Rękawice: wzór dziewiarski, zdjęcie, opis

Wiele osób korzysta z takich tradycyjnych, ale nie traci popularność akcesoriów zimowych, jak rękawiczki. Dzianinowy wzór dziania takiego produktu może być praktycznie dowolny.

Najprostszą opcją jest praca z przednią powierzchnią. Ale najbardziej wykwalifikowani robotnicy, którzy mieli pewne doświadczenie, najprawdopodobniej ozdobili podstawowe ozdoby, nudziły się. W tym przypadku będą korzystać z ciekawych schematów dziania pięknych rękawiczek z igłami dziewiarskimi, które będą stanowiły nie tylko praktyczną, ale i atrakcyjną rzecz.

Oczywiście taka praca wymaga więcej czasu i wysiłku, ale warto. Szczególnie jeśli potrzebujesz prezentów. Wzór dziania może obejmować różne elementy i techniki:

• Jacquard.
• Warkocze.
• Ozdobne.

W tym artykule rozważymy dwa modele, które są idealne zarówno na zimę, jak i na prezent.

Wybór przędzy

W przypadku rękawiczek należy wybrać najcieplejsze spośród wszystkich dostępnych rodzajów przędzy. Biorąc pod uwagę, że jest to jedyna ochrona rąk podczas pobytu w mrozie, lepiej jest zatrzymać się na materiale wełnianym. Jeśli pan jest bardziej jak moher lub angora, możesz użyć takich ciągów.

Zbyt duża przędza jest niepożądana, ponieważ nie pozwala na pełne ujawnienie całego uroku wzoru, zwłaszcza jeśli dziewczątki igły dziewiarskiej są stosowane do dziewiarskich wzorów dzieci. Optymalna grubość wynosi 200-250 m / 100 g.

Jak zacząć szycie

Na zdjęciu pokazanym na początku artykułu, rękawice z wzorem wolumetrycznym. W tym modelu odpowiednia jest przędza o dowolnym kolorze i kombinacja kilku odcieni.

Obecność kapturków w kontakcie, dzięki czemu tworzenie małych otworów pozwala na wywołanie szablonu wzoru. Chociaż w rzeczywistości otwory są małe.

Jeśli kreator chce wykonać dziurkaczki z igłami dziewiarskimi, systemy powodzenia powinny być umieszczone nie tylko na plecach, ale również na wewnętrznym produkcie.

Do pracy potrzebny jest zestaw pięciu krótkich szprych. Początkowo dwa z nich to pętle typowane dla pierwszego wiersza (ich liczba jest obliczana z próbki kontrolnej).

Następnie wszystkie pętle są podzielone na cztery szprychy i dzianina elastyczna taśma w okrągłe rzędy. Aby przejść do pożądanego wzoru, należy prawidłowo rozpocząć rękawiczki: program dziewiarski A.2 opisuje kolejność mankietów.

Przejdź do głównej części

Na wysokości 10 cm od krawędzi typowania należy przestać tworzyć gumę i przejść do dziania wzoru.

Ponad połowa płótna jest związana z gładkością twarzy: wewnętrzną częścią i kciukiem. Do dekoracji usuwamy wzór z tyłu rękawicy. Wzór dziania ornamentu jest pokazany na rysunku powyżej i oznaczony symbolem A.3.

Wykonanie wzrostu kciuka

Dodanie nowych pętli rozpoczyna się po przykręceniu około pięciu centymetrów głównej części płótna. Zaznaczyć znacznik jedną pętlą w odległości 3-4 pętli na lewo od paska ornamentu (przy wykonywaniu prawidłowej rękawicy). Następnie poprzez serię dodamy:

• Jedna dodatkowa pętla do zaznaczonej znacznikiem, a druga.
• Następnie przez wiersz dodaje się jedną pętlę przed tą, która została dodana w poprzednim rzędzie pierwszego. Druga jest dodawana po pętli, która została dodana druga.
• Dodaje się, dopóki nie zostanie podłączony trójkąt o wysokości około czterech centymetrów.

Następnie wszystkie pętle trójkąta są przenoszone na szpilkę lub gęsty gwint i pozostawione w oczekiwaniu.

Prace kontynuowane są okrągłymi rzędami, używając tej samej liczby pętli, które były na igiełkach dziewiarskich przed zetknięciem trójkąta.

Zamknij

Gdy dopasowanie okaże się, że całkowita wysokość płótna sięga końca małego palca, nadszedł czas na cięcie.

Po rozłożeniu rękawicy na płaskiej powierzchni tak, aby trójkąt na palcu był po lewej stronie (podczas dziania akcesoriów po prawej stronie), dwie skrajne pętle na igiełkach dziewiarskich: po lewej i po prawej stronie.

Następnie w każdym wierszu konieczne jest powiązanie (skrócenie) pętli przed i po zaznaczonej pętli. W każdym rzędzie płótno zostanie zredukowane o cztery pętle. W rezultacie powinien powstać schludny stożek płaski.

Dzianina kciuka

Teraz powinieneś wrócić do pętli przeniesionych do kołka do dziania. Rozłożone są między dwoma szprychami i dzianina na żądaną wysokość, stale dopasowując się.

Następnie kolejno przycina się cztery pętle w każdym rzędzie. Powinien być ostrymi wierzchołkami mitenki.

Opisane zasady dodawania i usuwania pętli są ważne niezależnie od tego, jaki wzorzec używa.

Dzianina żakardów

Poniżej znajduje się zdjęcie interesujące, ale raczej skomplikowane w wykonywaniu rękawiczek.

Są to wykonane ozdoby żakardowe z dwóch kolorów.

Teraz bardzo popularne są różne odmiany wzorów z sowami. Mogą być używane do dzianin. Sowa, której wzór dziewiarskich pokazano poniżej, jest również wykonany w technice żakardowej.

Można go umieścić na grzbiecie mitenki, a wewnętrzna część jest związana z gładką twarzą.

Najważniejszą cechą wzorów żakardowych jest to, że nici nieprzerwane jest układane pomiędzy pętlami po złej stronie. Aby uniknąć pojawiania się broszatów, konieczne jest skręcanie między nimi nici roboczych i nici roboczych.

Zazwyczaj odbywa się to w odstępach kilku pętli (od trzech do pięciu). Upewnij się też, że prawidłowe napięcie jest przestrzegane. Jeśli poluzujesz dzianinę, będzie zbyt luźna, jeśli zostanie zaostrzona, można uzyskać produkt o wiele mniejszy niż planowano.

Rękawice z dzianiny nie powinny być parowane żelazem – staną się miękkie i tracą kształt. Najlepiej po prostu umyć je w ciepłej wodzie i wysuszyć je w rozłożonej formie.