A. A. Grechko, Marszałek Związku Radzieckiego: biografia i zdjęcia

Andrey Antonowicz Grechko – Marszałek Związku Radzieckiego, dwa razy Bohatera Związku Radzieckiego. Był Minister Obrony ZSRR i Szefa Wojsk Radzieckich w Niemczech. Znane przywódcy partii i państwa.

rodzina

Andrey Antonowicz Grechko, rodzina który żył w rejonie Rostowa, w małej wiosce Golodaevke, urodzony w 1903 roku, w dniu 17 października. Teraz to miejsce jest wioska Kujbyszewie. Jego matka, Olga Karpovna, urodziła czternastu dzieci. Andrei Antonowicz urodził się trzynastego. Jego ojciec, Anton Vasilyevich był prostym chłopem. Ale jak rodzina była bardzo duża, a środki nie są wystarczające, on też zdobył nauczyciel wychowania fizycznego w miejscowej szkole.

dzieciństwo

Andrey Antonowicz Grechko, biografia, która rozpoczęła się Golodaevki często przypomnieć jego rodzinnej wsi. W pamięci pozostanie na zawsze towarzyszy zabaw, ścisłe, ale rodzaj nauczyciela i kolegów.

Andrei Antonowicz dzieciństwo było bardzo bystra i niespokojny. Wieśniacy przypomnieć, że nie różnią się posłuszeństwa, często działał wbrew wymogom rodziców. Andrei Antonowicz dzieciństwo dobrze rozwiniętą wyobraźnię. A ulubiona gra była „voynushki”.

Pewnego dnia postanowił nie pytając grać z bronią. I cudem przeżył. Ojciec często powtarzał jego synów o służbie wojskowej. Andrei słuchali go z radością. Być może w przyszłości, te historie również odegrały pewną rolę w wyborze życia.

Andrei Antonowicz uderza eskadrę

W 1919 roku bolszewicy rozpoczęli ofensywę przeciwko Rostowa. Następnie Andrew pierwszy zobaczyłem Armia Czerwona wkroczyła do wioski. Mieszkańcy wyszli im na spotkanie, a on podziwiany i spojrzała z zazdrością na Budenny. Andrew zauważył, że wśród nich są jego szesnaście rówieśnicy.

Armia potrzebuje pilnej dostawy amunicji. Dlatego też, gdy Armia Czerwona pożyczył wszystkie konie we wsi. Andrew na konia niósł amunicję w Rostowie. A potem przekonał Stepan Wasilenko, dowódca eskadry, oddaj je do serwisu. W ten sposób spełniło się jego marzenie. Otrzymał mundury, broń i wstąpił do armii.

Po wyzwoleniu Rostova Andrey wrócił do wsi, aby odwiedzić swoją rodzinę. Zapowiedział, że jego krewnych połączone wojska. Ojciec zatwierdził swoją decyzję.

Na początku swojej kariery wojskowej

Wszystko Civil War przyszły Marszałek Grechko, którego rodzina obsługiwane chęć zrobić karierę wojskową, walczył z Armią Czerwoną jako prywatny. Pola dowódcy ukończył w Krasnodarze. A w 1926 roku rozpoczął studia w Szkole Kawalerii. Pomyślnie zakończyła się ona, i powierzono mu dowództwo plutonu. Nieco później – szwadron w 1. Odrębne Brygady Kawalerii.

W 1938 roku Andrzej Antonowicz Grechko został szefem sztabu specjalna Dywizji Kawalerii Bovo. A w przyszłym roku, bronił Zachodniej Ukrainy i Białorusi z Niemcami pozbawić Niemcom szansę zdobyć przyczółek w tych obszarach.

Pierwsze dni Wielkiej Wojny Ojczyźnianej

Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, Andrei Antonowicz wciąż studiuje w Akademii Sztabu Generalnego. Już zrzeczenie się egzamin w czerwcu 1941 Grechko sobie sprawę, że Związek Radziecki jest w poważnym niebezpieczeństwie. Trzy dni później, po wybuchu wojny. Od razu rzucili się do przodu, w grubych rzeczy, ale tylko kilka zostało oddelegowanych spośród jego kolegów w szkole.

Przyszły Marszałek Grechko, którego biografia jest ściśle związany ze służbą wojskową, został wysłany do kierownictwa Sztabu Generalnego. Andrei Antonowicz był w nieładzie. Zrozumiał, że to ważne spotkanie, ale był niespokojny, aby dostać się na polu bitwy. Zaczął szukać okazji do przeprowadzenia jego życzenie. Wskutek Sztabu Generalnego pełnił tylko dwanaście dni.

Praca w Sztabie Generalnym

Pracownicy Sztabu Generalnego ciężko pracował dzień i noc. Jeśli uda Ci się dostać jakiś sen, to tylko w miejscu pracy. Na przodzie, sytuacja szybko się zmienia, a czasem śledzić przebieg walki było prawie niemożliwe. Informacje otrzymane przez Sztab Generalny, często były pobieżne, a czasami sprzeczne. Grechko przeprowadził mapę Podsumowanie sytuacji operacyjnej.

Po pierwsze, Andrei Antonowicz zły w pracy personelu, chcąc dostać się grube rzeczy – do przodu. Dopiero gdy tam sobie sprawę, jak trudno jest poruszać się środowiska na pracowników Sztabu Generalnego, a także odpowiedzialności jaka spoczywa na ich barkach. Było bardzo ciężko zgłosić dokładnych danych. Ale wciąż muszą być przekazywane „w górę”.

BOB: Grechko ponownie dostaje się do przodu

Andrei Antonowicz, przyszły marszałek ZSRR Grechko, którego biografia jest ściśle związany ze służbą wojskową dla młodych ludzi, po jeszcze wiele myśli zaapelował do Ludowej komisarza Tymoszenko i zwróciła się do przodu. Po pewnym czasie przyszła odpowiedź. Grechko został mianowany dowódcą dywizji kawalerii. Miał zamiar Charkowie, w południowo-zachodnim froncie. W Pryłuki Grechko było stworzenie 34. Cavalry Division.

Wielkiej Wojny Ojczyźnianej: z przodu

Pierwsze dni na przodzie dla Andrei Antonowicz były najgorsze. Praktyka działań wojennych był bardzo różni się od teorii, która była nauczana w czasie pokoju. Grechko musiał nawigować i dostosowywać się do okoliczności, na miejscu i w możliwie najkrótszym czasie. Nie mam wystarczającej ilości amunicji. Nie było nic, aby zatrzymać nawet piechoty, nie wspominając zbiorników. I głowice o tych cichych i tylko wydać rozkaz do ataku i pokonaniu Niemców. Podział Grechko, zaciśnięte zęby, walczył w tych warunkach koszmar.

Ale już w 1941 roku, Armia Czerwona zaczęła wygrywać zwycięstw. Ten rok Grechko kieruje 5th Korpusu Kawalerii, która w 1942 roku wydany Barwinkowe. Po wielu udanych walk później Andrei Antonowicz został przeniesiony do podporządkowania 12. armii broniącej kierunku Voroshilovogradsky. Następnie, jesienią 1942 roku, Grechko dowodzenie 47 Armia wzięła. Bronili wybrzeża Morza Czarnego. Nieco później został dowódcą 18. armii, służąc w kierunku Tuapse.

Po zwycięstwie pod Stalingradem w 1943 roku, przyszły Marszałek Grechko radzieckie dowództwo 56. Armii wziął. 9 października po raz pierwszy zgłoszone do Sztabu wyzwolenia Kaukazu. Andrei Antonowicz sprawdził się w wielu bitwach i został mianowany zastępcą dowódcy 1 Front Ukraiński. Dzięki sprytnemu przegrupowania wojsk, które miały Grechko, 3rd Armored i 38 armii pokonał potężną ofensywę Niemców w Kijowie.

Wyzwolenie Europy

W 1943 Grechko Andrey Antonowicz (w czasie wojny przyniosły mu bezcenne doświadczenie bojowe) był już w randze pułkownika generalnego. Został mianowany na dowódcę 1. Armii Gwardii, który był wtedy w jego złożenia przed końcem wojny. Wojska Grechko uczestniczył w wyzwalaniu Żytomierza, Czechosłowacja, Polska. Następnie armia Grechko dostał się do Pragi.

Inne Grechko po wojnie

Po zwycięstwie w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, przyszłego marszałka Grechko Andrey Antonowicz, poprowadził wojska dzielnicy Kijowa. W 1953 roku został dowódcą wszystkich radzieckich jednostek wojskowych znajdujących się w Niemczech. W czerwcu tego samego roku poprowadził stłumienie powstania.

Grechko i wizytę w jego rodzinnej miejscowości. Został on w złym stanie, jest on całkowicie zniszczony. Andrei Antonowicz pomógł wszyscy rodacy znowu „stand up” po wojnie. Dzięki wsparciu wsi została szybko przywrócona. Wspomagany techniką pracowników. Brał patronat nad innych wiosek i całych obszarów zniszczonych w czasie wojny. Budować nowe domy, biurowce, szkoły.

Na początku 1967 roku, na stanowisko ministra obrony Rodion Malinowski był. Ale nie powitać nowe trendy (technologia, helikoptery, przestrzeń poszukiwań, i tak dalej. D.). Zrobiono to tylko Andriej Grieczko, Marszałek Związku Radzieckiego. W rezultacie udało mu się zgromadzić wokół dużo utalentowanej młodej kadry, gotowy do dalszego rozwoju kraju.

Malinowski nie ukończył aż do emerytury. On zachorował i został zabrany do szpitala, z którego już nie przyszedł. W jego miejsce, Breżniew mianowany Grechko Andreya Antonovicha. W roli Ministra Obrony ZSRR , pracował przez 9 lat. On okazał się wymagający i pryncypialne liderem. Nie toleruję ludzi, którzy są „nie na miejscu”. Bardzo starannie dobrany personel, zwracając uwagę na osiągnięcia.

Na przykład, generał Józef Gusakovsky postanowił dokonać przeglądu personelu i odmłodzić go. Zrobił listę do zwolnienia wielu wysokich dowódców wojskowych, którzy mieli duże doświadczenie, aby zastąpić je młodszych. Przyniósł ten dokument do zatwierdzenia Grechko. Andrei Antonowicz, lektury, oferowane prowadzić swoją Gusakovsky. Tak więc, ogólnie stracił pracę. Grechko cenione doświadczenie i osiągnięcia weteranów wojennych.

Marszałek Grechko był kochany i szanowany przez żołnierzy radzieckich. Zainteresowanie i wspierać rozwój nowych technologii. Dzięki niemu, w kraju pojawił się w uzbrojonych helikopterów i czołgów zmodyfikowanych poprawie. Domagał się, że żołnierze są stale zaangażowane w działania, które oni mają postać w dowolnym momencie.

W jego dekrety zostały zbudowane obozów wojskowych, funkcjonariusze mogli dostać mieszkania od państwa. pensje wojskowych wzrosła, więc problemy jak karmić rodzinę i wysłać swoje dzieci do przedszkola, nie. Ze względu kraj Grechko stopniowo rosła z ruin. Budujemy nowe ośrodki szkoleniowe, stale utrzymywane ćwiczeń wojskowych i szkolenia. Oficer Rank wycenione „na wagę złota”.

Tytuł Marszałek Związku Radzieckiego

Stopniowo przesuwając się na karierze wojskowej, od 1955 Andrey Antonowicz Grechko – Marszałek. Jest to najwyższy stopień wojskowy, który osiągnął z jego wojskowej służby w Armii Czerwonej prosty domu, przynosząc amunicji. Pomimo wysokiej pozycji, Grechko nie próbował ingerować w działalność KGB. Andrei Antonowicz uważa, że polityka i wojsko – różne koncepcje.

Wysokości wojska idące

Po otrzymaniu tytułu marszałka, w 1957 roku został mianowany Grechko głównodowodzącego armii i jednocześnie pierwszy zastępca ministra obrony ZSRR. Bohaterem ZSRR Andrieja Antonowicz został wyróżniony w lutym 1958 roku za bohaterstwo i odwagę w walce z nazistami.

W 1960 roku został szefem sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych z Układu Warszawskiego. W 1973 roku otrzymał drugi medal „Gold Star”.

Godność i charakter Grechko

Wiele osób, które spotkały się z Andrei Antonowicz, pamiętali go jako człowieka, jego słowa. Inteligentny, wykształcony, doświadczony minister obrony. Nawet w walce Grechko zawsze ubrany schludnie, czysto ogolony. Komunikacja zawsze było poprawne, usłyszał mężczyzna nie podejmować żadnych pochopnych decyzji.

Grechko (Marszałek Związku Radzieckiego) był oddanym fanem CSKA. On zrobił dla klubu więcej niż wszystkich innych ministrów. Po wojnie, on nawet umieszczony zespół w domu, kiedy przyszedł do CSKA Kijów. A kiedy Grechko był w stolicy, podjął problemy klubu mocniej. CSKA dzięki Grechko, nabyte nie tylko stadion i arenę, ale także bazę szkoleniową w Archangielsku i innych obiektów sportowych.

Andrey Antonowicz Grechko: dzieci, wnuki, żona

W Grechko była żoną (nauczyciela) i córkę Tatianę. Andrei Antonowicz zmarł w 1976 roku. I później, w 1990 roku, został pochowany żona Grechko. Andrei Antonowicz przyjmują swoje wnuczki, bliźniaki Claudia i Irene, którzy urodzili się jego jedyną córką. Nowo upieczony „córka” dorósł, ożenił się i urodziła dziewczynkę. I oni też przyjąć Andrey Antonowicz Grechko. Jego dzieci i wnuczka po śmierci rodzica następnie otrzymał rentę od państwa. I od dzieciństwa guwernantka spojrzał po nich.

Śmierć wielkiego dowódcy wojskowego

Kiedy stanowisko Ministra Obrony wziął Andropow starał się zwiększyć wpływy i rozwój struktur bezpieczeństwa państwa. Ale Grechko, Marszałek Związku Radzieckiego, negatywny stosunek do tego i „hamulec” sekretarz generalny. Stosunki między nimi były napięte. Historycy uważają, że Andropow chciał pełną moc i stopniowo „czyszczone” zastrzeżenia do niego na drodze do „publicznego Olimpii”.

Bardzo często wybitny zmarło bardzo nevovremya. Najczęściej, ludzie poszli do łóżka całkowicie zdrowego. Rano straż znaleziono w łóżku zimnego trupa. Co dziwne, ale Andrei Antonowicz ziemską podróż zakończył w ten sposób. W 1976 roku, w dniu 26 kwietnia, Grechko, Marszałek Związku Radzieckiego, powrócił do pracy w domku należącym do niego w dobrym zdrowiu. Jak zawsze, spokojnie poszedł spać. A w łóżku rano znaleźli go martwego.

Śmierć wyprzedził Marszałka nagle. Grechko zmarł we śnie. Ślady gwałtownej śmierci nie było, a lekarze nie byli w stanie ustalić przyczyny śmierci Andrei Antonowicz. Wręcz przeciwnie, twierdził, że Grechko był w dobrej kondycji. Dlatego jego śmierć była bardziej niż dziwne. Urna z popiołami Andrei Antonowicz znajduje się na Placu Czerwonym w mur Kremla.