Wojny irańsko-irackiej: przyczyny, historia, straty i konsekwencje

Konflikt ten ma wiele imion. Najbardziej znany jest jako wojny irańsko-irackiej. Termin ten jest szczególnie powszechne w obcych i sowieckich / rosyjskich źródeł. Persowie nazywa tę wojnę „Sacred obrony”, jak oni (szyici) są chronione przed zakusami sunnickich Arabów. epitet „nałożona” jest również używany. W Iraku, istnieje tradycja wywołać konflikt Qadisiyah Saddama. Husajn był przywódcą państwa i jest bezpośrednio odpowiedzialny za wszystkie operacje. Qadisiya – miejscem, obok którego nie było decydującą bitwą podczas arabskiego podboju Persji w VII wieku, kiedy islam był propagowany okoliczne narody. Tak więc, w porównaniu Irakijczycy wojny XX wieku z legendarnej wyprawy na Wschód przeciwko poganom. Jest to jeden z największych (ponad milion martwego) i długoterminowych (1980 -. 1988 gg) Konflikty zbrojne ubiegłego wieku.

Powody i przyczyny konfliktu

Przyczyną wojny był spór graniczny. Miał długą prehistorię. Iran i Irak granicy na dużej działce – z Turcji do Zatoki Perskiej. W południowej części tej linii biegnie wzdłuż Szatt al-Arab (Arvand Rud jest również nazywany), który powstaje z połączenia dwóch innych wielkich drogach wodnych – Tygrysu i Eufratu. W obszarze pomiędzy nimi pojawił się pierwszy człowiek miasto. Na początku XX wieku, Irak był częścią Imperium Osmańskiego (obecnie Turcja). Po jego upadek z powodu przegranej w pierwszej wojnie światowej utworzona Republika Arabska, zawarł traktat z Iranem, zgodnie z którym granica pomiędzy nimi powinna odbywać się na lewym brzegu rzeki ważnego. W 1975 roku nie było porozumienia w sprawie transferu za granicę w środku kanału.

Po wystąpieniu rewolucja islamska w Iranie, doszedł do władzy w niej Ruhollaha Chomeiniego. Armia zaczęła czyszczenia, podczas którego stłumione i oddalił oficerów i żołnierzy lojalnych wobec szacha. Z tego powodu, na stanowiskach kierowniczych byli niedoświadczeni dowódcy. Jednocześnie, Irak, Iran i organizowane prowokacje przeciw siebie z bojowników i członków podziemia. Strony nie zostały wyraźnie przeciwieństwie do paliwa konfliktu.

iracki interwencja

Wojna Iran-Irak rozpoczął się z faktem, że 22 września 1980, iraccy żołnierze przekroczyli rzekę sporny Szatt al-Arab i najechał prowincji Khuzestan. Oficjalne media poinformowały, że przyczyną ataku stał prowokacyjne perskie straży granicznej, którzy naruszonych reżimu granicznego.

Natarcie zostało rozłożone na działce o powierzchni 700 kilometrów. Głównym problemem był kierunku południowym – bliżej do Zatoki Perskiej. To tutaj, że w ciągu ośmiu lat były najsilniejsze walki. Fronty środkowej i północnej miały pokrycie zasadową, Irańczycy nie mógł iść do nich z tyłu.

Po 5 dniach, największe miasto Ahwaz została podjęta. Ponadto, zniszczone terminale naftowe, które są ważne dla gospodarki w obronie kraju. Fakt, że region jest bogaty w niezbędne zasoby, również pogarsza sytuację. W następnym dziesięcioleciu Husajn zaatakował Kuwejt, powód jest ten sam – olej. Następnie początek wojny amerykańsko-irackiej, ale w społeczności międzynarodowej 80 zdystansowała się od konfliktu, sunnitów i szyitów.

Operacja ziemia towarzyszyły bombardowania samolot spokojnych miast Iranu. Zostały zaatakowane i stolica Teheran. Po tygodniu przymusowego marszu Hussein zatrzymał wojska i zaproponował rywalom świat, który został powiązany z dużymi stratami w Abadan. Stało się to w dniu 5 października. Husajn chciał zakończyć wojnę przed świętym święto Id al-Adha (20. dnia). W tym czasie Związek Radziecki starał się zdecydować, jaki rodzaj pomocy stronom. Ambasador Winogradow zasugerował, że premier wsparcia wojskowego do Iranu, ale on odmówił. Również propozycje pokojowe Iraku zostały odrzucone. Stało się jasne, że wojna będzie wydłużony.

przedłużając wojnę

Początkowo Irakijczycy mają pewną przewagę: i grał w ręce ataku z zaskoczenia i przewagi liczbowej i demoralizacji armii irańskiej, która odbyła się w przeddzień czyszczenia. Arab kierownictwo złożyło zakład na fakt, że kampania będzie krótki i będzie mógł umieścić Persów do stołu negocjacyjnego. Wojska rozszerzone 40 kilometrów.

Iran rozpoczął pilną mobilizację, który przywróci równowagę sił. W listopadzie przyszedł krwawą bitwę Chorramszahr. Z walki uliczne poszedł na miesiąc, potem arabskich dowódców stracił inicjatywę w konflikcie. Pod koniec wojny stał pozycyjny. Frontline zatrzymany. Ale nie na długo. Po krótkiej ciszy, wojna Iran-Irak, którego przyczyny obejmowały nieprzejednaną nienawiść stronami do siebie, został wznowiony.

sprzeciw opinii publicznej w Iranie

W lutym 1981 roku, wojna Iran-Irak przeniósł się do nowego etapu, kiedy Irańczycy próbowali trzymać pierwszy kontratak. Niemniej jednak zakończyła się niepowodzeniem – utrata dwie trzecie personelu. Doprowadziło to do tego, co uderzyło rozłam w irańskim społeczeństwie. Wojskowy przeciwieństwie do duchownych, którzy wierzyli, że funkcjonariusze zdradził kraj. Na tym tle, został obalony prezydent Banisadr.

Kolejnym czynnikiem był Mujahedin Ludowej Iranu (MKO). Jej członkowie chcieli stworzyć republikę socjalistyczną. uruchomiła oni terror wobec rządu. Zabity nowy prezydent Mohammed Radzhai i premier Mohammad Bahonar.

przywódcy kraju, aby zgromadzić wokół ajatollahowie odpowiedział masowych aresztowań. W końcu, to trzymać się władzy, niszcząc rewolucjonistów.

Ingerencja w innych krajach Bliskiego Wschodu

Ciąg dalszy wojna iracko-irańska, w międzyczasie, uczyć się nieoczekiwany obrót. Israeli Air Force przeprowadzona operacja "Opera". Miało to na celu zniszczenie centrum jądrowego „Osirak”. Reaktora został zakupiony przez Irak we Francji badań. Izraelskie lotnictwo uderzyło w czasie, gdy Irak jest zupełnie nie spodziewałem się ataku od tyłu. Obrona nie mógł nic zrobić. Mimo to zdarzenie nie jest bezpośredni wpływ na przebieg walk, ale iracki program nuklearny został opuszczony przez wiele lat temu.

Innym czynnikiem było wsparcie osób trzecich do Syrii Iran. Było to spowodowane faktem, że władze w Damaszku zostały także Shia. Syria zamknęła rurociąg z Iraku, która odbyła się na jego terytorium. Był to potężny cios dla gospodarki kraju, t. To. Była mocno zależy od „czarnego złota”.

Użycie broni chemicznej

W 1982 roku wojna iracko-irańskiej ponownie przeniósł się do aktywnej fazie, kiedy Irańczycy zajął drugie kontratak. Tym razem był to sukces. Irakijczycy poszły z Chorramszahr. Następnie Ajatollah zaoferował swoje warunki pokojowych: rezygnację Husajna, wypłaty odszkodowań i dochodzenie przyczyn wojny. Irak odmówił.

Następnie armia irańska po raz pierwszy przekroczył granicę wroga i starać Basry (bezskutecznie). W bitwie udział maksymalnie pół miliona ludzi. Bitwa wyzwolić w odległym bagna. Następnie oskarżył Iran Irak korzystania zakazany Broni Chemicznej (gaz musztardowy). Istnieją dowody na to, że takie technologie zostały pożyczone przed wojną krajach zachodnich, w tym Niemiec. Niektóre części są produkowane w samych Stanach Zjednoczonych.

Ataki gazowe były przedmiotem szczególnej uwagi światowych mediów. Już po zakończeniu konfliktu w 1988 roku, było bombardowanie kurdyjskiego miasta Halabdży. W tym czasie były tylko cywile, składający się z mniejszości etnicznych. Hussein zemścił na Kurdów, którzy albo wspieranych przez Iran, albo nie chciał z nim walczyć. Używane gaz musztardowy, tabun i sarin – substancja powoduje śmierć.

Wojna na lądzie i na morzu

Następny irańska ofensywa na Bagdad został zatrzymany 40 kilometrów od stolicy. 120 tysięcy żołnierzy zginęło w trakcie tej obsady. W 1983 roku, wojska irańskie przy wsparciu Kurdów najechał na północy kraju. Największy sukces taktyczny został osiągnięty przez szyitów w 1986 roku, kiedy Irak był praktycznie odcięty od morza z powodu utraty kontroli nad półwyspu FAO.

Wojna na morzu doprowadziła do zniszczenia tankowców, w tym własność zagranicy. To skłoniło światowe potęgi robić nic, aby powstrzymać konflikt.

Wiele czekali na koniec wojny w Iraku. US wszedł do marynarki w Zatoce Perskiej, aby towarzyszyć ich tankowce. To doprowadziło do starć z Irańczyków. Najstraszniejsza tragedia była katastrofy samolotu pasażerskiego A300. Było to irański samolot latający z Teheranu do Dubaju. Został zestrzelony nad Zatoki Perskiej po opalane krążownik rakietowy z US Navy. Zachodni politycy zadeklarowali, że był to tragiczny wypadek, jako płaszczyzna rzekomo błędnym dla irańskiego myśliwca.

W tym samym czasie w Stanach Zjednoczonych wybuchł skandal znany jako Watergate, Iran czy afery Iran-Contras. Okazało się, że niektóre wpływowe polityka usankcjonowane sprzedaż broni do Republiki Islamskiej. Iran gdy było embargiem, i to było nielegalne. Interweniować w zbrodni pojawił się asystent sekretarza Ellot Abramsa.

USA wobec Iranu

W ostatnim roku wojny (1987-1988), Iran po raz kolejny próbowali uchwycić strategicznie ważnego portu Basra. To była rozpaczliwa próba kończy się krwawą kampanię, jak wojny w Iraku. Powody, dla niego było, że oba kraje zostały wyczerpane.

Wojna w Zatoce znowu wpływa US Navy. Tym razem Amerykanie postanowili zaatakować dwóch platform naftowych Iranu, które były wykorzystywane jako platforma do ataków na statki neutralne. Korpus był zaangażowany marines, lotniskowiec, niszczyciele i 4 tony. D. Irańczycy zostali pokonani.

wprowadziwszy pokój

Po tym Ajatollah rozumieć, że nowe próby opóźnić konfliktu są bezużyteczne. To zakończyło wojnę w Iraku. Straty po obu stronach były ogromne. Według różnych szacunków, wyniosły one między pół miliona ofiar. To sprawia, że wojny jeden z najważniejszych konfliktów drugiej połowy XX wieku.

Weterani wojny w Iraku Saddama brawami, który został uznany za zbawiciela narodu. Granice kraju powrócił do status quo. Pomimo strachu przed własnymi ludźmi, Saddam był wspierany przez NATO i Układu Warszawskiego, t. Aby. Przywódcy na świecie nie chciał szerzyć rewolucji islamskiej.