Aksenov Wasilij: biografia i najlepszych książek pisarza

Aksenov Wasilij Pawłowicz – znana w szerszych kręgach rosyjskiego pisarza. Jego prace są przepojone duchem wolnym, twardej i wzruszające, niekiedy surrealistyczne, nie pozostawia obojętnym ani jednego czytelnika. W artykule biografia Wasilij Aksenov a lista jego najciekawszych utworów literackich będą rozpatrywane.

wczesne lata

W 1932 roku, 20 sierpnia, w mieście Kazań Pavel Aksenov, przewodniczący Rady Miejskiej w Kazaniu i Eugenia Ginzburg, nauczyciela w Kazaniu Instytutu Pedagogicznego, urodziła syna Bazylego. Według relacji w rodzinie był trzecim dzieckiem, ale tylko powszechne. Kiedy nie było jeszcze pięć lat, oboje rodzice (najpierw matka, potem ojciec) został aresztowany, a następnie skazany, każdy do dziesięciu lat więzienia. Mając obozy stalinowskie, Eugenia Ginzburg następnie emituje księgę wspomnień dobie represji „Whirlwind”, który opowiada o osiemnastu latach spędzonych w więzieniu, na wygnaniu, obozów kołymskich. Ale teraz nie chodzi o to, że jesteśmy zainteresowani biografia Wasilija Aksenov.

Po zawarciu rodziców starszych dzieci – Alosza (syn Jewgienija Ginzburg) i Maya (córka Pavel Aksenov) – został zabrany do wychowania rodzinnego. Wasia i przymusowo wysłany do sierocińca dla dzieci skazanych (babcia chłopiec chciał go zatrzymać, ale nie pozwalają im). W 1938 roku, brat Petra Aksenova, Andreyan, odszukał dziecko w domu Kostroma dzieci i zabrał do siebie. Aż do 1948 roku, Bob mieszkał u krewnych na strony ojca, Motti Aksenova aż zwolniony z więzienia w 1947 roku, matka chłopca nie uzyskano pozwolenie na przeniesienie jej syna na Kołymie. Później pisarz Wasilij Aksyonov opisać swoją młodość Magadan w powieści „wypalenia”.

Wykształcenie i praca

W 1956 roku ukończył Instytut Medyczny Leningrad kolegów i dystrybucja musiał pracować jako lekarz w Shipping Company Bałtyckiego na statkach morskich. Jednak tolerancja nie została podana, pomimo faktu, że ich rodzice byli w tym czasie renowacji. Istnieją dowody na to, że Aksenov Wasilij kwarantanny pracował jako lekarz w Karelii, na dalekiej północy, w TB szpitalu w Moskwie (według innych informacji, był konsultantem w Instytucie Gruźlicy w Moskwie), jak również w port handlowy Leningradu.

Początek działalności literackiej

Zawodowym pisarzem Aksyonov mogą być uznane w 1960 roku. W 1959 roku napisał powieść „Koledzy” (na nim w 1962 roku został zastrzelony ten sam film), w 1960 – iloczyn „Star Ticket” (film „Mój młodszy brat” został nakręcony przez niego w 1962 roku), dwa rok później – powieść „Pomarańcze z Maroka”, aw 1963 – powieść „to jest czas, przyjacielu, nadszedł czas.” Potem przyszedł książkę Vasiliya Aksenova "Katapulta" (1964) i "W połowie drogi do Moon" (1966). Gra „Zawsze na sprzedaż”, który w tym samym roku wprowadzone na etapie „Współczesna” został napisany w 1965 roku. W 1968 roku opublikował historię satyryczny fiction „overstocked Beczki opakowanie”. W latach sześćdziesiątych XX wiecznych prac Wasilija Aksenov często drukowane w czasopiśmie „Młodzież”. Pisarz przez kilka lat pracował w redakcji niniejszej publikacji.

siedemdziesiątych

„- pomnik dziadka”, w roku 1972 – część druga – pierwsza część powieści przygodowych dla dzieci został opublikowany w 1970 roku, „A bagażnik, w którym coś się pukanie”. W 1971 roku opublikował powieść „Miłość energii elektrycznej” (o Leonid Krasin), napisany w gatunku historyczno-biograficzny. Rok później, w czasopiśmie „New World” praca eksperymentalna został opublikowany pod tytułem „W poszukiwaniu tego gatunku.” W 1972 roku powieść „Dzhin Grin – nietykalny” został również stworzony, który był parodią akcja filmu o szpiegach. Nad nim Aksenov Wasilij współpracował z Grzegorzem Pozhenyanom i Oleg Gorczakow. Produkt był autorem Grivadiya Gorpozhaks (pseudonim kombinacji imion i nazwisk trzech pisarzy). W 1976 roku pisarz tłumaczone z angielskiego powieść "Ragtime", Doctorow Edgar Lawrence.

zajęcia na świeżym powietrzu

Biografia Wasilija Aksenov pełen trudności i trudności. W marcu 1966 roku, podczas gdy udział w demonstracji przeciwko próbie zamierzającego rehabilitować Stalina w Moskwie na Placu Czerwonym, pisarz zatrzymany kombatantów. W ciągu najbliższych dwóch lat Aksenov umieścić swój podpis w serii listów wysyłanych do obrony dysydentów i został skarcony za to przez moskiewskiego oddziału Związku Pisarzy z wejściem w branży.

Nikita Chruszczow na spotkaniu z inteligencji w 1963 roku ostro skrytykował Wasilij Aksenov i Andriej Wozniesienski. Po zakończeniu „odwilży”, dzieła pisarza przestały publikować w domu. W 1975 roku było napisane powieści „Burn”, którym już wspomniałem. W swojej publikacji nie miałem nadzieję, Wasilij Aksenov. „Wyspa Krym” – powieść z gatunku fantasy – jak pierwotnie stworzony przez autora bez oczekiwania, że produkt zostanie wydany w formie drukowanej i zobaczyć świat. W tym czasie (1979) Krytyka pisarza stał się bardziej dotkliwy, że zaczął się ślizgać takie epitety jak „anty-obywatel”, „non-radzieckiej”. Jednak w latach 1977-1978 Aksenov prace zaczęły pojawiać się za granicą, głównie w Stanach Zjednoczonych.

Wraz z Erofeev Wiktora Iskander Fazil, Belloy Ahmadulinoy, Bitovym Andreem i Evgeniem Popovym Aksenov Wasilij stał się współ-sponsorem i organizatorem almanachu "Metropol" w 1978 roku. W ocenzurowane prasie sowieckiej nie uderzyć, ale on opublikowany w Stanach Zjednoczonych. „Opracowanie”, a następnie poddaje się wszystkich uczestników almanachu. To było po wydaleniu z Writers' Union Jerofiejew i Popov, i na znak protestu Wasilija Aksenov wraz z Semenom Lipkinym i Inna Lisnyanskaya zapowiedział również wycofanie się ze wspólnego przedsięwzięcia.

Życie w USA

Na zaproszenie latem 1980 roku pisarz wyjechał do Stanów Zjednoczonych, a w 1981 roku, za to został pozbawiony obywatelstwa ZSRR. Aksyonov mieszkał w Stanach Zjednoczonych do 2004 roku. Podczas jego pobytu tam, pracował jako profesor literatury rosyjskiej na różnych uniwersytetach w Ameryce: Kennan Institute (od 1981 do 1982-go), University of Washington (od 1982 do 1983-go), Goucher College (od 1983 roku, od 1988 Th), Mason University (od 1988 do 2009 roku). Jako dziennikarz od 1980 do 1991 roku. Aksenov Wasilij współpracował z „Radia Swoboda”, „Voice of America” almanachu „czasownika” i magazynu „kontynentu”. Radioocherki pisarz zostały opublikowane w „Dekada oszczerstw” kolekcji opublikowanej w 2004 roku.

W Stanach Zjednoczonych ujrzała światło napisane, ale nie opublikowane w pracach rosyjskich „Burn”, „Złota lronburg nasz”, „Wyspa Krym”, zbiór „prawa do wyspy.” Jednak w Ameryce kontynuował tworzenie Wasilij Aksenov „Moskwa Saga” (Trilogy, 1989, 1991, 1993), „Negative pozytywny bohater” (zbiór opowiadań, 1995), „New Słodki Styl” (powieść o życiu sowieckich imigrantów w Stanach Zjednoczonych, 1996) – wszystko to zostało napisane w okresie życia w Stanach Zjednoczonych. Pisarz stworzył prace nie tylko w języku rosyjskim, powieści „żółtko jaja” (choć zostało następnie przetłumaczone przez autora) został napisany w języku angielskim w 1989 roku. Na zaproszenie Jack Matlock, ambasador Stanów Zjednoczonych, po raz pierwszy od wyjazdu za granicę (dziewięć lat) Aksenov przyszedł do Związku Radzieckiego. W 1990 roku pisarz powrócił do swego sowieckiego obywatelstwa.

Praca w Rosji

W 1993 roku, kiedy Rada Najwyższa przyspieszenia, Wasilij Aksenov ponowne otwarcie wyraził swoje przekonania i wyraził solidarność z ludźmi, którzy podpisali na poparcie listu Jelcyna. Antonom Barschevskim w 2004 trylogii „Moskwa Saga” został nakręcony w Rosji. W tym samym roku w czasopiśmie „Październik” opublikował dzieło pisarza „Voltairiens i Voltairiennes”, później przyznano Nagrodę Bookera. W 2005 Aksyonov napisał w postaci osobistego pamiętnika książki wspomnieniowej o nazwie „źrenicą oka”.

Ostatnie lata swojego życia

W ostatnich latach pisarz i jego rodzina mieszkała we Francji, w mieście Biarritz, w Moskwie. W Moskwie, 15 stycznia 2008 Aksenov czuł chory był hospitalizowany w szpitalu 23. W pisarza zdiagnozowano u niego udar. Po dzień Wasilij Pawłowicz przekazane w Sklifosovsky szpitalu, przeszedł operację usunięcia skrzepu krwi w tętnicy szyjnej powstał. Przez długi czas stan pisarza była dość ciężka. W marcu 2009 roku, nowe komplikacje pojawiły. Aksyonov została przeniesiona do Instytutu Burdenki i ponownie używane. Następnie Wasilij Pawłowicz został ponownie hospitalizowany w Sklifosovsky Hospital. To właśnie tam 06 lipca 2009 pisarz zmarł. Wasilij Pawłowicz został pochowany w Moskwie, na cmentarzu Vagankovsky. W listopadzie 2009 roku, w Kazaniu, w domu, w którym kiedyś mieszkał pisarz, jego praca została zorganizowana przez Muzeum.

Wasilij Aksenov: „Tajemnicza pasją. Powieść o latach sześćdziesiątych "

Jest to ostatnia ukończona dziełem utalentowanego pisarza. Został on opublikowany w całości po śmierci Aksyonov w październiku 2009 roku. „Zbiór opowiadań karawany” W tym poszczególnych rozdziałach zostały opublikowane w 2008 roku w publikacji. Powieść autobiograficzna, jego postacie są idolami w literaturze i sztuce lat sześćdziesiątych XX wieku: Jewgienij Jewtuszenko, Bułat Okudżawa, Andrei Voznesensky Ernst Neizvestny Robert Rożdiestwienskim Bella Ahmadulina Marlene Hutsiev Władimir Wysocki, Andriej Tarkowski i in. Aksenov przypisane znaki fikcyjnymi nazwami do pracy nie jest związany z gatunku wspomnieniowej.

Nagroda, nagrody, pamięć

W Stanach Zjednoczonych, autor uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych Letters. Był również członkiem American League i autor PEN Clubu. W roku 2004 za produkt „Voltairiens i Voltairiennes” Aksenov nagrodę „Rosyjski Booker”. Rok później został odznaczony Orderem Sztuki i Literatury. Pisarz był członkiem Rosyjskiej Akademii Sztuki.

Każdego roku od 2007 roku, literacko-muzyczny międzynarodowy festiwal w Kazaniu nazwie „Aksenov-Fest”. Po raz pierwszy był jeszcze z osobistym udziałem Wasilij Pawłowicz. W 2009 roku dom literacki muzeum słynnego pisarza został otwarty, to jest teraz działa klub literacki miasta. W 2010 widziałem „Lend-Lease” lekką powieść autobiograficzną niedokończone pisarza. Jego prezentacja odbyła się 7 listopada w Domu-Muzeum Wasilija Aksenov.

Jewgienij Popow i Alexander Kabakov w 2011 roku wspólnie opublikował książkę wspomnień Wasyla Pavloviche że tak zwany „Aksenov”. W nim, uznają los pisarza, zawiłości biografii, proces narodzin wielkiej osobowości. Głównym zadaniem i pomysł książki – aby zapobiec wypaczenia faktów przez wzgląd na tych, czy innych wydarzeń.

rodzina

Brat Wasyl Aksenov ze strony matki, Alex, został zabity podczas oblężenia Leningradu. Siostra ojca, Maya, – nauczyciel-metodyk, autor wielu podręczników w języku rosyjskim. Pierwszą żoną była pisarka Kira Mendeleva, żona syna Alexey Aksenov urodził się w 1960 roku. Obecnie pracuje jako dyrektor artystyczny. Druga żona i wdowa pisarza, Mayya Aksenova (urodzony w 1930 roku), edukacja zagranicznego eksperta handlowej. Podczas życiu rodziny w Stanach Zjednoczonych, uczyła języka rosyjskiego w Rosji pracował w Izbie Gospodarczej. Dzieci razem Wasilij Pavlovich i Maya Afanasevny nie było, ale Aksenov był pasierbica Elena (rocznik 1954). Zmarła w sierpniu 2008 roku.