Święty czy demon? Ciekawostki o Lermontowa

Interesujące jest to, że czysto wizualne postrzeganie wizerunku fanów wielki poeta w swej pracy nie pasuje do opisu jego wyglądu w pamiętnikach współczesnych. Z portretów i stron książki twarz wygląda pięknych młodych mężczyzn z wielkimi oczami, zamiast całego świata smutku, z ładną gładką twarz, czarne włosy zadbana. A współcześni twierdzą, że Lermontow był bardzo brzydki, krótki, łuk nogami, a nawet kulawy, według niektórych doniesień – garbaty, z przerzedzenie włosów, ze zbyt dużą głowę. Co piszą o jego trujące charakteru – to już inna historia. O tych i innych interesujących faktów o Lermontowa, przeczytaj ten artykuł.

dzieciństwo

Wielki poeta rosyjski, według biografów, nie było dokładnie to, rosyjski, jego szkockie korzenie, i nosił nazwę jego przodkowie Lerma. Jego babka Elżbieta Arsenyev, pokojówka honoru Jej Królewskiej Mości, nie aprobuje małżeństwa córki z Yuri Lermontowa, biorąc pod uwagę to nierówna. Urodzony Michael 3 (15) w październiku 1814 roku i spędził 27 lat niekompletne. Wychowywał bolesne, a babka dosłownie wykarmiła wnuka na swojej posiadłości w Tarkhany, pojechaliśmy do wód leczniczych, gdzie otrzymał swoje pierwsze wrażenia z Kaukazu, wywarł ogromny wpływ na jego życie i pracę. W ciągu 12 lat, zgodnie z faktami biografii Lermontowa, został sprowadzony do Moskwy w celu dopuszczenia do szkoły z internatem dla dzieci noble noble. Studiował tam przez dwa lata, w tym samym miejscu, aby wykazać swoje umiejętności w czytaniu i wersyfikacji.

przekleństwo rodzina

Wielu biografów, opisując fakty o Lermontowa, z pewnością będzie wspomnieć, że rodzina Lermontow realizowane zgubę. Jego dziadek, M. V. Arsenev, wypił truciznę bezpośrednio przy rodzinnym stole. Do której jego żona odpowiedziała osobliwe: „The dog – śmierć psa.” Czy ona wie, że w tym samym czasie te same słowa powtórzyć cesarzowi, dowiedziawszy się o śmierci ukochanego wnuka …

Lekarz rodzinny przypomnieć, że przy narodzinach położna mówi Michael powód: „To dziecko nie umrze śmiercią naturalną” I wiele złowieszczych znaków i wróżby unosił się nad rodziną. matka Lermontow zmarł w wieku 21 lat, kiedy miał trzy letnie dziecko po prostu poszedł do grobu nieszczęśliwego życia i niewierności męża. Ojciec zaczął pić i zmarł w wieku 41 lat. To jest tragiczne i ciekawych faktów o Lermontowa, w dużej mierze określona jego los i wiele wyjaśnia w swoim obrazie.

Z jego życia, emanowała z każdego wiersza śmiertelnego strachu i niechęci do życia. Przewidział szybki i tragiczną śmierć, a często pisał o tym wersecie: „I przejrzał mój los, mój koniec, i smutek mnie wcześnie na druku” „Chciałbym, aby odpocząć i zasnąć …”, Oczywiście, wczesne sieroctwo wpływ na jego charakter, a także czy jest ona uprawiana ponieważ ludzka żółć i niewygodna dla wszystkich? Istnieje kilka interesujących faktów na temat Lermontowa, pozostałe litery i stają się przyjaciółmi. Nawet krewni wspomniano jego kłótliwego charakteru, temperamentu, i że on zawsze szuka przyczyn pojedynku, jakby celowo się spotkać jego śmierć.

Sad demon, duch wygnania

Kaukaz, gdzie Lermontow został zesłany po brawurowej wierszu „Śmierć poety”, była źródłem jego inspiracji. Znał i kochał maniery alpinistów, którzy nadal uważają go za swojego poetę. Jak Lermontowa, tej pięknej i surowej ziemi nikt nie śpiewał. Wrażeniem wydarzeń na Kaukazie i opowieści napisanej przez jego głównego produktu – „Bohatera naszych czasów”. Pieczorin, znudzony i szuka przygody, nie oszczędzając nikogo w jego zimnym pasji – on sam poeta Michaił Lermontow. Nawet prawdziwie kochający, on nieświadomie przynosi kłopoty każdemu, kto go kocha.

Bez względu na to, jak daleko te dwa utwory, z „Bohatera naszych czasów” ech i „Demon”. Ponownie, czytelnik może zobaczyć cechy „sad demon” – autora.
On jest fatalistyczne i jest uznawany przez swoich współczesnych i późniejszych biografów. Jednak nie spodziewałem się, kiedy będzie wyprzedzać skałę, i udał się z nim spotkać. Dlatego predestynacja, pobudzić je sam stał się tego pamiętnego dnia, 15 lipca 1841. Co to było? Lermontow rzucił pięćdziesiąt dolarów na szczęście: aby powrócić do miejsca doręczenia lub pospacerować w Piatigorsk? Wszedłem. Tam spotkał starego przyjaciela Martynov, pokłócił się z nim, a sprowokowany do pojedynku. Wiele lat później, Martynov uznał, że sam Michaił szyje kulą, który był los, a to Martynov los wybranego instrumentu złośliwości.

Historia jego pojedynki – jest kilka ciekawych faktów o Lermontowa. Nawet w ostatniej godzinie jak przywołana przez świadków, jechał na pamiętnego spotkania z radością i entuzjazmem. Jakby wreszcie znalazł to, czego szukał …