Onomatopowe słowa i wstawienia: pisownia, interpunkcja, przykłady

W języku rosyjskim szczególną rolę odgrywają słowa i zastrzyki onomateryczne. Bez nich trudno nam było wyrazić nasze uczucia. Właściwości morfologiczne tych części mowy, ich zrzutów, właściwości gramatycznych oraz ich inne funkcje zostaną szczegółowo omówione w tym artykule.

Rozmowy

Ta część mowy, zgodnie z szkolnym programem nauczania, jest badana w klasie szóstej lub siódmej. Chociaż stosują ją znacznie częściej. Nawet w dzieciństwie, gdy dziecko nie umie rozmawiać, to oni są pierwszymi dźwięki. Rozmowy w naszym języku zwykle nazywane są specjalną grupą mowy, która pomaga wyrażać emocje i uczucia. Linguistki odnoszą się do specjalnej kategorii. Z punktu widzenia morfologii są one częścią mowy. Jednak niezależnie od słów niezależnych i oficjalnych. Jeśli chodzi o funkcjonalność, nie mają znaczenia. Oznacza to, że te słowa nie mają znaczenia, tylko pośrednie. Wtedy nie można nazwać niezależnym.

Jeśli chodzi o usługi, które pomagają połączyć słowa w zdaniu i tekście, nie oddały ich funkcji do zastrzyków. Te słowa nie "służą" nikomu i nic nie znaczy. Co to jest? Są to najczęstsze emocje, gdy nie mamy wystarczająco dużo słów, aby wyraźnie je wyrazić. Powiedz: "Ach!" I wszyscy zrozumieją, że coś nas zaskoczyło. Usłyszymy: "Shh!" I natychmiast cicho, ponieważ to słowo oznacza zatrzymanie rozmów lub jakichkolwiek działań. Zdania z przerwami są bardziej emocjonalne i znacznie głębsze przekazują słowa, których nie zawsze można powiedzieć.

Porównaj: "Och, to boli!" I "Boli mnie". Oba te zdania mają takie samo znaczenie. Jednak pierwszy przekazuje chwilowe wrażenie osoby, druga może oznaczać przedłużające się poczucie bólu. Wystarczy wystrzelić, a ci, którzy są blisko nas zrozumieją nas.

Pochodzenie

Terminy "słowa Onomatopoeic" i "Interjection" pojawiły się bardzo dawno temu, już w początkach XVII wieku. Lingwistyczny Smotrycki przedstawił je w 1619 roku. Potem nazwał ich "mieszanką", to znaczy między słowami. W rzeczywistości są.

Niektórzy zostali uformowani, jak mówią, spontanicznie, z naszych krzyków. Na przykład takie jak "A", "O", "Fu", "Ah", nie mają szczególnej historii pochodzenia. To nasza niezamierzona reakcja na jakiekolwiek bodźce.

Każdy wie, że słowo "Bayu-bai" wywodzi się z starych rosyjskich słów, aby powiedzieć (bayat). W ten sposób, aby dziecko, rodzice jakby skazany, zasnął.

Znane słowo "allo", które wymawiamy, odpowiadając na wezwanie, przyszło do nas z Anglii. Jej bezpośrednim znaczeniem jest cześć, co przekłada się na "Hello". Podnieś słuchawkę, daj nam znać, że słyszymy rozmówcę, witając go.

Współczesny slang każdego roku tworzy wszystkie nowe słowa i zastrzyki. Formy "Oops", "Cool", "Blah-blah" pojawiły się. Wszyscy są spokrewnieni z naszym znanym "Ah", "Wow", "Tak, tak".

Oznacza to, że w miarę upływu czasu niektóre z nich zniknęły, a inne są zastępowane, bardziej aktualne.

Tworzenie wyrazu

Jak każda część mowy, zastrzyki mają własne specjalne sposoby edukacji. Rozróżnij następujące kwestie:

• Z pomocą przyponów. Z wyrazu "A" tworzy się bardziej kochający "Ainka".
• Przejście z jednej godziny. W innym: "Ojcowie! "(Z im.susch.)," Oszołomiony! "(Z czasownika)," Cool! "(Z przysłówków).
• Walka: "Tu jesteś i dalej", "i nie mów".
• Dodanie: "Kiss-kis".

Różne sposoby formowania wyrazów dowodzą, że ta część mowy nie jest tak prosta, jak się wydaje na pierwszy rzut oka.

Struktura

Klasyfikuj kilka typów zastrzyków, w zależności od ich części składowych. Pierwsza grupa jest prosta. W ich strukturze jest tylko jedno słowo i jeden korzeń. Przykłady: "Oh", "Alas", "Eh".

Następny rodzaj nazywa się kompleksem. To imię, które otrzymali, ponieważ składa się z kilku korzeni. Na przykład: "ah-ah-ah", "tak-da-da", "ojciec-światło", "oh-go".

Ostatnią grupą struktur są wstawienia złożone. Są tworzone z kilku prostych słów: "niestety i ah", "o tobie". Z reguły grupa ta pochodzi z nazwisk rzeczowników, do których dodano przerwania.

Rodzaje

Przyjmuje się, że podzieli je na kilka typów.

1. Motywacja. Zastąpili słowa pełne wartością, sygnalizują, że nadszedł czas działania: "Chodź szybciej!", "Hej, powiedz mi, jak się tu dostać!", "Shh, cicho rozmowa – dziecko śpi".
2. Emocjonalne. Takie słowa niechcący wyłaniają się z osoby, gdy jest zaskoczony lub przestraszony: "Och, jak miło jest!" "Och, jaka jest silna burza!".
3. Etykieta. Nie każdy wie, że znane słowa "Hello", "Goodbye", "Thank you" odnoszą się do klasy zastrzyków. Nie mają one niezależnego znaczenia, przekazując jedynie naszą uprzejmą intonację. Na przykład: "Proszę, pozwól mi chodzić." Dziękuję bardzo za pomoc!

Bez słów tej grupy mało kto wykształcony potrafi sobie wyobrazić jego życie. Pomagają nie tylko w udekorowaniu naszej mowie, ale także nadaniu jej pewnego uroku.

Interpunkcja

Jak ta część mowy oddziela ten list? Zdania z przerwami, z reguły, przecinają się przecinkami.

Na przykład: "Och, jak szybko minęło wakacje!" Po emocjonalnym słowie, przecinek jest umieszczany, ponieważ znajduje się na początku zdania. Podobne przykłady: "Wow, ilu z was tutaj!", "Fu, jak to jest brzydkie z twojej strony".

Specjalne miejsce zajmuje wykrzyknik "o". Używana razem z innymi słowami nie jest oddzielona przecinkami: "O powietrze, jak bardzo jesteś czysty!", "O nie, muszę cię odmówić w tej sprawie".

W zdaniu "Cóż, jak zaradzić sobie i zadzwonić telefon?" Słowo "dobrze" nie wyróżnia się, ponieważ ma wartość zysku. W przypadku, gdy określa czas trwania działania, należy go rozdzielić przecinkami: "Nie wiem, jak długo to potrwa".

Wypowiedź "co", która jest używana jako najwyższy stopień czegoś, nie wyróżnia się: "Jaki piękny wieczór!", "Coś za cholerę!".

Słowa Onomatopoeic i ich różnica z przerwami

Kategoria specjalna to słowa, które naśladują wszelkie dźwięki. W przeciwieństwie do zastrzyków, nie noszą w sobie emocji. Ich głównym zadaniem jest przekazanie podobnego dźwięku. Na przykład, zaznaczenie zegara jest przesyłane na litera ze słowem "Tick-on". Kiedy usłyszymy chrząszcz latający, odtworzymy swój lot jako "Zhzh". I jest wiele takich przykładów.

Ponadto, ta część mowy aktywnie uczestniczy w tworzeniu różnych słów: gav – kora, grunt – chrypka, chi-chi – chichot.

Co najważniejsze, ich różnica w odejściach ma inną rolę w języku. Na pierwszy rzut oka są one bardzo podobne. Nie należy jednak mylić, ponieważ słowa onomatopealne nie przekazują uczuć i emocji osoby. Po prostu powtarzają dźwięk.

Szeregy

Słowa Onomatopoetic w języku rosyjskim są podzielone na kilka podgatunków:

• Głosy zwierząt (w tym ptaków): cockerel (kogut), meow (kociak), y-ow (sowa), pee-pee (mysz).
• Naturalne dźwięki: bah-bah (grzmot), boom (coś upadłego), пшш (syczące się wody).
• Imitacja instrumentów muzycznych: ding-dong (dzwonki dzwonkowe), trance (gra na gitarze).
• Dźwięki wydawane przez ludzi: hrum (jest marchewka), top-top (ktoś idzie), tsok (na piętach).

Są to najczęstsze kategorie tej części mowy. Onomatopatyczne słowa i wstawienia tworzą specjalną grupę w języku rosyjskim, nie odnoszącą się zarówno do niezależnych, jak i oficjalnych.

Syntaktyczna rola

To bardzo interesujące, że w rzadkich przypadkach takie małe słowa mogą być różnymi członkami wyroku. Wykłady i słowa onomatopoejskie, których przykłady wielokrotnie pokazane przez nas powyżej, to:

• Definicje. Na przykład: "Tak, święto!" W tym przypadku wykrzyknik "Aye da" odpowiada na pytanie "Co?", Zastępując wyraz "Wonderful".
• Suplement: I nagle w oddali usłyszeliśmy cichy "Ay!".
• Predykat: I drzwi nagle: "Hang!"
• Temat: A potem był głośny "Hooray".

Rola zastrzyków i słów onomatopoejskich w mowie

Bez tych pozornie prostych słów nasz język byłby bardzo słaby. Przecież większość z nich jest tworzona impulsywnie, niezależnie od naszego pragnienia. Wezwij do pomocy, krzyczeć ze strachu, zachwycać się aktem – wszystko to są zastrzyki, słowa onomatopoeiczne. Znaki interpunkcyjne na pierwszym, który rozważaliśmy wcześniej. Ale dźwięki wydane przez kogoś lub cokolwiek, nie wyróżniają się na piśmie. W razie potrzeby tylko cytaty są umieszczane w zdaniach, gdzie jest bezpośrednia mowa.

Mowa z tą kategorią jest znacznie bardziej emocjonalna. Trudno trzymać się radości, gdy coś się wydarzyło, że czekaliśmy długo. Na przykład: "Wow! Wreszcie, to się stało! ". Lub w trudnej chwili, gdy człowiek niesłusznie wzdycha: "Ach, nic dobrego się nie stało".

Ale jak przekazujesz dźwięki, które są publikowane przez zwierzęta? Tylko przy pomocy specjalnych słów. Bez nich jest to prawie niemożliwe. Takie słowa mają tendencję do przenoszenia podobnych dźwięków, takich jak koszenie krowy czy gryzienie świń.

Ćwiczenia

W celu skonsolidowania przekazanego materiału, dzieci wykonują specjalne zadania, powtarzając słowa onomatopoeic. Ćwiczenia na nich i przerwania są zwykle nieskomplikowane.

1. Na przykład, musisz ustalić absolutorium pewnej grupy: "Ach!", "Ouch!", "Ojcze!". Według wszystkich wskazań są to zastrzyki emocjonalne, proste w strukturze.
2. Znajdź słowa onomatopoeic w zdaniach.

"Slap-slap" – usłyszano za oknem. "Chick-chirik" – tak wróbli zwracają uwagę. Podchodząc do peronu, pociąg śpiewał: "Tu-tu".

1. Określ, jakie dźwięki mogą produkować skrzypce, pies, krople deszczu, grzmot, ziewający mężczyzna, padający na podłogę obiektu, dreszcz przed zimnem.
2. W zdaniach są używane rozróżnienia, zastrzyki lub imiki:

"Cześć, moi towarzysze".

"Bach!" Przyszła milczenie.

– Chodź, pospiesz się już!

– "Chick-chick!" Więc próbowaliśmy nazwać małe ptaki.

– Ojcowie-lampy! Co powiedział nam grzmot "Ba-bah"?

Ćwiczenie dla zdań z słowami onomatopoejskimi, jak również wstawienia mogą być bardzo zróżnicowane. Zazwyczaj nie powodują one trudności wśród studentów.

Analiza morfologiczna

Jak każda część mowy, te dwie małe podgrupy mają własny algorytm analizy składni. W tym przypadku jest absolutnie identyczna.

• Ustal fragment mowy.
• Oznaczamy morfologię:

– Struktura

– bit po wartości

– niezmienność

• Rola w zdaniu.

Podajemy przykład analizy. "Tu jesteś! Nie czekają na deszcz, ale przelał wodę!

1. Tu jesteś i na – wykrzyknik.
2. Struktura kompozytowa (kilka słów).
3. Emocjonalne, przekazuje niespodziankę.
4. Niezmienna (nie może być nachylona lub sprzężona)
5. Nie odgrywa żadnej składni w zdaniu, ponieważ nie zastępuje niezależnej części mowy.

Oto przykład: I tutaj – "Zipper-zipper!" – piłka przeleciała obok nas.

1. Słowo onomatopoetyczne (przekazuje lot piłki).
2. Kompleks składa się z dwóch powtarzających się podstaw.
3. Wyładowanie jest dźwiękiem o nieożywionym charakterze.
4. Niezmienność.
5. Zdanie będzie dotyczyło okoliczności (odpowiada na pytanie "jak").

Innym przykładem: jakiego rodzaju nieuwagi jesteś?

1. Rozmowa
2. Proste, z jednego słowa.
3. Emocjonalny, wyraża oburzenie.
4. Niezmienność.
5. Okólnik (zastępuje słowa "bardzo" lub "bardzo").

Wnioski

Pisownia słów onomatopoeicznych i podobnych podobieństw do nich zwykle nie powoduje trudności. Wszyscy przekazują emocje lub dźwięki dokładnie tak, jak słyszymy ich. Należy pamiętać, że powtarzające się podstawy, takie jak hav-gav, zawsze będą zapisywane poprzez myślnik.

Spontaniczność w ich edukacji czyni ich integralną częścią naszego życia. Dzieci, które nie mogą mówić, krzyczą tylko własne dźwięki swoim matkom. Rodzice kierują się tym, czego chce ich dziecko. Po dojściu do dorosłości nadal używamy tych części mowy. Nikt nie zmusza nas do odmowy wyrażania własnych emocji. I dźwięki natury? Możemy je pokazać wszystkim, ale nie zawsze łatwo jest pisać na papierze. W tym celu są słowa onomatopoeiczne. Łatwo powtarzają to, co słyszymy, tylko poprzez pisanie.

Bez takich pozornie mało znaczących części mowy, po prostu nie możemy zrobić. Codziennie napotykając ich na przemowę ustną, musimy wykorzystać niektóre z nich na piśmie.

Nie mylić ich z częściami usługowymi mowy, na przykład z cząstkami. Czasami są one bardzo podobne. Warto pamiętać o jednej niezmiennej regule: te słowa przenoszą emocje, uczucia i dźwięki. Żadne inne grupy mowy nie mogą to zrobić. Jak mówią, dla każdego – jego własnej niezbędnej roli.