Zjednoczenie Niemiec w 19 wieku

Na początku 19 wieku, Niemcy nazwano Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, który składa się z ponad 300 krajów. Wśród nich największy wpływ były Austria, Bawaria, Saksonia, Prusy, Wirtembergia i innych. Stany te są podporządkowane cesarza i sejmie tylko formalnie, ciesząc się niemal całkowitą niezależność.

Zjednoczenie Niemiec w 19 wieku przeprowadzono pod wpływem wielu czynników. Na przykład, istnieje potrzeba stworzenia wspólnej przestrzeni gospodarczej z punktu widzenia ekonomicznego. Różne waluty pieniężne, liczne bariery handlowe utrudniają rozwój handlu. Ponadto, w celu odzwierciedlenia zewnętrznych zagrożeń państwa musiała być zjednoczona, silna, ale nie kruszyć. Trzeba było jednej, scentralizowanej władzy. Dlatego zjednoczenie Niemiec było tylko kwestią czasu.

W wyniku wojny z Napoleonem, Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego przestało istnieć. W RFN od 1806 roku powstało 1813 Konfederacji Renu, który obejmował 16 krajów, są zobowiązani do uczestniczenia w działaniach wojennych po stronie Francji. Na tych ziemiach, Napoleon zniesiono pańszczyznę , aw 1804 roku wprowadził kodeks cywilny. Jednak po klęsce Napoleona Unii upadł.

W 1815 roku, nie było pyszne 4 wolne miasta i 34 stanów w Kongresie Konfederacji niemieckiego w Wiedniu pod przewodnictwem Austrii. Utrzymywali oni swoją niezależność, ale dano wiodącą rolę Austrii, który przewodniczył jako największy stan w organizmie rządzącej – Sejmu.

W 1834 roku powstała Unia Celna, która składała się z Prus, Bawarii, a kolejne 16 państw. Zaprowadzili Prusy, który również starał się zjednoczyć Niemcy. To był wspomagany przez wzrost o mocy przemysłowej rocznie.

Do zjednoczenia Niemiec pod jego dowództwem walczył dwa duże stany – Austria i Prusy. Pierwsza była krajem katolickim i wieloetnicznego. Dlatego zanim to było ostre kwestia narodowa. Co więcej, jest zacofany gospodarczo.

Zjednoczenie Niemiec została przeprowadzona za pomocą środków militarnych. W 1866 roku, na czele wojsk pruskich O. Bismarck zawarł tajną umowę z Włoch przeciwko Austrii. W czerwcu tego samego roku wywołał wojnę, zajmując Holsztyn. Na wniosek austriackiego Federalnego Diet przyjęła decyzję w sprawie mobilizacji wojsk z Prusami. Wskutek pruskich i włoskie wojska zaatakowały Austrię i jej sojuszników. Te ostatnie zostały pokonane. 24 sierpnia 1866 w Pradze został podpisany traktat pokojowy z Prusami, w którym Austria zrzeczono się wszelkich roszczeń do hegemonii w krajach niemieckich.

Po zwycięstwie Prus nad Austrią, pierwszy był jedynym unifier. Aby połączyć północne ziemie niemieckie, Prusy pokonany Dania i południowa i zachodnia – pokonała Francję. W wyniku zjednoczenia stanów Rzeszy Niemieckiej stał się stolicą Berlin – centrum polityczne Prus. Formę stał się monarchią konstytucyjną. Cesarz (Kaiser) był król Prus. Władzę ustawodawczą sprawuje parlament. Składał się on z dwóch komór, Bundesrat (Rada Federalna) i Reichstag (Imperial Assembly).

Zjednoczenie Niemiec w 1871 roku została zapisana w konstytucji, która została przyjęta przez składnik Reichstagu w dniu 16 kwietnia. Stan reprezentuje Federację zbudowany na bazie obszarowej i składa się z trzech grup. Pierwszy składał się z 22 monarchia 4 Królestwo, 7 i 11 królestw wielkich królestw. Druga składała się z wolnych miast z urządzeniem republikańskiej. Trzeci zawarte Imperial land – Alzacja-Lotaryngia.

Zjednoczenie Niemiec doprowadziła do jego znacznego wzmocnienia: stało się wielkie mocarstwa europejskiego, który miał wielki wpływ na posleduschego historii.