara się kierować działaniami władz terytorialnych, podporządkowując jego natychmiastowy wpływ, wiele lub wszystkie aspekty życia terytorialnym. Decentralizacja polega nakreślenia działań lokalnych i władz państwowych. Koncepcja ta ma pewne pokrewieństwo z terminem „samorządu”, jednak nie jest identyczny z nim. Decentralizacja – pojęcie szersze, ponieważ zapewnia pełną autonomię dla regionów, system federalny. W tej gminie sugeruje obowiązkowe uzależnienie od pojedynczego ustawodawcę. Jednocześnie takie zjawisko jest dozwolone tylko w jednej części stanu, z jednego lub więcej swoich terytoriach.

Początkowo, centralizacja i decentralizacja mieć inny rozwój i rozmieszczenie w terenie. Z niewystarczających środków komunikacji sekwencyjny wzrost władzy państwowej, a następnie podziału jej wpływ na wszystkie aspekty życia narodowego było to niemożliwe. Jednocześnie dążono do pewnej części społeczeństwa, reprezentujących kręgi rządzące. W tworzeniu jednolitego systemu regulacyjnego mocy widział środki polityczne i gospodarcze wyzysku mas.

Centralizacja i decentralizacja były od siebie w starożytnych państwach despotycznych. Tak więc moc będzie w oddzielnych województw satrapów (prezesów), żołnierzy i zażądał od nich pieniędzy. W tym przypadku, w celu sprawowania kontroli nad ich mocy, nie mógłby działać. Władcy tego samego w swoich terytoriach miał niemal całkowitą autonomię.

Centralizacja i decentralizacja w Cesarstwie Rzymskim były w pewnym stopniu zrównoważone. Pomimo autokratycznego systemu oraz fakt, że prowincje zostały utworzone wyłącznie w celu utrzymania jednolitego władzy państwowej, państwo uznaje rządu w miastach i na prowincji.

Po upadku Cesarstwa Rzymskiego w całej Europie (z wyłączeniem Bizancjum) państwowy system nie przewiduje centralizacji. To było typowe dla wielu stanach tym czasie. Kiedy urządzenie nie feudalny również warunki konieczne do utworzenia systemu centralnego. Jednocześnie stara się rozwijać władzę królewską. Na przykład, osiągnęła największy sukces we Francji. Następnie, zasady monarchii francuskiej, stanowiły podstawę urządzenia republiki. Ale gdy krajowy system państwowy jest używany we Francji i zasada suwerenności. Jednakże organ zarządzający pod kontrolą jednego organu państwowego. W tej gminie rozwija się dość słabe.

Konsekwentne wdrażanie centralizacji było możliwe tylko w 19 wieku. W tym okresie powstały sprzyjające warunki, w szczególności, które pojawiły się i zostały dobrze rozwinięte środki komunikacji, prawidłowo funkcjonujący telegraf, poczta.

Należy zauważyć, że niektóre agencje rządowe w związku z ich właściwościami, może normalnie występować tylko w centralnej kontroli. Struktury te obejmują armię, handel międzynarodowy, marynarki i innych. Środki komunikacji (Telegraph post), dróg (koleje) również nie może być zapewnione bez strat w prowadzeniu organów, których kompetencje obejmują na małym obszarze. Istnienie i rozwój tych obszarów wymagają finansowania, który jest zarządzany przez jedną z zasad jednej władzy.