Tonący fundusze w rosyjskim systemie prawnym

Tonący funduszu – jest pewna ilość zgromadzonych funduszy teraz na celu wznowienie wartości środków trwałych. Gromadzić fundusze za pomocą amortyzacji, które z kolei są częścią kosztów produkcji. Tak więc, fundamenty amortyzujące Zapewnia najbardziej kompletny istnienia przedsiębiorstwa. Eliminują one nosić kosztowny proces sprzęt, transport, budynki i budowle, pokazujące objętość środków ukierunkowanych na ich odzyskanie.

Amortyzacja środków trwałych

Jednak, mimo że koncepcja jest nadal używany w nowoczesnej rachunkowości, to jest raczej abstrakcyjny sposób tworzenia, nieobjęte formy prawnej specjalnego funduszu. Tonący funduszu od 1992 roku, w praktyce nie istnieje, co stanowi jedynie opłaty przechowywania pochodne wytwarzane ze względu na koszty produkcji. Zmiany w prawie doszło w związku z prywatyzacją pełną skalę własności państwowej przez prywatnych przedsiębiorców. Po tym, ustawodawca uznał, że technologia kontroli działalności gospodarczej, dla których będzie odzyskać amortyzację środków trwałych, w demokratycznym środowisku, nie są one uprawnione. Podczas gdy wielu współczesnych ekonomistów dzisiaj nie może zgodzić się ze sformułowaniem krajowego problemu ekonomicznej przedsiębiorstw i organizacji rosyjskich prawodawców, jak kapitału zakładowego podmiotów gospodarczych w nowoczesny system gospodarczy podobny funduszy radzieckich przedsiębiorstw w większości przypadków tworzone przez założycieli organizacji, i jest zaangażowany od środowiska zewnętrznego inwestycji , Dlatego menedżerowie jednostki gospodarczej są równie podatne na inwestorów, jak również kierownictwo zakładu do rządu radzieckiego w czasie. Tonący fundusz, z kolei, nie pozwalają wędrować menedżera fantazji, aby zakończyć, po opanowaniu tak nadmiernego kapitału kosztem dywidend, ponieważ pozwala na odliczenie od kosztów. Jednakże, ponieważ forma prawna procesu nie jest spowodowane, następnie deponentów pozostaje tylko bardziej uważnie analizować atrakcyjności inwestycyjnej przedsiębiorstwa, opierając się na dobrej wierze jego kierownictwem.

Enterprise Fund Sinking

Jednak często zdarza się, że firma konsekwentnie prowadzi do pozytywnej polityki dywidendowej inwestora. W takich przypadkach, zarządzanie wykorzystuje klasyczną metodę obliczania amortyzacji funduszu. Kiedy to wpływa na całkowity koszt środków trwałych, przeniósł się do wytwarzanego produktu przez cały okres ich eksploatacji. Oznacza to, że u kwotę, która byłaby w stanie w pełni zrekompensować trwałych nosi. Objętość zatonięciu funduszu z matematycznego punktu widzenia jest następujący:

AF + MF = KR + M + A, gdzie:

• PV – wartość środków trwałych;
• KR – koszt amortyzacji naprawy w danym okresie;
• M – koszt modernizacji;
• L – wartość likwidacji.