Carl Maria von Weber – kompozytor, twórca niemieckiej opery romantycznej: biografia i twórczość

Carl Maria von Weber – słynny niemiecki kompozytor i muzyk z 18. wieku, był kuzynem żony Mozarta. Przyczynił się znacznie do rozwoju muzyki i teatru. Jeden z twórców romantyzmu w Niemczech. Do najbardziej znanych dzieł kompozytora rozpoczął swoją operę.

Carl Maria von Weber: A Biography. dzieciństwo

Carl urodził się w małej niemieckiej miejscowości Eutin (Holstein). Stało się to wydarzenie, 18 grudnia 1786. Jego ojciec był Frants Veber, wyróżnia się wielką miłością do muzyki. Służył jako przedsiębiorca w podróży teatralnej trupy.

Dzieciństwo przyszłych muzyków z przeszłości wśród wędrownych aktorów teatralnych. Ten rodzaj atmosfery jest silnie uzależnione i określona przyszłość chłopca. Tak, jest to trupy teatralnej zaszczepił w nim zainteresowanie gatunkach muzycznych i dramatycznych, również dał znajomość prawa muzycznej sceny i specyfiki Sztuki Dramatycznej.

W młodym wieku, Weber również aktywnie chętni i zainteresowani malarstwem. Jednak ojciec i starszy brat próbował bardziej zaznajomieni z jego muzyki. Franz, pomimo ciągłego podróżowania, był w stanie dać synowi dobrą edukację muzyczną.

Pierwsza kompozycja

W 1796 roku, Carl Maria von Weber studiował grę na fortepianie w Hildburghausen, wtedy zaangażowany w Salzburgu Podstawy kontrapunktu w 1707 roku, następnie w Monachium od 1798 do 1800 studiował kompozycję u organisty sztukę sądu Kalheroma. W ciągu tych lat, brał lekcje śpiewu.

Carl poważnie interesuje się muzyką. A w 1798 roku był pod kierunkiem Y. M. Gaydna nawet stworzył kilka Fughettas Keyboard. Była to pierwsza od kompozytora. Co jest zaskakujące, ale opera Carla Marii von Webera również zaczął pisać bardzo wcześnie. Tuż po dwie fugi pojawiła się jego główne projekty, które są omówione poniżej, jak również dużą masę, Allemande, Ecossaises, pełen humoru kanonów. Ale większość miała Singspiel „Peter Schmoll i jego sąsiadów”, utworzonego w 1801 roku Było to dzieło zyskało aprobatę Johanna Michaela Haydna.

wysoka pozycja

W 1803 roku nastąpił znaczny postęp w pracach przyszłego założyciela niemieckiej opery romantycznej. W tym roku Weber przybył do Wiednia po długiej podróży przez Niemcy. Tu spotyka się bardzo znany w tym nauczyciela muzyki czas Abbé Vogler. Osoba ta szybko zauważyć braki, które istniały w musicalu i wiedzy teoretycznej Karola, i zajął się ich uzupełnianie. Kompozytor pracował ciężko i został wysoko nagradzane. W 1804 roku, młody człowiek od siedemnastu lat, wziął kopelmeysterom, czyli głowy, we Wrocławiu Opera, dzięki Vogler patronat. To wydarzenie oznaczone w nowy okres życia i twórczości Webera, który zawiera następujące ramy czasowe – od 1804 do 1816 roku.

Początek najważniejszy okres twórczości

Muzyka Karla Marii von Webera w tym czasie przechodzi znaczącą ewolucję. Ogólnie rzecz biorąc, od 1804 roku, cała praca kompozytora zmieniło. W tym czasie, to dodaje estetyczne widoki i perspektywy Weber i muzyczny talent objawia się najwyraźniej.

Ponadto, Carl znaleźli prawdziwy talent jako organizator w dziedzinie teatru muzycznego. I patrole z trupy w Pradze i we Wrocławiu otworzył zdolność dyrygenta. Jednak Weber nie wystarczyło do opanowania klasycznej tradycji, stara się przekształcić wszystko i prawidłowe. Tak, on, jako dyrygent, zmieniła się w operze muzycy orkiestry składanie zamówień. Teraz są one zgrupowane według rodzaju instrumentu. Ten kompozytor orkiestrowego przewiduje zasadę noclegów, które będą popularne w latach 19 i 20 wieku.

Ich śmiałe zmiany osiemnaście Weber bronił z całą żarliwością młodzieży, pomimo oporu ze strony muzyków i śpiewaków, którzy chcą zachować tradycję, historycznie w niemieckich teatrach.

Głównym produktem tego okresu

W latach 1807-1810 rozpoczyna się w krytyce muzycznej i literackiej karierze Carla Marii von Webera. Zaczyna pisać recenzje i artykuły o sztukach i utworów muzycznych, zaczyna się powieść pod tytułem „muzyk Life” do jego pism abstrakty sam napisał.

Prace napisane w czasie pierwszego okresu twórczego kompozytora, pozwalają nam zobaczyć, jak stopniowo lepszą przyszłość oczywistych cech bardziej dojrzałego i poważnego stylu autora. W tej chwili największą wartość w zakresie sztuki muzycznej nabyć dzieła dramatyczne Weber, wśród których:

• Singspiel "Abu Hassan".
• "Silvana" opera.
• Dwie symfonie i dwie kantaty bez tytułu.

Również w tym okresie nie było wiele uwertury, pieśni, arie, chóry, etc.

okres Drezno

Na początku 1817 roku, Carl Maria von Weber był dyrygentem Deutsche Oper w Dreźnie „”. W tym samym roku ożenił Kerolayn Brandt, śpiewaczką operową.

Od tej chwili najważniejszy i ostatni okres kompozytora, który ukończył w 1826 roku, jego śmierć. W tym czasie bardzo intensywny charakter bierze dyrygent i działalności organizacyjnej Weber. Jednocześnie musiał stolknutsya trudności jako dyrygent i lidera. Innowacja Karla Marii aktywnie sprzeciwia teatralna tradycja dominuje prawie pół wieku, a także F. Morlakki, dyrygenta opery włoskiej firmy w Dreźnie. Pomimo tego wszystkiego, Weber był w stanie zmontować nową niemieckiego trupa operowa. Co więcej, był w stanie umieścić kilka doskonałych przedstawień, niezależnie od tego, nieodpowiednio przeszkolony personel.

Ale nie sądzę, że Weber kompozytor ustąpiła Weber-kapelmistrza. Udało mu się połączyć obie te role i świetnie sobie z nimi poradzić. To było w tym czasie przyjść na świat najlepsze projekty kapitana, w tym jego najsłynniejszej opery.

"Der Freischütz"

Historia opowiedziana w tej operze, sięga do ludowych opowieści o tym, jak człowiek sprzedał duszę diabłu za magicznym pyłem, który pomógł mu wygrać strzelców konkurencji. Nagroda było małżeństwo z pięknej pani, która była zakochana w bohaterze. Po raz pierwszy w operze zostało zawarte coś, co jest bliskie i znajome sercu niemieckim. Weber przedstawił prostego wiejskiego życia z sentymentalną naiwność i niegrzeczny humoru. Zaczarowany las i ukrywa się pod łagodnym uśmiechem nieziemskiego przerażenia i bohaterów ze wsi dziewcząt i myśliwych cheer, kończąc dzielnych książąt i sprawiedliwy.

Ta dziwaczna historia połączyła się ze wspaniałej muzyki, a wszystko to stało się zwierciadłem każdym niemieckim. W tej pracy nie tylko uwolnił Weber niemiecką operę pod wpływem włoskiej i francuskiej, ale był w stanie położyć fundamenty wiodących postaci operowej z dnia 19 wieku.

Premiera odbyła się w dniu 18 czerwca 1821 roku i miał niesamowity sukces z publicznością, a Weber stał się prawdziwym bohaterem narodowym.

Później, opera została uznana za największego powstania narodowego niemieckiego teatru romantycznego. Kompozytor, na podstawie singspielu gatunku, korzystają z szerokiej formy muzyczne, które będą nasycać pracę i dramat psychologiczny. To idealne miejsce do podjęcia operę szczegółowe portrety muzyczne postacie i sceny z życia codziennego, związane z niemieckich pieśni ludowych. Bardzo wyraźnie było to wyrażone muzyczne krajobrazy i fantastyczne odcinki ze względu na bogactwo orkiestry stworzonej przez Webera.

Struktura opery i jego funkcje muzyczne

„Der Freischütz” zaczyna się od uwertury, który jest zdominowany przez płynący rogi melodii. Przed widz jest zasysane tajemniczy romantyczny obraz lasu, usłyszeć poezję dawnych opowieści myśliwskich. Główną część uwertury opisuje walki przeciwieństw. Kończy wpis uroczyście majestatyczny coda.

Akcja pierwszego aktu rozgrywa się w tle masowych wesołych scen. Widzimy obraz chłopskich wakacji, doskonale odtworzone dzięki wprowadzeniu chóralnych, motywów ludowych. Melodia brzmi tak, jakby naprawdę gra muzyków wiejskich i rustykalny prosty walc charakteryzuje się prostotą i naiwnością.

Z wypoczynku w ostrym kontraście aria gajowy Max, który jest pełen niepokoju i zamieszania. A w drugiej tabeli piosenek Jaegers Caspar wyraźnie usłyszał ostry rytm indukowania szybkiego działania.

Drugi akt jest podzielony na dwa zdjęcia, kontrastujące ze sobą. W pierwszej części usłyszymy pierwszy nieostrożne Arietta Angel, który jest używany do cieniowania czystości i głębokości czując jej przyjaciółka Agaty. Obraz jest pełen przemian melodii piosenki i wyraziste recytatywy, które pomagają zrozumieć emocje dziewczynki. Końcowa część jest pełne radości, światła i blasku.

Jednak na drugim zdjęciu zaczyna zwiększać napięcie dramatyczne. A główną rolę przywiązuje się do orkiestry. Akordy brzmią niczym niezwykłym, nudne i ponure, przynosząc terror, a partia jest ukryte przed refren publiczność zwiększa tajemnicę. Weber udało nadzwyczaj wiarygodny obraz muzyczny szalonej złych i demonicznych sił.

Trzeci akt jest podzielony na dwa zdjęcia. Najpierw zanurza widza w spokojnej i sielskiej atmosferze. Partia Agatha usiane poetyckiej melancholii światło i chór koleżanki jest pomalowane w delikatnych barwach, gdzie poczucie motywów narodowych.

Drugi ruch otwiera chór myśliwych, któremu towarzyszy dźwięk rogów myśliwskich. W tym refrenie słychać niemieckie melodie ludowe, które później zyskały popularność na całym świecie.

Koniec opera rozłożeniu doborowej scena z chórem, któremu towarzyszy radosnej melodii, motyw przewodni biegnącej przez całą pracę.

Stworzenie „Oberon”, a ostatnie dni życia

Bajkowy opery „Oberon” został napisany w 1926 roku, to zakończyła serię pięknych dzieł operowych kompozytora. Weber pisał go w celu zapewnienia jego rodziny. Kompozytor wiedział, że wkrótce umrze i nikt nie będzie bardziej dbać o bliskich.

„Oberon” w jego kształt był całkowicie odmienny od zwykłego stylu Weber. Dla kompozytora, który zawsze opowiadał się za fuzję opery ze sztuką teatralną, prace struktury był nieporęczny. Jednak w przypadku tej konkretnej operze Weber był w stanie stworzyć najbardziej wykwintne muzykę. Pod koniec pisania „Oberon” zdrowie kompozytora uległa pogorszeniu, a on ledwo chodzić, ale Carl Maria nie przegap premierę. Opera została uznana po raz kolejny przez krytyków i publiczność chwalił talent Webera.

Niestety, na żywo kompozytor nie długo. Kilka dni po premierze został znaleziony martwy. Stało się to w dniu 5 czerwca 1826 roku w Londynie. Tego samego dnia, Weber zamiar wrócić do domu do Niemiec.

W Dreźnie w 1861 roku był pomnik Weber.

Pierwsza opera młodzieży

„Silent Las Girl”, pierwsze poważne dzieło kompozytora, zasługuje na szczególną uwagę. Premiera odbyła się w 1800 roku we Freiburgu. Pomimo młodego wieku i braku doświadczenia autora, to był sukces i zyskał uznanie. Można powiedzieć, że ta inscenizacja tego dzieła był początek kariery kompozytora, Weber.

Co do opery, to nie zostało zapomniane przez długi czas i udał się pojawiać w programach teatralnych w Pradze, Wiedniu, Petersburgu i innych miastach na świecie.

inne prace

Weber pozostawił bogate dziedzictwo artystyczne, lista jest pełna jest praktycznie niemożliwe. Ale zauważmy, najważniejszym jego prac:

• 9 oper, w tym "Three Pinto", "Ryubetsal", "Silvana", "Euryanthe".
• Akompaniament muzyczny do siedmiu sztuk dramatycznych.
• Chóralne wokalny solowy i prace to 5 mas, większy niż 90 utworów ponad 30 zespołów kantat 9, około 10 zabiegów pieśni ludowych.
• utwory fortepianowe: Sonata 4, 5 Plays, 40 duety i tańce, 8 cykli wariacji.
• Około 16 koncertów na fortepian, klarnet, róg i fagot.
• 10 działa na orkiestrę i 12 do zespołu komory.

ciekawostki

Weber kompozytor był dość niezwykła osobowość z jego cechami, zaletami i wadami.

Na przykład, nie znosił sławę cudzego. Szczególnie nietolerancyjni Byłem Rossiniego. Weber ciągle opowiadać znajomym, że muzyka bezwartościowe Rossiniego, to tylko w trybie, który zostanie zapomniany w ciągu kilku lat.

Tragiczny wypadek doprowadził do tego, że Weber stracił piękny głos. Raz w Breslau kompozytora czekał na kolację ze sobą, a nie tracić czasu, usiadł do pracy. Weber szybko i postanowił rozgrzać zimne łyk wina. Ale ze względu na zmierzchu on wziął słoik przy drinku z tego, w którym jego ojciec kwas siarkowy. Kompozytor łyk i padł martwy. Kiedy przyszedł jego przyjaciel, a następnie jego domina nikt nie otworzył, ale okna był lekki. Wezwał na pomoc, udało się otworzyć drzwi i Weber szybko zabrany do szpitala. Lekarze uratował życie kompozytora, ale usta, gardło i struny głosowe były tak spalone, że reszta jego życia był zmuszony mówić tylko szeptem.

Weber był bardzo lubi zwierzęta. W jego domu żyliśmy psa, kota, wiele różnych ptaków, a nawet kapucynka. Najbardziej podobało indyjski kompozytor wrona, kto mógłby powiedzieć. „Dobry wieczór”

Weber wyróżnia egocentryzm. On jest tak lubi siebie, nawet napisał pod pseudonimem pochwalnych artykułów o siebie, od czasu do czasu ukazały się w gazetach. Ale to nie powstrzymało. Sam kompozytor jest tak chętnie, że trzy z jego czworga dzieci nazywa ich imiona: Maria Carolina, Carl Maria, Karolina Mariya.

Bez wątpienia, Weber był bardzo utalentowany muzyk i kompozytor, który złożył nieoceniony wkład w rozwój sztuki niemieckiej. Tak, ten człowiek nie był bez wad, a różni się próżność, ale każdy geniusz swoich dziwactw.