Jaki jest samoorganizacja? Procesów, zasad i teorii samoorganizacji

Pytanie o to, co jest samoorganizacji, jest bardzo interesująca. Rozważmy to w tym artykule. systemy samoorganizujące się – jest to proces nieodwracalny, co wynika z interakcji różnych jej uczestników do powstania bardziej efektywnych struktur.

Badanie społeczeństwa i przyrody pokazuje, że wiele otwartych złożone struktury, które składają się z wielu podsystemów, zdolne w szczególnych warunkach do rozwoju i samoorganizacji.

Historia badań samoorganizacji

Dla społeczeństwa oraz naturalne procesy zarozumiałości badano, nawet na poziomie teologicznym lub abstrakcyjnej filozoficznej od czasów Arystotelesa. Setki dokumentów zostały napisane o tym, jak działa świat, co leży przyczynę stabilności i integralności wszechświecie istnieje od miliardów lat. Szczególnie dotkliwy problem ten stał się w ostatnim stuleciu, w drugiej połowie. Jest to związane z rozwojem cybernetyki.

cybernetyczny zrozumienie

Filozofia od dawna zdominowany przez patrzeć na ten proces jako nieodłączne w systemach żywych tylko zjawiska. Samoorganizacja w naturze, na przykład – organizm, żywe komórki, populacja biologiczna. Obserwować stado ptaków, mrówek i pszczół, a zrozumiesz, co to jest.

Cybernetyczny zrozumienie samoorganizacji, czyli określenie go jako hierarchicznej scentralizowanej struktury gdzie dno otrzymuje informacje na sprzężenia kanału tylko jako wynik końcowy, a zdecydować tylko na górze, nie był w stanie odzwierciedlić rzeczywiste funkcjonowanie systemu, jego złożoność i tworzyć procesy wyjaśnić model które występują w złożonych związków.

Nieklasyczne podejście

Wewnątrz cybernetyki w drugiej połowie 1950 roku wyłania nieklasycznych tendencji ustalonym dla badań różnych systemów (samoorganizacji materii, społeczeństwo). W tym kontekście mechanizm znajdował się bliżej synergiczny niż cybernetyczny (który jest uważany za klasyczny). Norbert Wiener, twórca cybernetyki, stał się jednym z neklassikov którzy badali zasadę samoorganizacji. W XX wieku, na początku 1960, M. L. Tsetlin, radziecki naukowiec, pisał o tym, że jeśli weźmiemy pod uwagę zarządzanie jako sposób rozwiązania, co dzieje się z góry na dół, system będzie wtedy bardzo trudne. Maszyny, jeśli są podane same zasady są niezbędne kroki, bez konieczności stosowania instrukcji. Oznacza to, że w jego opinii, zasada samoorganizacji.

Synergetics jako dyscypliny

Dyscyplina synergii, które pojawiły się na Zachodzie w 1975 roku powstała jako nowego kierunku w nauce, bardzo obiecujące, co znacznie rozszerza zakres różnych procesów samoorganizacji, poprzednio badanych cybernetyki. W pracach tej tendencji można zauważyć, że samoorganizacja jako zjawisko jest postrzegane jako uniwersalny dla obu systemach żywych i nieożywionych. To było z wprowadzeniem nauki termin „Synergetics” zauważyć pojawienie się dwóch głównych podejść do badania: cybernetycznego i synergii. Różnica między tymi dwoma pojęciami, zwłaszcza w odniesieniu do ogniskowania zachowanie systemu, który występuje, gdy procesy samoorganizacji są obecne.

Różnice synergiczny i cybernetyczne podejście

Cybernetyczny podejście zakłada pewną ustaloną cel, do którego zmierza ich własny system, wokół której organizuje się. Synergiczny podejście nie wymaga cel. Z jego punktu widzenia jako spółdzielnia skutkowy pomiędzy różnymi elementami systemu przejawia samoorganizacja.

Wszystkich dwa podejścia

Cybernetyka i Synergetics i przywiązuje wielką wagę do takiego pojęcia jak „zarządzanie”, tym samym służąc różnym celom. Cybernetyka rozwija metody i algorytmy, które pozwalają na obsługę systemu, tak aby Działa określony z góry sposób. W trakcie eksperymentu, w pewien sposób synergii zmieniać różne parametry kontrolne i samoorganizacja badana jako reakcja na nich, to znaczy, że różne stany, w których przemiany systemowe pod wpływem na nim takich kontroli. Oznacza to, że pod wpływem określonego organu zarządzającego zorganizowanego systemu cybernetycznego, a jej synergiczne zachowanie nie wpływa bezpośrednio na parametry kontrolne. Oni tylko wywołać mechanizm wewnętrznego samoorganizacji. I zachowanie systemów synergii i cybernetyczne wygląda skoncentrowany, ale w pierwszym przypadku, system wybiera drogę rozwoju sama do wyższej organizacji, a to jest ustawione wcześniej w drugiej bramki.

Synergetics i samoorganizacja

Dziś, znaczenie „samoorganizacji” Blisko do pojęcia „synergii”. Są one często wykorzystywane jako synonimy dla nauki. W rzeczywistości, te dwa pojęcia są studia drogę w przestrzeni i czasie, nie jest organizacją z chaosu (samoorganizacji), a przeciwnego zjawiska (procesy samodezorganizatsii), które można zaobserwować w systemach dowolnego rodzaju, są złożone, otwarte i dynamiczne nierównowaga. Oba wyżej wymienionego mechanizmu (synergistyczne i cybernetycznego) mają wspólną podstawę: Komunikacja, spontanicznie powstające pomiędzy elementami, pozwalają tworzyć strukturę, organizację systemu, która ma zostać przeprowadzona bez żadnych poleceń sterujących do lokalnych interakcji.

Tendencja systemów samoorganizujących

Początkowo, odnosząc się do zjawiska samoorganizacji, obecnych w złożonych systemach, zakłada swoje zobowiązanie do stabilizacji homeostazy, zachowanie integralności. Można zauważyć następujące główne trendy w zachowaniu samodzielnego organizowania stowarzyszeń: być jak najdalej od stanu chaosu, równowagi maksymalnej entropii. Synergetics, z drugiej strony, twierdzą, że nie ma rozwoju bez niestabilności, występuje losowo, stres. Kryzysy i niestabilność przyczynić się do selekcji i identyfikacji najlepszych. Kryzys gospodarczy, na przykład, dyscyplin, organizuje, jest okazją dla młodych i aktywnych, aby posunąć się naprzód, jak leniwy i słaby – porzucić swoje miejsce na rynku. System, który można uznać za dobry, gdyż zna granic, które są możliwe w tej dziedzinie niestabilności dozwolone stochasticity i wprowadza się na niektórych ustaw w stanie, aktywując mechanizmy samoorganizacji. Oznacza to, że walczy z entropii i ryzyko.

Samoorganizacja systemu – proces zmiany jego cech (lub stan) pochodzące bez pewne ukierunkowane zaczynają niezależnie od tcelepolaganija źródeł. Wywoływania jego mechanizmy przyczyny mogą być zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych. Jest to charakterystyczne dla takich rzeczy jak samoorganizacji w przyrodzie, społeczeństwie, lub systemów nieożywionych. Można również mówić o elementach tego procesu.

Zestaw mechanizmów samoorganizacji

Odkryliśmy, że ta samoorganizacja w przyrody, nieożywionych systemów i społeczeństwa. Jakie są jego mechanizmy? Zbiór wszystkich mechanizmów samoorganizacji obejmuje wybór, dziedziczność, zmienność. To właśnie NN Moiseev, akademik, odnosi się do rynku. Że oferuje różnorodne opcje, prawa i stabilności systemu i zasad wyboru wybrać najbardziej skuteczne. Rynek, Mojżesza, badał Ricardo i Smith – jest to szczególny przypadek tzw wszechświata rynkowej. Natura nie mogła pochodzić z innego programu. Więc ludzie idą na drodze już zdeptany, ponieważ niektórzy po prostu nie istnieją: logika przez który organizuje gospodarkę przyrodzie i gospodarce człowieka są wspólne.

Typy samoorganizacji

Czasami badacze zidentyfikowali szereg społecznych, biologicznych i technicznych samoorganizacji, wierząc, że ich mechanizmy są oparte na różnych zasadach:

– społeczne (samoorganizacja społeczeństwa) opiera się na pewnym programem społecznym harmonizacji stosunków, w tym przepisów prawa, wartości i priorytetów, które zmieniają się w czasie;

– biologiczny program oparty jest na zachowaniu gatunku (genetyczny), a także dobór dziedziczność i zmienności (triady Darwinowska);

– na podstawie programu technicznego, który wykonuje określony algorytm automatycznego przesunięcia działania w zmiennych warunkach (autopilot, naprowadzania rakiet i tym podobne).

Dowiedzieć się, co samoorganizacja, wiedza o istniejącej relacji między nim a organizacją w systemach społecznych – najważniejszym zadaniem nauki. W każdej firmie, spółka z zogniskowanej kontroli wykonywanej za pomocą planów, dokumentów, wytycznych, instrukcji, przepisów, nie zawsze są procesy samoorganizacji, które są związane z właściwościami systemu jako całości, a zwłaszcza synergii. Więc ile tego samoorganizacji powinno być? Czy są jakieś ogólne zasady, czy możliwe jest za pomocą praktycznej wiedzy i rozwój nowoczesnego języka w tym zakresie zalecenia?

Samoorganizacja w układach społecznych

Wiadomym jest, że im bardziej sztywny jest system sterowania, więc jest mniej miejsca dla tworzenia i samoorganizacji. Ale puszczając się w swobodnym obrocie elementów systemu, nie możemy osiągnąć cel zamierzony przez nas. Samoorganizacja społeczeństwa, z jednej strony, jest osiągnięty przez nieautoryzowanych działań, nieformalnej współpracy. Ale z drugiej – dzięki dobrze zorganizowanej, celowe działanie jest kontrolowane przez cel wyraźnie oznakowane.

Więc, co jest samoorganizacja w społeczeństwie? W systemach społecznych ewolucja zakłada następujące:

– Obecność pewnej wstępnej cel, do którego zmierza ich własny system, samoorganizuyas wokół tego problemu. Odgrywają ważną rolę innowacyjnych priorytety rozwoju, kreatywności, rozwoju zawodowego, jak również zwiększyć prestiż danej pracy.

– adaptacji, elastyczność i zmienność zwalczania. Zastąpione metodami administracyjnymi społeczne i psychologiczne. Nowoczesne sieci elastyczną strukturę wzmocnienia efektów synergicznych, zapewniając w ten sposób wzrost całkowitego efektu. Hierarchiczna ostro w lewo do samoorganizacji małych funkcji. Przejawia się to w tym, że małe niezależne jednostki nie związane z codziennych czynności struktur biurokratycznych, które utrudniają koordynację decyzji na poziome i pionowe.

– decentralizacja, dywersyfikacja, zwiększenie produktywności uczestnik indywidualny, zaangażowanie każdego do podejmowania decyzji w zakresie zarządzania, a motywacja do pracy.

– Używaj różnych celów przekazywania informacji, zdolności produkcyjne, know-how, wiedzy, itd.

– Samokontrola, samokształcenie, samokształcenie. Firma w tym celu powinno być stworzenie pewnych warunków.

– Rozwój osobisty obowiązek przenieść organizację na wyższy poziom (zmiana struktury, rozwoju nowego celu, gromadzenie informacji na temat struktury).

Mamy uznać, że taki samoorganizacji, jego definicji, swoistości i gatunków. Jak widać, to ogólny termin wyznaczony dzisiaj zjawiska w systemach żywych i nieożywionych. Oznacza to, że samoorganizacja materii i społeczność są bardzo podobne. Proces ten jest bardzo interesujący jako uniwersalne właściwości systemów.